Η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κυρία Βασιλική Θάνου είναι επίμονος άνθρωπος. Το παραδέχονται πρόσωπα του στενού περιβάλλοντός της, από τον καιρό ακόμη που προέτασσε τη συνδικαλιστική της ιδιότητα και επιχειρούσε per mare per terra να συναντά κυβερνητικά στελέχη, για να προωθεί θεσμικά αιτήματα του κλάδου. Το απέδειξε και την περασμένη Πέμπτη, όταν δήλωνε –παρά το ντόμινο σφοδρότατων αντιδράσεων –ότι η προσωρινά αναβληθείσα Διοικητική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου θα συγκληθεί τις προσεχείς εβδομάδες, όταν η αντιπρόεδρος κυρία Ειρήνη Κιουρτσόγλου-Πετρουλάκη είναι έτοιμη να εισηγηθεί το ζήτημα της αύξησης των ορίων ηλικίας των ανώτατων δικαστών και πέραν των 67 ετών.
Δεν την έκαμψαν οι θέσεις επιφανών συνταγματολόγων, περί καταφανούς αντισυνταγματικότητας της επιχειρούμενης παράτασης θητείας∙ τα άρθρα και οι γνωμοδοτήσεις επιστημόνων, όπως ο κ. Ιωάννης Δρόσος και ο κ. Αντώνης Μανιτάκης, ο οποίος έκανε μάλιστα λόγο περί «απίστευτου, διότι προκαλείται από την Πρόεδρο ενός ανώτατου δικαστηρίου, που είναι ταγμένο να προβαίνει σε έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων, όταν δικάζει».
Δεν την επηρέασαν οι σκληρές ανακοινώσεις όλων ανεξαιρέτως των δικαστικών ενώσεων, με κορυφαίες αυτές της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, και της Ενωσης Δικαστικών Λειτουργών του Συμβουλίου της Επικρατείας που έφθασε στο σημείο να συνδέσει ευθέως το ζήτημα με την έννοια της Δημοκρατίας.
Δεν την άγγιξαν ούτε οι θέσεις του υπουργού Δικαιοσύνης κ. Σταύρου Κοντονή, που επανατοποθετήθηκε ορθά – κοφτά περί «ρητής συνταγματικής διάταξης». Γιατί επιμένει, λοιπόν, τόσο πολύ η κυρία Θάνου;
«Είναι σαφές ότι επιλέγει να βγει μπροστά, θυσιάζοντας το κύρος του θεσμού στον βωμό του τρόπον τινά συντεχνιακού συμφέροντος» εκτιμούν πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν. «Η κυρία Θάνου δεν είναι, όμως, μόνη της∙ ίσως γι’ αυτό διαμαρτύρεται συχνά – πυκνά για «προσωπική στοχοποίηση». Μπορεί να την ενδιαφέρει προσωπικά το ζήτημα, γιατί θα ήθελε και η ίδια να παραμείνει στη θέση της πέραν του Ιουνίου, οπότε λήγει η θητεία της, αλλά παράλληλα διατυπώνει το αίτημα και άλλων ανώτατων δικαστών που δεν θέλουν να φύγουν από το σώμα, διατηρώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τις αποδοχές τους έναντι των πενιχρών συντάξεων που θα ελάμβαναν στην αντίθετη περίπτωση».
«Δεν είναι μόνη της ούτε από πολιτικής πλευράς» συμπληρώνουν οι ίδιοι άνθρωποι, «καθώς είναι πλέον κοινό μυστικό ότι έχει λάβει διαβεβαιώσεις από κυβερνητικούς αξιωματούχους περί «διευθέτησης» του ζητήματος. Ευελπιστεί ότι τυχόν θετική γνωμοδότηση της Διοικητικής Ολομέλειας μπορεί να λειτουργήσει ως εργαλείο – μέσο πίεσης προς την εκτελεστική εξουσία».
Σε κάθε περίπτωση, το αίτημα που έλαβε την Πέμπτη η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κυρία Ξένη Δημητρίου, υπογεγραμμένο από 15 αντεισαγγελείς του ανώτατου δικαστηρίου, για σύγκληση της δικής τους Διοικητικής Ολομέλειας, υποδηλώνει ότι οι μάχες δεν τελειώνουν εδώ. Σύμφωνα με πληροφορίες, η ατμόσφαιρα στο «Θέμιδος Μέλαθρον» της λεωφόρου Αλεξάνδρας είναι ιδιαίτερα ηλεκτρισμένη, και οι αντεισαγγελείς επιθυμούν να αρθρώσουν τον δικό τους λόγο, για να κάνουν σαφές, και μάλιστα λίαν συντόμως (προτού τοποθετηθούν οι αρεοπαγίτες), ότι σέβονται απολύτως τις επιταγές του Συντάγματος.
… και οι ανώτατοι δικαστές που έγραψαν Ιστορία
Με μια ιστορική απόφαση, σε απόλυτη σύμπνοια με τις αρχές του κράτους δικαίου, ο Αρειος Πάγος αποφάνθηκε «όχι» στο αίτημα των τουρκικών αρχών για την έκδοση των οκτώ τούρκων αξιωματικών που έφθασαν τον περασμένο Ιούλιο στη χώρα, μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στη γείτονα.
Εν μέσω χαοτικής παραφιλολογίας για «πιέσεις» και «παρεμβάσεις», κυρίαρχης τις ημέρες πριν από την απόφαση, η Ελληνική Δικαιοσύνη έπραξε το αυτονόητο· «η πιθανότητα ακυρώσεως ή περιστολής του πλαισίου δικαιωμάτων όλων των εκζητουμένων, ανεξαρτήτως του βαθμού ενοχής ή βαρύτητας των αδικημάτων, δεν επιτρέπει την εφαρμογή διατάξεων που ρυθμίζουν την έκδοσή τους, αφού αυτές υποχωρούν έναντι των υπέρτερης σημασίας κανόνων που προστατεύουν τα δικαιώματα του ανθρώπου» τόνισε η πρόεδρος της πρώτης εκ των τριών συνθέσεων των Ποινικών Τμημάτων που ανέβηκαν στην έδρα –με ενδιαφέρον αναμένεται ασφαλώς και το πλήρες σκεπτικό της απόφασης.
Η –οριστική και αμετάκλητη –απόφαση έγινε δεκτή με ανακούφιση, χαιρετίστηκε με σεβασμό, έτυχε σημαντικής απήχησης στην Ευρώπη. Το Μέγαρο Μαξίμου αρκέστηκε στο ότι οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης είναι «αυτονόητα δεσμευτικές». Μόνον το τουρκικό κατεστημένο αντέδρασε με μένος, εκδίδοντας εντάλματα σύλληψης και στέλνοντας νέο αίτημα περί έκδοσης των αξιωματικών.
Τα δεκαεπτά λεπτά που διήρκεσε η συνεδρίαση έμοιαζαν αιώνες, με κάθε έναν από τους αξιωματικούς να στέκονται όρθιοι ενώπιον του δικαστηρίου για να ακούσουν την απόφαση.
Χαμόγελα, χειραψίες, έκδηλη συγκίνηση, από όλους όσοι συμμετείχαν στο θρίλερ με τους οκτώ –από τους συνηγόρους τους κ. Χρίστο Μυλωνόπουλο και κ. Ομηρο Ζέλιο, μέχρι τη διερμηνέα και τους ανθρώπους που στάθηκαν στο πλάι τους όλο αυτό το διάστημα –επισφράγισαν τη διαδικασία. Η υπόθεση, ωστόσο, δεν τελειώνει εδώ.
Δεδομένου ότι το ανώτατο δικαστήριο έχει ζητήσει να αφεθούν ελεύθεροι, η εισαγγελέας εκδόσεων κυρία Μαρία Μαλούχου αναμένεται να ζητήσει με τη σειρά της την άρση της κράτησής τους, υπό την προϋπόθεση ότι δεν κρατούνται για άλλον λόγο.
Οι Τούρκοι ωστόσο βρίσκονται υπό καθεστώς διοικητικής κράτησης, όπως προβλέπει ο νόμος περί ασύλου.
Το αίτημα ασύλου που έχουν υποβάλει συζητείται σε δεύτερο βαθμό, με την τελευταία διαδικασία να έχει προσδιοριστεί τον Φεβρουάριο, ως εκ τούτου δεν μπορεί να εκτιμηθεί με ακρίβεια το πότε θα υπάρξει απόφαση των αρμοδίων επιτροπών.
Με βάση πάντως τον νόμο, ο αρμόδιος αξιωματικός της Αστυνομίας εξέδωσε την Πέμπτη απόφαση για τρίμηνη κράτησή τους (στην οποία μπορούν θεωρητικά να προστεθούν άλλοι τρεις μήνες) για λόγους ασφάλειας και δημόσιας τάξης, η οποία και αναμένεται να επικυρωθεί από τη διοικητική Δικαιοσύνη, και συγκεκριμένα το Διοικητικό Πρωτοδικείο της Αθήνας, τη Δευτέρα.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
