Εχουμε κυριολεκτικά κουραστεί από τις καταρρακτώδεις βροχές των δημοσκοπήσεων, όπου κατά κανόνα η ΝΔ προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ με σταθερά πια διψήφιο αριθμό. Επαψαν πλέον οι 4 έως 8 μονάδες, μπροστά και πάμε στις 12-16 και βάλε. Συγκεκριμένα, η πιο πρόσφατη δημοσκόπηση της “RASS” δίνει: ΝΔ, 28,6%. ΣΥΡΙΖΑ,16,8% («Μες τον καθρέφτη η αγάπη μου όσο πάει και λιγοστεύει»). ΠΑΣΟΚ κλπ.,7,8%.
Εκ παραλλήλου έχουμε –πάλι στην κυριολεξία-κουραστεί να βλέπουμε τον πρωθυπουργό να μειδιά επιχαρίτως, όπως ακριβώς έπραττε προ καιρού η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη όπου με έκανε-πολύ δικαιολογημένα- να αναρωτιέμαι για ποιο λόγο σκορπούσε ανώφελα τόσο άφθονα τα γλυκά-ομολογουμένως-χαμόγελά της. Ομοίως αναρωτιέμαι και τώρα τι θέση έχουν τα χαμόγελα Τσίπρα στην παρούσα state of the art.
Για να είμαστε ειλικρινείς όμως έχω δει και τον πρωθυπουργό μας να τον συλλαμβάνει ο φωτογράφος σε στιγμές βαθιάς περισυλλογής όπου δε φαίνεται να βλέπει τη ζωή στρωμένη με ρόδα ποσοτικής χαλάρωσης. Το φιλικό χτύπημα τού Ομπάμα στην πλάτη του, υποδήλωνε εναίσθηση τού τέως Προέδρου των ΗΠΑ: «Εγώ έβγαλα μια χαρά δυο θητείες στο Λευκό Οίκο (μια τρίτη δε θάταν άσχημα) αλλά εσύ φουκαρά μου έχεις πολύ μαλλί να ξάνεις. Ούτε ψύλλος στον κόρφο σου!».
Εμείς όμως τι κάνουμε; Και δείσθαι τύχης λαμπράς Δεξιών κυβερνήσεων; Όχι. Προς Θεόν, τις ούτως ευήθης; Θα αρχίσουν άλλα 40 χρόνια φαγούρας; Ελεος!
Αλλά γιατί αυτός ο ερασιτεχνικός τρόπος άσκησης της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ που τόσο δυσαρέστησε το λαό ; Γιατί αυτός ο «ρηξικέλευθος» Γιάνης Βαρουφάκης που θα πάτασσε αμείλικτα τη φοροδιαφυγή με τη βοήθεια των τουριστών-«μυστικών πρακτόρων» που θα έπιαναν στα πράσα φοροφυγάδες αντί πινακίου μουσάκα;
Γιατί τόσες άλλες λαθεμένες επιλογές που εξόργισαν το μέσο Ελληνα και τον έφεραν εκ του ασφαλούς στην φιλόξενη αγκάλη του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη την εκ δεξιών μεγάλη ελπίδα για τη σωτηρία του έθνους; Τον θαυματοποιό πολιτικό που περιμένει να «ξεκουμπιστεί» ο Τσίπρας για να επαναφέρει την Ελλάδα στα «παλιά της μεγαλεία»; «Να φύγετε το συντομότερο δυνατόν». Επαναλαμβάνει κατά κόρον ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αλλά γιατί να φύγει ο πρωθυπουργός αφού δεν έχει καμία διάθεση , άπαξ και έχει κολλήσει στη καρέκλα, όπου η ποθητή αποκόλληση έχει προγραμματισθεί, βάσει του Ελληνικού Συντάγματος να λάβει χώρα ύστερα από τη συμπλήρωση μιας ολόκληρης τετραετίας από της ανόδου του στην εξουσία, για το 2019;
Κοιτάζουμε πίσω με έντονη οργή και βλέπουμε μπροστά με πολλή απόγνωση. Τι θα γίνουμε εμείς, αλλά προ πάντων, τι θα γίνουν τα παιδιά μας; Ο λαός διέρχεται σχεδόν νέα περίοδο 1941-1942. Με πείνα, συσσίτια, άστεγους και νεοάπορους και άνεργους –ιδίως νέους-που πιάνουν ουρά πρωί-πρωί (από το προηγούμενο βράδυ, ώρα 11 είχε πει κάποιος) για να πάρουν το επίδομα αλληλεγγύης.
Είναι μια πολύ φρούδη ελπίδα και συνάμα ευσεβής πόθος να μπορέσει να αντέξει η παρούσα κυβέρνηση ως το 2019.
Ο ΥΠ.ΟΙΚ. της φίλης Γερμανίας κύριος Βόλφγκαγκ Σόιμπλε έχει βαλθεί να μονοπωλήσει τη δόξα της επιβολής εξόδου της Ελλάδας από ΕΕ και ευρωζώνη. Αφού μέχρι και μπόνους τής έταξε εάν φύγει οικειοθελώς με ρητή υπόσχεση να επιστρέψει το μήνα που δεν έχει Σάββατο. Ισως θα είναι η ευτυχέστερη μέρα της ζωής του όταν καταφέρει να εκδιώξει την Ελλάδα –ει δυνατόν κακήν κακώς. Θα είναι ο προσωπικός του θρίαμβος και η επιβράβευση των αόκνων προσπαθειών του.
Βέβαια, υπάρχουν και οι «αντικειμενικοί» Ελληνες του δήθεν ειρωνικού «οι καλοί» Ελληνες και οι «κακοί» Γερμανοί. Κατ’ αυτούς δεν διέπραξαν μοιραίες ηλιθιότητες οι πιστωτές, ως προς το σωτήριο πρόγραμμα λιτότητας. Όλα έγιναν στην εντέλεια. Εμείς φταίμε που δεν ακολουθήσαμε πιστά τις οδηγίες αυτοεξόντωσης. Δεν κατασυκοφάντησαν το λαό ως τεμπέληδες που πίνουν τα ουζάκια τους (οι μερακλήδες συνταξιούχοι) και «λιάζονται», όπως είχε πει μια υπουργός και για τους άλλους άμοιρους, τους μετανάστες.
Τα σχόλια των υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ είναι για να γελάς. Πώς μπόρεσε να πει κάποιος ότι η όλη κατάσταση είναι τώρα καταφανώς καλύτερη με ατράνταχτο αποδεικτικό στοιχείο το ότι εξαφανίστηκαν από τις λαϊκές αγορές οι πεινασμένοι ρακένδυτοι αλλά και οι άλλοι οι σχετικά ευπρεπώς ενδεδυμένοι που έψαχναν στα σαπάκια που είχαν πετάξει οι πωλητές για να βρουν κάτι να φάνε.
Γενικά η κατάσταση είναι ελεεινή και τρισάθλια . Αλλά μην ανησυχείτε θα γίνει χειρότερη κατά καλοκαίρι, όταν θα κλείσουν οι στρόφιγγες και χρειαστούν χρήματα για μισθούς και συντάξεις. Αυτό φοβούνται οι πιστωτές μας και κλαίνε τα λεφτά τους.
Μέσα στον ξένο και εγχώριο ανθελληνισμό, των πασχόντων από βλακώδη «αυτογνωσία», ευτυχώς υπάρχει μια μικρή όαση: η φωνή του γλωσσολόγου και στοχαστή Αμερικανού Νόαμ Τσόμσκι. Η λέξη κλειδί του σχολίου του Τσόμσκι είναι «κτηνωδία» και αν λάβει κανείς υπόψη του τις «ειδυλλιακές» ημέρες που έχουμε περάσει, από το 2009 μέχρι σήμερα, ο χαρακτηρισμός του είναι απόλυτα εύστοχος και λεξικοσημασιολογικά άψογος: «Η κτηνωδία της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, των Τραπεζών των Βορειο-ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες υπήρξαν κτηνώδεις… [Η κρίση] δεν έπρεπε να ξεσπάσει. Θα μπορούσε να είχε αντιμετωπιστεί σχετικά εύκολα…».
Αυτό παραπέμπει ευθέως σε δηλώσεις του νομπελίστα Τζόσεφ Στίγκλιτς που εν έτει 2011 είχε δηλώσει ευθαρσώς πως «το πρόβλημα του ελληνικού χρέους λύνεται πανεύκολα»(20/7/2011). Η απορία εδώ είναι γιατί ο Στίγκλιτς που ήταν στη «δούλεψη» του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου (ήταν οικονομικός σύμβουλός του) δεν προέβη στην άμεση επίλυση του… πανεύκολου προβλήματος, ώστε να μην περάσουμε από τα καβδιανά δίκρανα, όπως όντως συνέβη, στην κατώτερη και τη μεσαία τάξη, όπου διαπρέψαμε και στις αυτοκτονίες.
Μέσα στο ανθυγιεινό κλίμα της μίζερης αβεβαιότητας έρχεται να προστεθεί και η έκθεση Βελκουλέσκου-τεχνοκρατών για να μας ανεβάσει το ηθικό σε δυσθεώρητα ύψη: κάτω από τις ιδανικότερες συνθήκες (πού να τις βρεις, όμως;) ακόμη και αν οι ρυθμοί ανάπτυξης, ξεπεράσουν το ευρωπαϊκό μέσον όρο, θα χρειαστεί να διανύσουμε μισόν αιώνα για να φθάσουμε στο βιοτικό επίπεδο του 2009, τότε που παίρναμε ολόκληρο μηνιάτικο ως δώρο τα Χριστούγεννα και από μισό το Πάσχα και το καλοκαίρι. Το θυμάστε;
Ουδόλως απορίας άξιον είναι, ως εκ τούτου, ότι με τέτοιο ευ ζην που μας έλαχε, υπάρχουν μισό εκατομμύριο καταθλιπτικοί μεταξύ μας, σύμφωνα με πορίσματα του 2ΟΥ Συνεδρίου Ψυχικής Υγείας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (Τα Νέα:9/2/2017).
Περίεργα πράγματα συμβαίνουν και με τον κύριο Χουλιαράκη όπου «πετάχτηκε» στο LSE δώσει διάλεξη με το «πιασάρικο» θέμα της ελληνικής οικονομίας, αντί να παραστεί, ως όφειλε, στο Euro working group, ως επίσημος εκπρόσωπος της Ελλάδας. Τι γίνεται; Από ό,τι γνωρίζω ο αναπληρωτής υπουργός λογοδοτεί απευθείας στον πρωθυπουργό, σε αντίθεση με τον υφυπουργό που λογοδοτεί στον προϊστάμενο υπουργό του. Μήπως ο Χουλιαράκης «έγραψε» κανονικά τον Τσακαλώτο; Μήπως έχουν επεκταθεί οι μίζερες εσωτερικές (αριστερές;) φαγωμάρες που κατά παράδοση συμβαίνουν όταν τα πράγματα στο κόμμα δεν πηγαίνουν ιδιαίτερα καλά και οι αλληλοκατηγορίες δημιουργούν μια «ωραία ατμόσφαιρα»;
Ως Δαμόκλειος Σπάθη επικρέμαται πάνω από την κεφαλή μας η απειλή του grexit. Η δραχμή είναι το σύμβολο της εθνικής μας κυριαρχίας. Τώρα όμως ύστερα από 16ετή παραμονή στο ευρωπαϊκό νόμισμα είναι ανθρωπίνως αδύνατο να επανενταχτούμε στη δραχμή διότι οι θυσίες που απαιτούνται ξεπερνούν κάθε όριο της αντοχής μας. Απλά θα προκληθεί ένα χωρίς προηγούμενο χάος με καταστάσεις in extremis, χωρίς υπερβολή. Συμπέρασμα: η παραμονή μας στο ευρώ είναι σαφέστατα μονόδρομος. Δεν είναι λύση, αλλά είναι αναγκαίο κακό.
