«Τον αντρειωμένο μην τον κλαις
όσο κι αν αστοχήσει
μα αν αστοχήσει μια και δυο
πάλι αντρειωμένος θα ‘ναι
πάντα ειν΄ η πόρτα του ανοικτή».
Ιδού λοιπόν που είμαστε εδώ ακόμη. Για λίγο. Είμαστε ενώπιόν σας, Έλληνες. Ταπεινωμένοι αλλά όχι ταπεινοί. Λοιδορισμένοι αλλά όχι λερωμένοι. Καταδικασμένοι αλλά όχι εξανδραποδισμένοι. Ιδού λοιπόν που τώρα εμείς οι εκπεσόντες, οι ολιγόμυαλοι, οι πολλαπλά ξιππασμένοι, οι αναιδείς, οι έχοντες αστοχήσει και μια και δυο φορές, ιδού βρισκόμαστε ενώπιόν σας, Έλληνες αναγνώστες και ακροατές μας. Αναφέρομαι στη μεγάλη οικογένεια των ανθρώπων του «Βήματος», των «Νέων», του «in.gr», του «Βήμα FM» και όλων των λοιπών εντύπων του ΔΟΛ. Ιδού, λοιπόν, εμείς οι κάποτε τραγικοί, οι άλλοτε λυρικοί, οι συνήθως κωμικοτραγικοί, αυτοί που δήθεν έχουν χάσει τον στόχο τους, ιδού ενώπιόν σας, ένοχοι.
Και όσοι εργάζονταν νυχθημερόν στον ΔΟΛ για τον επιούσιο, αγιάτρευτοι από το μαράζι της καθαρής ενημέρωσης, εραστές της ορθής, αυστηρής πλην δίκαιης κριτικής και είχαν «αφεντικό» τους (έτσι λένε οι σεμνοί επικριτές μας) τον Ψυχάρη, και όσοι άλλοι, πολλοί που δεν είχαμε «αφεντικό» μας τον Ψυχάρη (είχαμε δικές μας δουλιές), όλοι μας ιδού, στεκόμαστε τώρα μπροστά σας, Έλληνες. Ενώπιόν σας στεκόμαστε καταδικασμένοι.
Έχοντας αστοχήσει και μια και δυο φορές. Ναι ο ΔΟΛ και όσοι είχαμε την τιμή και το προνόμιο (ακριβώς: το προνόμιο) να εργαζόμαστε, να γράφουμε εκεί, εκατό χρόνια τώρα, ζώντες και τεθνεώτες, όλοι εμείς οι ελεύθεροι γραφιάδες, οι συντάκτες, οι σχολιαστές, στεκόμαστε τελειωμένοι μπροστά σας, Έλληνες, επειδή, όντως, αστοχήσαμε. Άλλος λίγο. Άλλος πολύ. Επειδή ο ΔΟΛ ως οικονομικός οργανισμός αστόχησε και παρέσυρε σε όλεθρο τόσους και τόσους. Αστοχήσαμε όλοι μαζί, Έλληνες. Για μας δεν υπάρχει Καθαρτήριο. Μόνο η Κόλαση.
Τώρα έχουν μείνει στον Πάνω Κόσμο του Τύπου άλλοι. Οι αναμάρτητοι. Οι καθαροί. Οι μη διαπλεκόμενοι. Έξυπνοι, ευφυείς, λυγεροί, χαριτωμένοι, κυρίως, τίμιοι, άσπιλοι κονδυλοφόροι. Έχουν μείνει άλλα, πεντακάθαρα έντυπα. Με θεία, με ευφρόσυνα, με λογικά, με τεκτημιωμένα κείμενα που υπογράφουν (δεν γίνεται αλλιώς) πολλοί ενάρετοι, δημοκρατικοί δημοσιογράφοι. Με την πτώση του ΔΟΛ, ιδού αναστήθηκε η Ελλάς ως η Εδέμ του αμίαντου, άμωμου τύπου. Υπάρχουν blogs, sites, facebook, instagram, twitter, ραδιόφωνα. Σας φτάνουν και σας περισσεύουν, Έλληνες. Καλή ανάγνωση. Καλή ακρόαση, Έλληνες.
Καλή ανάγνωση, Ελληνίδες, Έλληνες. Καλή ακρόαση. Εμείς αστοχήσαμε. Ευτυχώς έχουν μείνει στην υπηρεσία σας οι άμωμοι. Οι λευκοί. Οι πάναγνοι. Ανδρειωμένοι πάντως δεν φαίνεται να είναι. Δεν το ‘χουν. Όμως φτάνει που είναι άμωμοι και καθαροί. Και δεν χρωστούν πουθενά. Είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεται η Ελλάς. Συνεπώς, παρακαλώ, μη μας κλαίτε, Ελληνίδες, Έλληνες. Καληνύχτα Ελληνίδες, Έλληνες.
