Σαλαφιστής, επικεφαλής της ένοπλης πτέρυγας της συριακής αντιπολίτευσης, κινούμενος ωστόσο συχνά σε πιο μετριοπαθείς γραμμές, ο Μοχάμεντ Αλούς μπορεί να χειρίζεται ταυτόχρονα και το καρότο και το μαστίγιο. Είναι η φωνή της συριακής αντιπολίτευσης στις ειρηνευτικές συνομιλίες για τη Συρία που πραγματοποιούνται στην Αστάνα υπό της εποπτεία της Ρωσίας, του Ιράν και της Τουρκίας.
Το όνομά του είναι πλέον γνωστό στους παρατηρητές του συριακού εμφυλίου. Ως πιο μετριοπαθής, ο Μοχάμεντ Αλούς επελέγη για να ηγηθεί της αντιπροσωπείας της συριακής αντιπολίτευσης στην Αστάνα. Στόχος του, τίποτα λιγότερο από την ειρήνη, η οποία μπορεί να έρθει μόνο μέσω μίας πολιτικής λύσης. Αυτό και μόνο ήταν υπεραρκετό για να βγάλει τα στρατιωτικά του και με κοστούμι και γραβάτα να καθήσει πλέον στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Με καταγωγή από τη Δαμασκό, ο Αλούς γεννήθηκε το 1970. Σπούδασε τον ισλαμικό νόμο στη συριακή πρωτεύουσα και συνέχισε τις σπουδές του στη Μεδίνα, στη Σαουδική Αραβία. Έχει συνυπογράψει τη Διακήρυξη του Ριάντ τον Δεκέμβριο του 2015, στην οποία συνασπίστηκαν περί τους 100 πολιτικούς και στρατιωτικούς αντιπροσώπους της συριακής αντιπολίτευσης σε μία κοινή διακήρυξη αρχών που αποτέλεσε τη βάση για τις διαπραγματεύσεις με τη Δαμασκό.
Ο ίδιος προέρχεται από την ένοπλη πτέρυγα της αντιπολίτευσης. Είναι ο αρχηγός της ισλαμιστικής στρατιωτικής οργάνωσης Τζάις αλ Ισλάμ (ο Στρατός του Ισλάμ, στα αραβικά) θέση την οποία ανέλαβε μετά τον θάνατο του ξαδέλφου του Ζαχράν Αλούς σε αεροπορική επιδρομή.
Από τις ισχυρότερες στη Συρία, η Τζάις αλ Ισλάμ είναι επί της ουσίας ένα στρατιωτικό κίνημα, το οποίο πολεμάει ταυτόχρονα του καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ και το Ισλαμικό Κράτος. Στις τάξεις του εκτιμάται ότι πολεμούν περί τους 15.000-20.000 αντάρτες.
Αν και εκπρόσωπος της ένοπλης συριακής αντιπολίτευσης, ο Αλούς ήταν από εκείνους που άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις στη Γενεύη, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν τον Φεβρουάριο, εφόσον οι συζητήσεις στην Αστάνα είχαν θετικά αποτελέσματα.
Εν τέλει, η αντιπροσωπεία των σύρων ανταρτών δεν φαίνεται διατεθειμένη να υπογράψει την τελική ανακοίνωση η οποία θα περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός τριμερούς μηχανισμού ελέγχου και διασφάλισης της εκεχειρίας. Ακόμη όμως και αν υπέγραφε, αρκετοί από το στρατόπεδο της αντιπολίτευσης επέμεναν εξ αρχής ότι η συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις της Αστάνα ήταν ακόμη πιο επικίνδυνη από τη συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις της Γενεύης.
Ο Αλούς είχε φροντίσει σε κάθε περίπτωση να κρατήσει τις αποστάσεις του. «Η επιλογή μας είναι μόνο η ειρήνη», είχε δηλώσει πριν από την έναρξη των συνομιλιών, για να προσθέσει ευθύς αμέσως ότι εκτός από την πολιτική λύση για τη Συρία, οι αντάρτες πολεμούν για τα δικαιώματά τους, το δικαίωμά τους στη ζωή, στην ελευθερία, αλλά και το δικαίωμα του λαού να αποφασίζει ποιος θα τον αντιπροσωπεύσει.
