Βερολίνο, Αποστολή
«Είναι φοβερό πράγμα!» έλεγε ο ζωγράφος και γλύπτης Αλμπέρτο Τζιακομέτι, «όσο πιο πολύ δουλεύεις πάνω σε μια ζωγραφιά, τόσο πιο δύσκολο είναι να την τελειώσεις!» Ο Ελβετός ζωγράφος που δίνει την ευκαιρία στον Τζέφρεϊ Ρας να πλάσει έναν ακόμη πολύ ενδιαφέροντα ήρωα στην ούτως ή άλλως εκλεκτή φιλμογραφία του («ShineΟ Πιανίστας», «Ο λόγος του Βασιλιά» κ.α.), είναι το κεντρικό πρόσωπο της ταινίας «Το τελικό πορτρέτο» (Finalportrait) που σκηνοθέτησε ο Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης Στάνλεϊ Τούτσι.
Η ταινία παρουσιάστηκε εντός διαγωνιστικού προγράμματος στο Βερολίνο, παρουσία των Ρας, Τούτσι και του Αρνι Χάμερ, ο οποίος στην ταινία υποδύεται τον Τζέιμς Λορντ, τον αμερικανό συγγραφέα και φιλότεχνο που δέχτηκε την πρόσκληση του Τζιακομέτι να καθίσει και να τον ζωγραφίσει.Ο μόνος κρίκος που συνδέει τους δυο αυτούς τόσο διαφορετικούς άντρες, είναι η εθιστική ανάγκη της δημιουργίας. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο ο Στάνλεϊ Τούτσιδίνει έμφαση: μέσα από μια ανορθόδοξη, παράξενη φιλία, το «Τελικό πορτρέτο» μιλά κυρίως για την ίδια την διαδικασία της δημιουργίας της τέχνης: οργή, απελπισία, απόγνωση αλλά και μεγάλη χαρά.
Και το ερώτημα που απομένει;Τελικά το χάρισμα ενός μεγάλου καλλιτέχνη είναι ευλογία ή κατάρα;
Γεννημένος το 1901 ο Τζιακομέτι, γιος ιμπρεσιονιστή ζωγράφου, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες του 20ου αιώνα. Το έργο του χαρακτηρίζεται από στοιχεία του κυβισμού, του σουρεαλισμού και των φιλοσοφικών αναζητήσεων του υπαρξισμού και της ανθρώπινης φύσης.Οταν στα μέσα της δεκαετίας του 1930 ο Τζιακομέτι σταμάτησε να ασχολείται με τον σουρεαλισμό, η στροφή του προς το ανθρώπινο σώμα και πρόσωπο τον έκανε διάσημο. Αφοσιώθηκε στις «Συνθέσεις με Φιγούρες», ενώ αργότεραβγήκαν στο φως οι διάσημες σκελετώδεις φιγούρες του (μακριά πόδια, περιορισμένος κορμός, μικρό κεφάλι).
Γιός ζωγράφου, ο Στάνλεϊ Τούτσι μεγάλωσε περτριγυρισμένος από έργα Τέχνης. Παρολίγο να στραφεί ο ίδιος προς τον χώρο των εικαστικών κάτι που δεν έγινε όταν κατάλαβε ότι ως ζωγράφος θα έβγαζε ακόμα λιγότερα χρήματα απότι ως ηθοποιός. Υποψήφιος για Οσκαρ Β ρόλου για την ταινία «Παραδεισένια οστά» (2009), ο Τούτσι μετρά μέχρι σήμερα πέντε ταινίες ως σκηνοθέτης, με πρώτη την «Μεγάλη βραδιά» (1996), μια δραματική κομεντί γύρω από την προσπάθεια δύο αδελφών να σώσουν το ιταλικό εστιατόριό τους στο Νιού Τζέρζεϊ.
Το σενάριο του «Τελικού πορτρέτου» ήταν έτοιμο εδώ και πολλά χρόνια, όμως η αδυναμία του Τούτσι να το χρηματοδοτήσει καθυστέρησε την δημιουργία του. Τα κατάφερε όταν επανασυνδέθηκε με την παλιά παραγωγό του, Γκέιλ Ιγκαν.
