Στα γαλλικά, η λέξη «déchéance» («κατάπτωση») έχει πολλές σημασίες, όλες ζοφερές. Μπορεί να παραπέμπει στην πτώση ενός πολιτισμού, στην κατάρρευση του κοινωνικού ιστού, στην έκπτωση θεμελιωδών ηθικών και πολιτικών αξιών.
Είναι μια λέξη που ακούγεται συχνά από τα χείλη του Μπενουά Αμόν. Σθεναρά αριστερών φρονημάτων, στην πιο «εξτρέμ» πτέρυγα του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, έκανε την έκπληξη στον α’ γύρο των προκριματικών για το προεδρικό χρίσμα του PS.
Mε σημαία το «βασικό εγγυημένο εισόδημα» των 750 ευρώ τον μήνα για όλους, νομιμοποίηση της κάνναβης και φορολογία των ρομπότ, ο 49χρονος πρώην υπουργός Παιδείας του προέδρου Φρανσουά Ολάντ τερμάτισε πρώτος την περασμένη Κυριακή. Σήμερα θα αντιμετωπίσει στον β’ γύρο τον «εκσυγχρονιστή» πρώην πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς, που εθεωρείτο πριν από μόλις λίγες ημέρες φαβορί.
Την ίδια ώρα, ο ανεξάρτητος Εμανουέλ Μακρόν έχει εδραιωθεί καθαρά στην τρίτη θέση, πίσω από τον Δεξιό υποψήφιο Φρανσουά Φιγιόν, ο οποίος βρίσκεται σε δίνη οικονομικού σκανδάλου. Οσο για την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, αναπαύεται στις δημοσκοπικές δάφνες της βέβαιη ότι θα είναι παρούσα στον β’ γύρο των προεδρικών, στις 7 Μαΐου.
Στην primaire του PS βλέπουμε στην ουσία μια σύγκρουση για την ψυχή και τις αξίες της Αριστεράς μεταξύ των αντιμαχόμενων τάσεων του κόμματος: την αριστερή που θέλει «επιστροφή στις σοσιαλιστικές ρίζες του PS» και την εκσυγχρονιστική που έχει κάνει τη στροφή υπέρ των επιχειρήσεων και της ελεύθερης αγοράς. Οπως έδειξε η μεταρρύθμιση για τα εργασιακά, που διευκολύνει τις απολύσεις υπέρ της ανταγωνιστικότητας στην οικονομία. Αυτός ο μισητός «loi travail» δίχασε το κόμμα και έβγαλε εκατομμύρια γάλλους διαδηλωτές στους δρόμους, το καλοκαίρι.
Φαίνεται πως απόψε στις προκριματικές του PS θα κερδίσουν οι Αριστεροί: την περασμένη Κυριακή ο Αμόν τερμάτισε πρώτος με 36%, ενώ ο 54χρονος Βαλς, φιλελεύθερος στα οικονομικά, σκληρός σε θέματα νόμου και τάξης και στα «δεξιά» του κόμματος, ήρθε δεύτερος με 31%.
Αν και η συμμετοχή του κόσμου στην primaire ήταν χαμηλή, ο Αμόν, που καρατομήθηκε από το υπουργικό συμβούλιο λόγω της αντίθεσής του στη «νεοφιλελεύθερη στροφή» της κυβέρνησης Ολάντ, είπε ότι η νίκη του στέλνει «καθαρό μήνυμα ελπίδας και ανανέωσης». Και ότι μπορεί να «ξαναγράψει μια σελίδα της ιστορίας της Αριστεράς και της Γαλλίας». Κατήγγειλε την «πλήρη ηθική κατάπτωση» της κυβέρνησης, καλώντας «όλες τις αριστερές συνειδήσεις να ξυπνήσουν και να αρνηθούν να παρασυρθούν στον κατήφορο της έκπτωσης των θεμελιωδών αξιών μας».
Ο Βαλς πέρασε στην αντεπίθεση χαρακτηρίζοντάς τον «ιδεαλιστή με αυταπάτες, ο οποίος δεν θα μπορέσει να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές», θέλοντας να δείξει πως ο ίδιος είναι η ρεαλιστική, σοβαρή φωνή της Αριστεράς στην κυβέρνηση. «Υπάρχει τώρα μια πολύ ξεκάθαρη επιλογή μεταξύ της βέβαιης ήττας και της πιθανής νίκης, μεταξύ ακατόρθωτων υποσχέσεων και μιας αξιόπιστης Αριστεράς που αναλαμβάνει την ευθύνη» είπε.
Αλλά όποιος και αν πάρει το χρίσμα του κόμματος, τα πράγματα για τους Σοσιαλιστές μοιάζουν πολύ σκούρα για τις προεδρικές της άνοιξης. Η προσέλευση των ψηφοφόρων –περίπου 1,5 εκατομμύριο –ήταν χαμηλή (στις προκριματικές της Δεξιάς όπου εξελέγη ο Φιγιόν συμμετείχαν 4 εκατομμύρια Γάλλοι).
Ολα δείχνουν πως ανεξαρτήτως υποψηφίου το κόμμα θα ηττηθεί στις προεδρικές. Οι δημοσκοπήσεις (αν θέλουμε να τις πιστέψουμε βέβαια) φέρνουν πρώτους τη Λεπέν και τον κοινωνικά συντηρητικό Φιγιόν.
Στην τρίτη θέση βρίσκεται ο Μακρόν, πρώην υπουργός Οικονομίας του Ολάντ, που κατεβαίνει ως ανεξάρτητος και κλέβει τις πιο «κεντρώες ψήφους». Στην τέταρτη ο υποψήφιος της ριζοσπαστικής σκληρής Αριστεράς Ζαν-Λικ Μελανσόν, που έχει την υποστήριξη του Κομμουνιστικού Κόμματος. Οποιος και αν είναι ο νικητής στις προκριματικές του PS απόψε το βράδυ, φαίνεται πως έχει μείνει πίσω στην ταπεινωτική πέμπτη θέση, για τον α’ γύρο των προεδρικών στις 23 Απριλίου.
Οι πανάκριβες αργομισθίες της κυρίας Φιγιόν
Οι πανάκριβες αργομισθίες της κυρίας Φιγιόν
Για «πόλεμο λάσπης που μόλις άρχισε» μίλησε ο Φρανσουά Φιγιόν αναφερόμενος στο σκάνδαλο που έχει ξεσπάσει με τις πανάκριβες αργομισθίες της γυναίκας του. Σύμφωνα με δημοσίευμα του σατιρικού περιοδικού «Le Canard Εnchaîné», η Πενελόπ εισέπραξε συνολικά 600.000 ευρώ για υπηρεσίες κοινοβουλευτικής βοηθού του συζύγου της –αν και κανένας δεν τη θυμάται να εργάζεται. Η υπόθεση θεωρείται μεγάλο πλήγμα για τη Δεξιά, με βαρύ πολιτικό κόστος σχεδόν 100 ημέρες πριν από τις προεδρικές.
Λίγες ώρες μετά την έναρξη προκαταρκτικής έρευνας από οικονομικούς εισαγγελείς, ο Φιγιόν δήλωσε ότι θα δημοσιεύσει «ορισμένα δείγματα» από τη δουλειά της συζύγου του για να διαψεύσει τις «συκοφαντίες».
Το δημοσίευμα γράφει ότι η Πενελόπ (η οποία έχει γεννηθεί στην Ουαλία, δηλώνει οικιακά και είναι μητέρα πέντε παιδιών με τον Φιγιόν) είχε προσληφθεί από τον σύζυγό της και φαινόταν να εργάζεται για αυτόν την περίοδο 1992-2002, χωρίς όμως να προσφέρει πραγματικά υπηρεσίες –αν και με μισθό άνω των 6.000 ευρώ τον μήνα.
Επιπλέον, εμφανίζεται ως μισθωτή και σε δεύτερη εργασία το 2012-2013 στο πολιτιστικό περιοδικό «Revue des deux mondes», ιδιοκτησίας ενός φίλου του Φιγιόν. Ο μισθός της εκεί ανερχόταν σε περίπου 5.000 ευρώ τον μήνα. Ερωτηθείς σχετικά από το «Canard», ο διευθυντής του περιοδικού δήλωσε «κατάπληκτος». «Δεν τη συνάντησα ποτέ, ούτε την είδα ποτέ στα γραφεία μας» είπε. Αν και διευκρίνισε ότι η κυρία Φιγιόν είχε υπογράψει «δύο ή ενδεχομένως τρία άρθρα».
Ο «σοσιαλ-φιλελεύθερος» τρίτος άνθρωπος
«Σοσιαλ-φιλελεύθερος». Ετσι εμφανίζεται ο Εμανουέλ Μακρόν, που έχει εδραιωθεί στην τρίτη θέση ως υποψήφιος πρόεδρος. Σοσιαλ-φιλελευθερισμός είναι κατά πολλούς ο μανδύας που έχει φορέσει ο σοσιαλισμός στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και των υπερεθνικών ενώσεων, όπως είναι η ΕΕ. Οταν οι αποφάσεις για τα κρίσιμα προβλήματα λαμβάνονται σε κέντρα που είναι εκτός του απόλυτου ελέγχου εκλεγμένων πολιτικών, όπως το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, ο ESM και λοιπά ακρωνύμια.
Φαίνεται όντως ότι ο 39χρονος Μακρόν, πρώην υπουργός Οικονομίας του Ολάντ, είναι ο ανερχόμενος αστέρας αυτού του σοσιαλφιλελεύθερου ρεύματος. Με 20% στις δημοσκοπήσεις, έχει αφήσει πίσω τους Σοσιαλιστές, με πρόγραμμα πέραν της κλασικής διαχωριστικής γραμμής Αριστεράς – Δεξιάς. Πρώην τραπεζίτης στους Ροτσίλντ έχει παρομοιάσει το «επαναστατικό» πνεύμα του με αυτό της Ιωάννας της Λωραίνης, απέναντι «στην παράλυση, στην ανισότητα και στη νωθρότητα» μιας βαθιά προβληματικής Γαλλίας. Περισσότερο από το 30% του εκλογικού σώματος πιστεύει ότι θα γινόταν ένας καλός πρόεδρος και το 55% εκτιμά ότι συνεισφέρει νέες ιδέες στην πολιτική. Για τους αντιπάλους του είναι ο άνθρωπος των τραπεζών και του μεγάλου κεφαλαίου, που έχει πουλήσει την «ψυχή» του PS. Για άλλους, θεωρείται ό,τι πρέπει για να διεμβολίσει το δίδυμο Φιγιόν – Λεπέν.
Μεγάλο πρόβλημα; Η πλειοψηφία των απλών ψηφοφόρων του PS και φυσικά των κομμουνιστών, των οικολόγων και της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς πιστεύει πως είναι ο άνθρωπος που θα προωθήσει τα συμφέροντα του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού σε βάρος των πολλών. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι είναι πιο δημοφιλής μεταξύ των απογοητευμένων δεξιών, των πιο μεγάλων σε ηλικία και των επαγγελματικών τάξεων.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
