Κάποιοι τρίβουν ήδη τα χέρια τους. Κάποιοι πανηγυρίζουν ευχαριστημένοι. Το ιστορικότερο, ισχυρότερο και εγκυρότερο δημοσιογραφικό συγκρότημα στη χώρα, απ’ όπου έχουν περάσει τα καλύτερα μυαλά και οι μεγαλύτεροι γραφιάδες της σύγχρονης Ελλάδας, εκεί όπου κάθε δημοσιογράφος έχει ονειρευτεί να δει δημοσιευμένη την υπογραφή του, κατεβάζει ρολά ύστερα από σχεδόν έναν αιώνα.
Τι έκανε τον ΔΟΛ τόσο ισχυρό και μοναδικό; Οι βαθιές δημοκρατικές του ρίζες που φθάνουν στον Ελευθέριο Βενιζέλο, το ότι υπηρέτησε με σοβαρότητα και ειλικρίνεια τη Δημοκρατία, το ότι πάλευε πάντα για τον πλουραλισμό στην ενημέρωση, το ότι ήταν οικονομικά ανεξάρτητος και ασυμβίβαστος. Το ότι μέσα στα τόσα χρόνια έχτισε δημοσιογραφική παράδοση, θέσπισε διαδικασίες, δημιούργησε σχολή και αξίες, το ότι εξέπεμπε κύρος. Και βέβαια το ότι είχε τη στήριξη των εκατοντάδων χιλιάδων αναγνωστών του όλα αυτά τα χρόνια, το ότι μεγάλωσε γενιές και γενιές δημοκρατικών πολιτών.
Ο ΔΟΛ κατεβάζει ρολά όχι γιατί οι 550 εργαζόμενοι του συγκροτήματος που συνέχιζαν μήνες τώρα απλήρωτοι να δουλεύουν απτόητοι κουράστηκαν και σηκώνουν τα χέρια. Αλλά γιατί μετά από μία ατελή πολυετή διαχείριση που οδήγησε σε οικονομικό αδιέξοδο, κυβέρνηση, αντιπολίτευση και τράπεζες δεν μπόρεσαν να βρουν μια φόρμουλα που να αφήνει περιθώριο λειτουργίας του συγκροτήματος. Αντίθετα μάλιστα. Πολλοί θεώρησαν βολικότερο να σβήσουν τη φωνή του ΔΟΛ. Να τον στραγγαλίσουν. Για να μην τους ενοχλεί πλέον. Για να μπορούν ευκολότερα να ελέγξουν την ενημέρωση.
Ομως ο ΔΟΛ δεν είναι τα ντουβάρια και τα κτίρια της Χρήστου Λαδά και της Μιχαλακοπούλου. Δεν είναι τα πιεστήρια, τα αρχεία και οι ιστορικοί τίτλοι των εφημερίδων του. Είναι οι άνθρωποι που όλα αυτά τα χρόνια δουλεύουν νύχτα μέρα για τον μεγάλο αυτό δημοσιογραφικό οργανισμό. Αυτοί που μαζεύουν το ρεπορτάζ, που μιλούν με τις πηγές, που ρωτούν τον κόσμο. Αυτοί που γράφουν τα άρθρα, κάνουν συσκέψεις, αποφασίζουν τίτλους και θέματα.
Αυτοί που στήνουν τις σελίδες, σχεδιάζουν τα γραφήματα και ετοιμάζουν τα πρωτοσέλιδα. Αυτοί που πιέζουν τις κυβερνήσεις, στριμώχνουν τους πολιτικούς, αναδεικνύουν τις γκάφες και τα φάλτσα. Αυτοί που αποκαλύπτουν τα σκάνδαλα και τα ψέματα της εξουσίας.
Αυτοί είναι η ψυχή, η καρδιά του ΔΟΛ, που θα συνεχίσει να ζει και να πάλλεται, ακόμη κι αν κάποιοι γκρεμίσουν ή εξαγοράσουν τα ντουβάρια και τα μηχανήματα. Οι άνθρωποι του ΔΟΛ θα συνεχίσουν να κάνουν ελεύθερα τη δουλειά τους από νέες θέσεις, άλλες εφημερίδες, καινούργια σχήματα. Για να ελέγχουν την εξουσία, να βάζουν πλάτη στη Δημοκρατία και να εκπροσωπούν τους πολίτες που τόσα χρόνια τους στήριξαν.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
