Η ανάδειξη της Ελλάδας σε logistics hub της Νοτιοανατολικής Ευρώπης δεν περνάει μόνο μέσα από μεγάλα διαμετακομιστικά κέντρα όπως το Θριάσιο Πεδίο ή το Στρατόπεδο Γκόνου στη Θεσσαλονίκη αλλά και από ένα δίκτυο μικρότερης εμβέλειας εμπορευματικών κέντρων, με πρώτους σταθμούς την Αλεξανδρούπολη και το Σχηματάρι. Η ολοκλήρωση των αυτοκινητοδρόμων μέσα στο 2017 και του βασικού σιδηροδρομικού δικτύου Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Ειδομένη, με πλήρη ηλεκτροκίνηση το 2018, διαμορφώνουν το πλαίσιο για τους σχεδιασμούς του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών.
Ενα πρώτο βήμα, προκειμένου να μη χαθεί η ευκαιρία που παρουσιάζεται λόγω και των γεωπολιτικών συνθηκών στην ευρύτερη περιοχή, είναι η έκδοση εντός του επόμενου ενάμιση μήνα της κοινής υπουργικής απόφασης για την απλούστευση της διαδικασίας αδειοδότησης κέντρων αποθήκευσης και διανομής.
Το κείμενο οριστικοποιήθηκε μέσα στην εβδομάδα. Η ανάπτυξη των κέντρων μπορεί να γίνει μέσω ΣΔΙΤ με χρηματοδότηση από υπάρχοντα εργαλεία, μένει όμως να εξειδικευθεί σε συνεργασία με το υπουργείο Οικονομικών η πρόσκληση τέτοιων προγραμμάτων.
Οπως εξηγεί μιλώντας στο «Βήμα» ο υφυπουργός Μεταφορών κ. Νικόλαος Μαυραγάνης, «σε κάθε κέντρο διαμετακόμισης επιθυμούμε να ενταχθούν τυποποίηση, πιστοποίηση και προώθηση, ενώ για όσα περιλαμβάνουν και agrologistics, που αποτελεί στόχευσή μας, να υπάρχει αναφορά και σε δημοπρατήριο». Πρόκειται για ένα ιδιότυπο χρηματιστήριο προϊόντων όπου ο παραγωγός ενημερώνεται για τη ζήτηση και την προσφορά στις αγορές που θέλει να διεισδύσει.
Στρεβλώσεις
Στόχος είναι η διόρθωση στρεβλώσεων της αγοράς που έχουν ως αποτέλεσμα τον επταπλασιασμό της τιμής του προϊόντος από τον παραγωγό στον τελικό καταναλωτή, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος φτάνει σε αύξηση μόλις δυόμισι φορές λόγω της μεσιτικής εργασίας. Επίσης οι μικρότεροι κόμβοι θα αποτελούν κύτταρο συνεργασίας μεταξύ παραγωγών ή βιοτεχνών προκειμένου να διαθέτουν ένα «μπουκέτο» προϊόντων ελκυστικότερο στις διεθνείς αγορές.
Ο Πειραιάς
Οι μεγάλες προοπτικές που ανοίγονται για το λιμάνι του Πειραιά με την είσοδο των Κινέζων δικαιολογούν, όπως σχολιάζει ο υφυπουργός, το τεράστιο μέγεθος του Θριασίου, χωρίς να ακυρώνεται η χρησιμότητα μικρότερων εμπορευματικών κέντρων. Αντιθέτως διαβλέπει πεδίο συνεργειών. «Μεγάλα κέντρα logistics είναι αποτρεπτικά για μικρούς παραγωγούς και βιοτέχνες. Γι’ αυτό βάζουμε ως προτεραιότητα το Σχηματάρι, για την εξυπηρέτηση Ανατολικής Αττικής, Βοιωτίας, Εύβοιας, Φθιώτιδας. Μέχρι το καλοκαίρι θα αναζητηθεί η κατάλληλη χωροθέτηση σε συνεργασία με τις όμορες περιφέρειες» επισημαίνει ο κ. Μαυραγάνης.
Για την ανάπτυξη αυτού του δικτύου, κομβικής σημασίας είναι ο σιδηρόδρομος. Σε όλες τις ανεπτυγμένες οικονομίες επωμίζεται ποσοστό 20% των εμπορευματικών μεταφορών, ενώ για την Ελλάδα αυτές αντιπροσωπεύουν μόλις 2%. Παράλληλα όμως η αναβάθμιση των οδικών μεταφορών. Επάνω σε αυτό σε συνεργασία με το υπουργείο Οικονομίας προωθείται εξειδίκευση χρηματοδοτικών εργαλείων για αλλαγή εξοπλισμού στον υπάρχοντα στόλο φορτηγών οχημάτων, ώστε να ανταποκρίνονται στα περιβαλλοντικά πρότυπα της ΕΕ.
Συνεργασία με Ιράν
Στην περίπτωση της Αλεξανδρούπολης, όπου η ΓΑΙΑ ΟΣΕ διαθέτει ιδιόκτητο κτήριο έκτασης περί τα 200 στρέμματα κοντά στο λιμάνι, οι συνθήκες είναι πιο ώριμες. Απαιτούνται όμως ταχύτερα ανακλαστικά, από τα συνήθη του κρατικού μηχανισμού, ειδικά ως προς την περιβαλλοντική αδειοδότηση. Η αναταραχή που επικρατεί στη γειτονική Τουρκία οδηγεί πολλές χώρες της Εγγύς Ανατολής στην αναζήτηση νέων τρόπων προσέγγισης των αγορών της ΕΕ, προκειμένου να αποφύγουν οδεύσεις μέσα από την Τουρκία.
Μάλιστα, μια συμφωνία προς αυτή την κατεύθυνση ανάμεσα στην Ελλάδα και στο Ιράν αναμένεται να τελεσφορήσει μέσα στο επόμενο διάστημα. Μετά την άρση των διεθνών οικονομικών κυρώσεων, ως αντάλλαγμα για τον περιορισμό του πυρηνικού προγράμματος, το Ιράν επανέρχεται στους σχεδιασμούς της διεθνούς κοινότητας. «Η συμφωνία αυτή θα αποτελέσει έναυσμα για αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας στα σύνορά μας, για αυτό και η Αλεξανδρούπολη αποτελεί πρόταγμα» σχολίασε ο υφυπουργός στο «Βήμα». Αντίστοιχο ενδιαφέρον έχει εκδηλωθεί και από άλλες χώρες, π.χ. από την Αρμενία και τη Γεωργία.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
