Τώρα που η στενοχώρια εντοιχίζεται μέσα μας. Δεν είναι εύκολο να κλείνεις την πόρτα στο μαγαζί που σε έκανε να ερωτευτείς παράφορα την «εφημεριδίλα», να τρέχεις σαν λαγωνικό πίσω από την είδηση και ταυτόχρονα να κυνηγάς τις λέξεις για να την περιγράψεις με ακρίβεια και με πρωτοτυπία. Στην εφημερίδα που τίμησε τη δημοκρατική λειτουργία, την δεοντολογία, τον πλουραλισμό των απόψεων. Εδώπου περάσαμε τα καλύτερα μας χρόνια.
Να μιλήσουμε
Ακόμα και αν η φωνή μας δεν ακουστεί όσο δυνατά θα θέλαμε, ακόμα και αν οι απόψεις μας δεν είναι δημοφιλείς, ακόμα και αν το Μέσο της έκφρασης μας έχει συκοφαντηθεί επειδή ασκούσε κριτική στους κυβερνώντες. Τώρα που οι κανονικοί άνθρωποι και οι κανονικές απόψεις δεν είναι της μόδας, η επιμονή μας να μείνουμε ζωντανοί είναι η πιο πολιτική, η πιοεπαναστατική πράξη. Αυτή την καινούργια ελευθερία δεν ξέρουμε ακόμα τι θα την κάνουμε, πάντως δεν θα την προδώσουμε και δεν θα την σπαταλήσουμε σε συναισθηματικά ναυάγια. Είμαστε πιο δυνατοί.
Να μιλήσουμε
Τώρα που όλοι οι άλλοι σιωπούν. Κυβέρνηση, κόμματα, πολιτικοί, διανοούμενοι, συνάδελφοι δημοσιογράφοι (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων). Αν ο ΔΟΛ χαθεί μέσα στη σιγή ο τεκτονικός σεισμός που θα ακολουθήσει στην ενημέρωση θα είναι βοερός. Στην Αμερική οι δημοσιογράφοι υπερασπίζονται την αξιοπιστία τους απέναντι στις επιθέσεις που δέχονται από την κυβέρνηση Τραμπ, εμείς μπήκαμε σε εμφύλιο με την Αυγή να βαράει τα νταούλια του διχασμού για τις επάρατες «πένες του ΔΟΛ». Και ποιοί μπήκαν στον ρυθμό; Ορισμένοι δικοί μας, κυρίως ευεργετηθέντες και άλλοι που δεν είχαμε ακούσει τη φωνή τους μέχρι που πριν από κανέναν μήνα ανακάλυψαν ότι εργάζονταν στο άντρο της διαπλοκής.
Κάποιοι χαίρονται που οι ενοχλητικοί θα φύγουν από τη μέση, ακόμα και αυτή δεν είναι η επιλογή των αναγνωστών μαςαλλά μιας κυβέρνησης, τεσσάρων τραπεζών και ενός δικαστή. Ετοιμάζονται να διαμοιράσουν τα ιμάτια μας, στο Μέγαρο Μαξίμου φτιάχνουν σχέδια συγχωνεύσεων έξω από κάθε επιχειρηματική και δημοσιογραφική λογική, με μόνο κριτήριο την πολιτική τους στόχευση. Θαανακαλύψουν ότι το μόνο που μπορούν να υποδουλώσουν είναι δύο τίτλους.
Τίποτα άλλο.
Θα μιλήσουμε τώρα, θα μιλήσουμε και μετά, δεν θα μας φιμώσουν και δεν θα φιμωθούμε. Είμαστε οικονομικά εξουθενωμένοι από το βαρύ φορτίο που κουβαλάμε τόσους μήνες αλλά δεν είμαστε πνευματικά και ηθικά ηττημένοι. Διεκδικούμε τα δεδουλευμένα μας, γιατί από αυτή τη δουλειά βιοποριζόμαστε δεν κάνουμε χόμπι, αλλά διεκδικούμε και την ελευθερία έκφρασης μας. Γιατί συλλογάται καλά όποιος συλλογάται ελεύθερα.
