Ο Τρικούπης και οι Ολυμπιακοί Αγώνες

ΑΦΟΡΜΗ ως προς το σημερινό θέμα της στήλης εξαιρετικού ενδιαφέροντος βιογραφία του μεγάλου πολιτικού άνδρα Χαριλάου Τρικούπη από τη νομικό κυρία Λύντια Τρίχα που παρουσίασε εκτενώς «το Βήμα της Κυριακής» (27.11.2016). Σε κάποιους έχει σχηματιστεί η αντίληψη ότι ο Χαρίλαος Τρικούπης ήταν σφόδρα αντίθετος όσον αφορά την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 στην Αθήνα (η λέξη που συχνότερα χρησιμοποιούσαν τότε ήταν «ανασύσταση»). Απλούστατα:

«Ηελληνική κυβέρνησις οφειλέτης εν πτωχεύσει δεν ετολμά να έλθη αρωγός. Ουδέν αναγκαιούν διά την τέλεσιν αγώνων υπήρχεν, ήδη, εν Αθήνας». Γράφει χαρακτηριστικά ο βιογράφος του Δημητρίου Βικέλα, προσφιλής ανιψιός του (από μητέρα) και πραγματικός γιος του μεγάλου Ελληνα, Αλέξανδρος Οικονόμος (Τρεις άνθρωποι – συμβολή εις την ιστορίαν του ελληνικού λαού. Τόμος Β’ Αθήνα 1952).

«ΟΙ ΠΕΡΙΝΟΟΙ υπερήλικες εφρόνουν ότι οι εν Ελλάδι αρμόδιοι δεν είχον απαιτουμένας προπόνησιν(!) ικανότητα, ενεργητικότητα, γνώσεις διά μιαν τοιαύτην λειτουργίαν και εφοβούντο αποτυχίαν, η οποία θα επέβαινεν εις βάρος της Ελλάδος. Αλλ’ οι νεότεροι ήσαν ενθουσιασμένοι υπέρ της προτάσεως Βικέλα και ουδεμία δυσκολία τους ετρόμαζε…» προσθέτει ο βιογράφος του Βικέλα.

ΟΒΙΚΕΛΑΣ στις 15 Δεκεμβρίου 1894 επισκέφθηκε, κατά τον Οικονόμο, «τον παλαιόν φίλο του και πρωθυπουργόν τότε της Ελλάδος Χαρίλαον Τρικούπη, εξέθεσεν εις αυτόν, με ενθουσιασμόν και πειστικότητα την παρουσιαζόμενη σπάνιαν και μεγάλην τύχην και ωφέλειαν διά την χώρα και κατόρθωσε να τον πείση ότι απαραιτήτως πρέπει να τελεσθώσι οι Αγώνες τω 1896 εν Αθήναις ως και να λάβη παρ’ αυτού πρωθυπουργικήν υπόσχεσιν ότι οι αγώνες θέλουν τύχει της αμερίστου ηθικής υποστηρίξεως της ελληνικής κυβερνήσεως». Τον Φεβρουάριο του 1895 παραιτήθηκε ο Τρικούπης, που είχε έλθει σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τον βασιλέα Γεώργιο Α’, ο οποίος και ανέθεσε την πρωθυπουργία στον Νικ. Δηλιγιάνννη, πρεσβευτή επί μακρόν στο Παρίσι.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ έγιναν για να εκπληρωθεί το ρηθέν από τον Βικέλα ότι η ευκαιρία αφορούσε στο «να συγκαταριθμηθεί η Ελλάς στην ευρωπαϊκήν ολομέλειαν και να αποκτήση σύνδεσμον νέον με την Ευρώπην…». Οσον αφορά τον Τρικούπη (κατά τον Οικονόμο) «την Κυριακήν 31ην Μαρτίου 1896 οι αντιπολιτευόμεναι εφημερίδες εξεδόθησαν με πένθιμα περιθώρια, δεδομένου ότι την προτεραίαν είχεν αποθάνει εις Κάννας ο Τρικούπης αλλ’ ο θάνατός του ουδόλως επηρέασεν τον εν Αθήναις ενθουσιώδη εορτασμόν λόγω του θριάμβου του Σπυρίδωνος Λούη εις τον μαραθώνιον δρόμον».