«Η μάχη κατά της διαπλοκής τώρα αρχίζει» δήλωνε κυβερνητικός αξιωματούχος στο Αθηναϊκό Πρακτορείο την ώρα που έπεφτε η αυλαία των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής για τα δάνεια κομμάτων και ΜΜΕ. Και η μάχη κατά της… λογοκλοπής; Διότι το βαλλόμενο πανταχόθεν πόρισμα που υπογράφει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, και συζητείται την Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου στο Κοινοβούλιο, είναι –σε τμήμα του –πιστή αντιγραφή, λέξη προς λέξη, επιστημονικού κειμένου που δημοσιεύθηκε το 2014!
Το πρωτότυπο
Το κείμενο εντοπίστηκε από «Το Βήμα» στην ιστοσελίδα του Ομίλου «Αριστόβουλος Μάνεσης» (www.constitutionalism.gr), φέρει την υπογραφή του κ. Θανάση Ξηρού, δικηγόρου, διδάκτορα Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και επιγράφεται «Η τέταρτη γενιά του δικαίου των οικονομικών των πολιτικών κομμάτων. Μύθοι, πραγματικότητα και προτάσεις de lege ή constitutione ferenda».
Η σύγκριση της μονογραφίας και του πορίσματος της Εξεταστικής, στις αρχικές σελίδες του, αποκαλύπτει εύκολα τη μέθοδο «copy-paste» που ακολουθήθηκε σε δεκάδες παραγράφους, και έκταση σελίδων ολόκληρων. Οι συντάκτες του πορίσματος προχώρησαν σε μερική αντιγραφή, υιοθετώντας αυθαίρετα «ξένες» επιστημονικές απόψεις και εκτιμήσεις για το σκηνικό της δανειοδότησης, χωρίς να μπουν καν στον κόπο να αναφέρουν το όνομα του νομικού που τις διατύπωσε πρώτος.
Είναι προφανές ότι το γεγονός εγείρει ηθικά ζητήματα, δεοντολογίας, αλλά και πολιτικής ουσίας. Ειδικά, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι ο κ. Ξηρός έχει διατελέσει γενικός γραμματέας σε σημαντικά υπουργεία, όπως το Εσωτερικών και το Δικαιοσύνης, επί πρωθυπουργίας του κ. Γιώργου Παπανδρέου.
Στο κείμενο δεν υπάρχουν πουθενά εισαγωγικά, ούτε γίνεται αναφορά της πηγής «έμπνευσης» του συντάκτη, εμφανιζόμενο ως αποτέλεσμα έρευνας και σκέψης των μελών της επιτροπής.
«Ανήθικη πρακτική»
«Η αντιγραφή «mot a mot» κάνει το πόρισμα να χωλαίνει σε αυθεντικότητα, υποσκάπτοντας και την όποια έρευνα έχει διενεργηθεί· ασφαλώς, και το βάθος αυτής» επισημαίνουν νομικές πηγές που επιθυμούν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, για ευνόητους λόγους. «Θέτει εν αμφιβόλω την αξιοπιστία του έργου που έχει συντελεστεί. Αφού δεν πληρούται η προϋπόθεση της πνευματικής τιμιότητας έναντι της δουλειάς του «άλλου», και υιοθετείται μια κατά κοινή ομολογία ανήθικη πρακτική, γιατί να πιστέψει κανείς ότι το πόρισμα διέπεται από πολιτική εντιμότητα; Δίδει επίσης την εντύπωση δουλειάς εκ του προχείρου, αφού οι συντάκτες προτίμησαν να καταφύγουν στην κοπτοραπτική, από το να αφιερώσουν χρόνο για να διατυπώσουν με πρωτότυπο, και πάντως δικό τους, τρόπο το όποιο υλικό είχαν στα χέρια τους. Εμφανίζονται να φορούν μανδύα πολιτικής σκοπιμότητας και να μην ενδιαφέρονται πραγματικά για την εξέλιξη της έρευνας, σε ένα πεδίο που απασχολεί διαχρονικά τον τόπο».
Εκτιμήσεις που είναι σε πλήρη αντίστιξη με τις δηλώσεις-υποσχέσεις αρμοδίων, εννέα μήνες πριν, όταν η Εξεταστική ξεκινούσε τις εργασίες της, για «έρευνα σε βάθος», και την ανάγκη «να θέσουμε επιτέλους τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων».
Τα «δανεικά κι αγύριστα» και το αδίκημα της λογοκλοπής
Οι συντάκτες του πορίσματος βάλλουν κατά Νέας Δημοκρατίας και ΠαΣοΚ για «δανεικά κι αγύριστα», οικειοποιούμενοι παραγράφους, όπως η ακόλουθη: «Μοιραία, με τέτοιον τρόπο και σε τέτοιο ύψος οικονομική δέσμευση των πολιτικών κομμάτων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠαΣοΚ πρέπει να θεωρείται αμφίβολης αξίας, το ίδιο και η νομιμότητα της απόφασής τους να εκχωρήσουν οικονομικούς πόρους, και μάλιστα με τη μορφή της απλής προσδοκίας, χωρίς καμία δυνατότητα να τα εξοφλήσουν ή τουλάχιστον να τα ρυθμίσουν, αφού στερούνται σταθερών πόρων. Γι’ αυτό και χαρακτηρίζονται δανεικά κι αγύριστα. Σε κάθε περίπτωση, παραμένει ερευνητέα η στάση των εκπροσώπων των τραπεζών. Για την υπογραφή των δανειακών συμβάσεων δέχθηκαν ως εγγύηση την εκχώρηση προσδοκίας στην κρατική χρηματοδότηση. Δηλαδή μελλοντικό περιουσιακό στοιχείο, το οποίο δεν ήταν ενεστώς κατά την ανάληψη των χρημάτων».
Σύμφωνα με τη μελέτη «Περί Λογοκλοπής» του Τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης, της Σχολής Κοινωνικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, «η λέξη λογοκλοπή (plagiarism) προέρχεται από τη λατινική λέξη «plagiarius», που σημαίνει απαγωγέας. Οταν κάποιος προβαίνει σε λογοκλοπή, κλέβει κάποιον, όχι μόνο τις ιδέες του».
Τι θα συμβεί, άραγε, εάν αποφασίσει ο κ. Ξηρός να αντιδράσει στο γεγονός ότι «απήχθη»; Η παραβίαση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας συνιστά αδίκημα πλημμεληματικού χαρακτήρα, και μπορεί να επιφέρει απαιτήσεις αποζημίωσης από τον ίδιο τον συγγραφέα ή τον εκδότη του, συγκεκριμένα τις εκδόσεις Σάκκουλα, μιας και σε αυτή την περίπτωση το κείμενο έχει περιληφθεί σε βιβλίο υπό τον τίτλο «Η ίδρυση, η συμμετοχή στις εκλογές, και τα οικονομικά των πολιτικών κομμάτων στο Σύνταγμα, τη νομοθεσία και τη νομολογία».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
