Τα σενάρια πολιτικής διαχείρισης της νέας περιπέτειας στην οποία οδηγεί τη χώρα η κυβέρνηση προσπαθούν να καταστρώσουν στο Μέγαρο Μαξίμου έπειτα από τον «τοίχο» που συνάντησε ο Ευκλ. Τσακαλώτος την Πέμπτη το απόγευμα στις Βρυξέλλες.
Με την τακτική που ακολουθήθηκε τους τελευταίους μήνες, ο Αλ. Τσίπρας στην ουσία επανήλθε εκεί που βρισκόταν το 2015, συμπαρασύροντας και τη χώρα: το περιβάλλον γενικευμένης αβεβαιότητας φανερώνεται, η αξιοπιστία της Ελλάδας είναι ανύπαρκτη, ενώ στο βάθος του τούνελ δεν εμφανίζεται κανένα φως αλλά η προοπτική του Grexit.
Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση για άλλη μία φορά έπεσε στην παγίδα που μόνη της έστησε. Επιλέγοντας να επενδύσει πολιτικά επί μήνες σε μια ανύπαρκτη διαμάχη μεταξύ ΔΝΤ και Βερολίνου, βρίσκεται σήμερα μπροστά στην αποφασισμένη κοινή στάση και των δύο.
Οπως διαμηνύθηκε στο Eurogroup της Πέμπτης, το ΔΝΤ παραμένει στο πρόγραμμα και το πρόγραμμα θα συνεχιστεί αν η ελληνική κυβέρνηση λάβει τις αποφάσεις που έπρεπε να έχει λάβει έναν χρόνο νωρίτερα, οπότε και θα έπρεπε να έχει κλείσει η αξιολόγηση.
Η εναλλακτική είναι μία και σαφής, και περιγράφεται πλέον στη διεθνή αρθρογραφία και από τις πηγές που την τροφοδοτούν: αν το ΔΝΤ δεν συνεχίσει με τους σημερινούς όρους τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα, το πρόγραμμα θα βρεθεί σε αδιέξοδο και η έξοδος της χώρας από το κοινό νόμισμα θα γίνει και πάλι κυρίαρχη συζήτηση.
Επικαλούμενη ελληνική τραπεζική πηγή, η διαδικτυακή πολιτική επιθεώρηση Politico μετέδωσε την προηγούμενη Τετάρτη ότι «επανέρχονται οι ψίθυροι του Grexit». Σύμφωνα με την ίδια πηγή, «μια ενδεχόμενη αποχώρηση του ΔΝΤ από το πρόγραμμα θα φέρει την Ελλάδα και πάλι μπροστά στην πρόταση του Σόιμπλε να κάνει ένα διάλειμμα από τη συμμετοχή της στο ευρώ».
Προκειμένου να μη γίνουν όλα αυτά, ο κ. Τσίπρας έχει μία επιλογή: να αποδεχθεί τα μέτρα και να τα ψηφίσει σύντομα ώστε να κλείσει η αξιολόγηση και να παραταθεί ενδεχομένως ο βίος της κυβέρνησης.
Σε διαφορετική περίπτωση η εναλλακτική του δυνατότητα θα είναι –μοιραία –να προσφύγει σε εκλογές, καθώς ο ίδιος ήταν που προσφάτως δήλωσε ότι δεν θα ψηφίσει η κυβερνητική πλειοψηφία ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα.
Η προειδοποίηση Ντράγκι
Χωρίς να το ομολογούν επισήμως οι κορυφαίοι πολιτικοί παράγοντες της κυβέρνησης, η «δραχμική διέξοδος» (κυρίως ως ρητορική και σε συνδυασμό με διάφορες καταγγελτικού Τύπου κραυγές κατά των «ακραίων της Ευρώπης») είναι κάτι που επανέρχεται στις συζητήσεις.
Και στο πλαίσιο αυτό, κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ άκουσαν με ενδιαφέρον τις επισημάνσεις του Μάριο Ντράγκι την προηγούμενη εβδομάδα σχετικά με το ενδεχόμενο αποχώρησης μιας χώρας από το ευρώ. Παρά το ενδιαφέρον όμως, η ανάγνωση ήταν για μία ακόμη φορά λανθασμένη.
Ο επικεφαλής της ΕΚΤ σε μια επιστολή του προς ιταλούς ευρωβουλευτές, για πρώτη φορά έβαλε επισήμως στο τραπέζι το ζήτημα εξόδου μιας χώρας από το κοινό νόμισμα. Και δεν το απέκλεισε, απλώς είπε ότι «αν μια χώρα πρόκειται να αφήσει την ευρωζώνη, τότε οι απαιτήσεις της κεντρικής τράπεζας της εκάστοτε χώρας ή οι εκκρεμότητές της απέναντι στην ΕΚΤ θα πρέπει να ρυθμιστούν πλήρως».
Η αναφορά αυτή είχε δημοσιοποιηθεί το προηγούμενο Σάββατο και κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου οι «πολλαπλασιαστές» του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης στο Διαδίκτυο, αλλά και στις πρώτες τηλεοπτικές συζητήσεις της Δευτέρας, άρχισαν να αναφέρονται (δειλά, είναι η αλήθεια) στο ενδεχόμενο διαγραφής του χρέους ή μέρους του σε περίπτωση επιστροφής σε εθνικό νόμισμα. Σε άλλες παραλλαγές επιχειρούσαν να καλλιεργήσουν μια λογική που θέλει την Ευρώπη ούτως ή άλλως σε τροχιά διάλυσης, οπότε η «στάση αναμονής» της ελληνικής κυβέρνησης θα έπρεπε να κρίνεται περίπου ως ένδειξη σύνεσης και πολιτικής σοφίας.
Με βάση τις αναφορές του κ. Ντράγκι, κάποιοι αναζήτησαν τα ανοίγματα της Ελλάδας προς την ΕΚΤ και διαπίστωσαν ότι βρίσκονται στα 72,3 δισ. ευρώ.
Το επιχείρημα ότι «το κόστος της εξόδου είναι χαμηλότερο από το κόστος της παραμονής» δεν έχει ακουστεί ακόμη.
Ωστόσο οι τάσεις απογοήτευσης και αντιευρωπαϊσμού που καταγράφονται στην κοινωνία, σε συνδυασμό με την ασφυξία της οικονομίας και των επιχειρήσεων, κάνουν κάποιους να πιστεύουν ότι δεν θα αργήσει.
Ακαιροι τακτικισμοί και νέα διλήμματα
Δεδομένης της πίεσης που δέχεται και αφότου έφθασε ουσιαστικά τη διαπραγμάτευση σκοπίμως και πάλι σε οριακό σημείο, ο κ. Αλ. Τσίπρας επεξεργάζεται σύμφωνα με πληροφορίες το «σχέδιο απεμπλοκής».
Οπως αναφέρουν πηγές που έχουν γνώση κάποιων συζητήσεων, το σενάριο της «ηρωικής εξόδου» δεν είναι αυτή τη στιγμή τόσο πιθανό –και πάντως όχι με τους συμβατικούς όρους του παρελθόντος.
Με βάση τις εκτιμήσεις αυτών των προσώπων, ο κ. Τσίπρας και ο κύκλος των προσώπων που τον περιβάλλει μελετούν τους τρόπους ούτως ώστε, αφενός, να κατασκευάσουν ένα νέο δίλημμα και, αφετέρου, να εκβιάσουν πολιτικά τον Κυρ. Μητσοτάκη και τη ΝΔ.
Κατά την ίδια γραμμή πληροφόρησης, οι επιλογές του κ. Τσίπρα είναι δύο, σε περίπτωση που δεν υποχωρήσει για άλλη μία φορά ατάκτως και πει εν τέλει άλλο ένα «ναι σε όλα».
-Είτε μια εκ των έσω υπονόμευση της διαπραγμάτευσης, με καταγγελία του Σόιμπλε και των «ακραίων κύκλων», αλλά και του κ. Μητσοτάκη ως συνοδοιπόρου τους, και προσφυγή στις κάλπες κάποια στιγμή από τα μέσα Μαρτίου και έπειτα.
-Είτε μια περαιτέρω παράταση των συζητήσεων ως και τις αρχές του καλοκαιριού, και προκήρυξη εκλογών σε οριακές συνθήκες νέας χρεοκοπίας, προκειμένου να θέσει τα ίδια διλήμματα αλλά με πολύ πιο δραματικό τρόπο και με στόχο να έχει εγκλωβίσει την επόμενη κυβέρνηση στην επιζήμια τακτική του.
Και στις δύο περιπτώσεις ένα σενάριο που έχει αρχίσει να διακινείται είναι το ενδεχόμενο να επιχειρήσει ο κ. Τσίπρας αυτό που δεν είχε τολμήσει ο Γ. Παπανδρέου το 2010: να ζητήσει ψήφιση των μέτρων με πλειοψηφία 180 βουλευτών. Ακόμη και αυτό να συμβεί πάντως, θα πρόκειται απλώς για άλλη μία απόπειρα άκαιρου τακτικισμού, με επικοινωνιακές και μόνο σκοπιμότητες, καθώς είναι γνωστό ότι κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν πρόκειται να συναινέσει.
τη στιγμή που τα πράγματα φθάσουν σε αυτό το σημείο και δεν υπάρξει υποχώρηση της κυβέρνησης στα όσα ζητούν οι Βρυξέλλες και το ΔΝΤ, και τα δύο σενάρια έχουν στον πυρήνα τους την απόπειρα παγίδευσης του Κυρ. Μητσοτάκη και της ΝΔ σε ένα αδιέξοδο και με τη συζήτηση για Grexit να εξαπλώνεται.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
