Ενώ ο Σύριζα συνεχίζει την καταστροφή της χώρας και την προσπάθεια εγκαθιδρύσεως τσαβικού καθεστώτος, η ΝΔ δείχνει, βάσει όλων των δημοσκοπήσεων – και μάλλον αναποφεύκτως – να κερδίζει τις επόμενες εκλογές – ίσως και εξασφαλίζουσα αυτοδυναμία. Όμως το χειρότερο, που θα ΄μπορούσε να κάνει τώρα η ΝΔ, είναι να επαναπαυθεί.
Ο λόγος είναι ότι μέγα μέρος του «λαού» παρασύρεται από αισθήματα και χαρακτηρίζεται από ιδιότητες, που το καθιστούν ευεπίφορο στην κάθε δημαγωγία και ηλιθία συνωμοσιολογία και συνθηματολογία. Πρόκειται για τάσι, που δεν βοηθεί στην ιδία του την επιβίωσι (ή της χώρας) σε βάθος χρόνου – πολύ περισσότερο δεν βοηθεί στην κατανόησι είτε των αιτίων για την χρεωκοπία της χώρας είτε των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Είναι δηλ., αυτό το τμήμα του λαού, απελπισμένο απ’ την μια, θεμελιωδώς και λειτουργικά αμόρφωτο (αλλά συχνά και άνευ χρησίμων δεξιοτήτων – ας όψεται το υπέροχο εκπαιδευτικό μας σύστημα) απ’ την άλλη. Εύκολο θύμα, συνεπώς, για τον κάθε Σύριζα, την κάθε ΧΑ, τον κάθε Σώρρα, τον κάθε «αντιμνημονιακό» δημαγωγό.
Και καλά: Η αντίστοιχη (μικροτέρας όμως εκτάσεως, ψευδολογίας και θράσους) δημαγωγία των «σοβαρών», των «συστημικών», κομμάτων (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) και τα ρουσφέτια, που έκαναν, εδικαιολογούντο, κάπως, τις «καλές εποχές» των δανεικών και της «αστακομακαρονάδας» επειδή ακριβώς η ευκολία των δανεικών επέτρεπε την τέτοια και τόση φαυλότητα και ανευθυνότητα. Τώρα ούτε αυτά υπάρχουν – οπότε, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και, κυρίως και ιδίως, ο Σύριζα επέλεξαν την εξοντωτική φορολόγησι του πληθυσμού προκειμένου να συντηρήσουν το αδηφάγο Δημόσιο (βλ. τις στοχευμένες εκλογικές των πελατείες), το οποίο Δημόσιο ελάχιστα προσέφερε και ακόμη ολιγώτερα σήμερα προσφέρει στην ελληνική κοινωνία και οικονομία. Όμως το να καταστρέφεις μέσω εξοντωτικών φόρων τους ολίγους, που απομένουν στην χώρα και εργάζονται σκληρά, καινοτομούν, μελετούν, δημιουργούν, καθώς και όσους – και είναι πολλοί – έχουν κάποια περιουσία (όχι όμως αντίστοιχα εισοδήματα πλέον), για να συντηρήσεις βλαπτικές δομές (δηλ. το Δημόσιο όπως είναισήμερα) και μάζες αχρήστων και ανικάνων, είναι η απόλυτη συνταγή ηθικής και οικονομικής καταστροφής.
Τώρα, πόσο «σοβαρός» είσαι όταν, επειδή ΤΩΡΑ (δηλ. την περίοδο 1981-2009) έχεις πρόσβασι σε δανεικά, καταχρεώνεις την χώρα, ενώ την ιδία στιγμή, με το σύνολο των άλλων πρακτικών και πολιτικών σου ψαλιδίζεις την όποια παραγωγική της βάσι, είναι άλλη συζήτηση. Παραπέμπει σε σοβαρότατες ατέλειες της δημοκρατίας μας. Διότι αν, παλαιότερα, η ΝΔ (λ.χ.) κατέβαινε στις εκλογές με πρόγραμμα την διόρθωσι των παθογενειών της χώρας, δεν θα εύρισκε την ψήφο των βουλευτών της – θα κέρδιζε τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ. Αν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αμφότερα, είχαν ως πρόγραμμα την διόρθωσι αυτών των παθογενειών (με κάποιες διαφορές στην έμφασι ή τον τρόπο), θα είχε ήδη σαρώσει στις εκλογές (απ’ τις 10ετίες του ’80 ή του ’90) κάποιο ΑΛΛΟ κόμμα ωσάν τον Σύριζα, που θα υποσχόταν διορισμούς, λοιπά ρουσφέτια, αυξήσεις μισθών και συντάξεων, «αναπτυξιακούς» προϋπολογισμούς – όλα με δανεικά! Ο «σοφός» λαός εκεί θα επήγαινε! Ας μη κοροϊδευόμαστε! Αρα το ζητούμενο ήταν τέτοιες θεσμικές και Συνταγματικές δεσμεύσεις, εξ αρχής, που δεν θα επέτρεπαν αυτού του είδους τον λαϊκισμό –ζητούμενο, που παραμένει.
Υπ’ αυτές τις πολιτικές (και εν τέλει οικονομικές) συνθήκες, κάποτε θα γινόταν η έκρηξη (η χρεωκοπία), όπως και έγινε. Η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος – και μερικοί άλλοι οικονομολόγοι – την περιμέναμε περί το 2015, κυρίως δε λόγω του κοινωνικοασφαλιστικού. Ηλθε όμως η διεθνής κρίση του 2008-09 και η ελληνική έκρηξη έγινε το 2010. Η δε κατάσταση στην χώρα, σε αντίθεσι, λ.χ., με άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, συνεχώς επιδεινώνεται λόγω των ελληνικών πολιτικών «ιδιαιτεροτήτων», επιστέγασμα των οποίων υπήρξε η ανάδειξη του Σύριζα (!) στην κυβέρνησι. Δηλ. ενός κόμματος, που αντί νάχει ως πρόγραμμα την διόρθωσιτων παθογενειών της χώρας (και εδώ είναι η μεγάλη διαφορά του από, λ.χ., την ΝΔ, ιδίως την του Σαμαρά και, τώρα, την του Κυριάκου Μητσοτάκη), στηρίζει, υπερασπίζεται, τις παθογένειες της χώρας, ον αφ’ ενός διοικητικά ανίκανο, αφ’ ετέρου ιδεολογικά υπέρ του πλήρους κρατισμού και τελείως χρησιμοθηρικά υπέρ των ρουσφετιών και αργομισθιών ως της κυρίας μεθόδου, που ξέρουν τα στελέχη του ώστε ν’ αρπάξουν ό,τι ΄μπορούν όσο ακόμη κυβερνά ο Σύριζα, ενώ οικονομία και χώρα καταρρέουν εξ αιτίας του.
Η πρόκληση για τον Κυριάκο
Σε αυτό το πλαίσιο, ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να προσέξει τα εξής:
(Α) Ενώ είναι βέβαιο ότι η ΝΔ είναι σε θέσι να κυβερνήσει την χώρα με ασύγκριτα περισσότερη διοικητική επάρκεια απ’ ό,τι ο Σύριζα, ενώ μία σειρά προγραμματικών υποσχέσεων του κ. Μητσοτάκη και στελεχών του είναι προς την σωστή και αναγκαία κατεύθυνσι (λ.χ., η μείωση των φόρων, όπως του ΕΝΦΙΑ), απ’ την άλλη λείπει απ’ τον προγραματικό της λόγο η αίσθηση του «οράματος», η αναγκαία συνεκτικότης (το δέσιμο) του προγράμματος γύρω από 1, 2, 3 κοινούς παρονομαστές, η εικών για το ποια Ελλάδα θέλουμε, πού την θέλουμε (ιδίως τώρα που η Ευρώπη κλονίζεται – και μαζί της, το μυθολόγημα – ιδεολόγημα της «πολιτικής ορθότητος»), πώς θα φθάσουμε εκεί, ποιών τα άνομα συμφέροντα θα θίξουμε, ποιες εξασφαλίσεις θα δώσουμε στον ταλαιπωρημένο ελληνικό λαό, ώστε να καταλάβει ότι το πρόγραμμα όντως απαντά στα προβλήματα και ανησυχίες του.
Παράδειγμα: Λέει ο κ. Μητσοτάκης πως θα μειώσει τον ΕΝΦΙΑ κατά 30% (20% + 10%) τα δύο πρώτα χρόνια κυβερνήσεώς του. Πολύ καλό, πολύ αναγκαίο. Λοιπόν δεν θα επιμείνω στο παρόν άρθρο στο ότι, εφ’ όσον η ΝΔ κρίνει ότι η άμεση κατάργηση του ΕΝΦΙΑ είναι αδύνατη (ελπίζω να μην εννοεί ότι είναι και ανεπιθύμητη!), η ανωτέρω μείωση καλύτερο θα ήταν να «πέσει» ευθέως επάνω στον «συμπληρωματικό» ΕΝΦΙΑ, που κάνει και την μεγαλύτερη ζημιά στην κτηματαγορά. Αντιθέτως, θα ειπώ το εξής: Να δώσει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ την υπόσχεσι, η ΝΔ, στον ελληνικό λαό (που κατά 90% κατέχει κάποιο ακίνητο) πως στην πρώτη δυνατή Συνταγματική αλλαγή θα περάσει άρθρο, που θ’ απαγορεύει πάσα φορολόγησι πάσης περιουσίας!.Και πως σε περίπτωσι απαλλοτριώσεως ιδιωτικής περιουσίας, η αποζημίωση θα είναι ακριβής, δικαία και ταχεία. (Υπάρχουν ισχυρότατα οικονομικά επιχειρήματα υπέρ της ορθότητος αυτού του μέτρου, μα δεν θα τα αναφέρω εδώ.) Αυτό είναι που εννοώ όταν λέω «δώστε ένα όραμα στον κόσμο, μια πίστι ότι θα έλθουν καλύτερες ημέρες, μια βεβαίωσι ότι πιστεύει, η ΝΔ, στην ατομική ιδιοκτησία ως θέσι αρχής». Εντάξει, δεν θα καταργηθεί αμέσως ο ΕΝΦΙΑ – δώστε όμως στον κόσμο την γνώσι ότι η κατάργηση θα γίνει διότι είναι καλή, οικονομικά ορθή και δικαία, ότι θα γίνει γρήγορα, ότι θα παύσει ο κόσμος να πληρώνει ενοίκιο για το σπίτι του (ή να το χάνει επειδή δεν έχει πλέον εισόδημα για να πληρώνει φόρο κατοχής ακινήτου), ότι αξίζει τον κόπο να παλαίψει για νακάνει περιουσία για τον ίδιο και τα παιδιά του. Δώστε ελπίδα στον κόσμο!
(Β) Πέραν του οικονομικού, η χώρα αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβιώσεως λόγω του δημογραφικού αφ’ ενός, του λαθρομεταναστατευτικού αφ’ ετέρου. Οι Ελληνες ανησυχούν πλέον για το αν, σε 20-40 χρόνια από σήμερα, θα συνεχίσουν να έχουν πατρίδα, θα συνεχίσει να υπάρχει η χριστιανική Ελλάς με τις παραδόσεις, τον τρόπο ζωής της, την μυθολογία της, την γλώσσα της. Ο κ. Μητσοτάκης είναι έξυπνος άνθρωπος – και φιλελεύθερος. Μα όταν ο φιλελευθερισμός επεκτείνεται απ’ την οικονομία στα σύνορα – ή την κοινωνική συνοχή -, τότε τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα.
Κατανοητό, από μια άποψι, γιατί αι ελληνικές πολιτικές «ελίτ» και κόμματα, τις τελευταίες 4 περίπου 10ετίες, είχαν ενστερνισθή τα ιδεολογήματα «πολιτικής ορθότητος», «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και «πολυπολιτισμικής κοινωνίας». Όταν οι εταίροι σου στον Δυτικό κόσμο πρεσβεύουν – για τους ΄δικούς των δημαγωγικούς-πολιτικούςλόγους – τέτοια ιδεολογήματα, ε, δεν ΄μπορείς να πηγαίνεις κόντρα. Ο Μιλόσεβιτς επήγε κόντρα και είδαμε τι έπαθε!
Όμως ο κόσμος αλλάζει. Ο μέσος Ευρωπαίος αρχίζει να νοιώθει ότι απειλείται απ’ τα στίφη των μουσουλμάνων λαθρομεταναστών ή ο μέσος Αμερικανός απ’ τους Μεξικανούς λαθρομετανάστες. Ή ότι απειλείται απ’ την επίθεσι κατά του γάμου και της οικογενείας και του φυσιολογικού, που πραγματοποιούν κατά κόρον διάφορα ΜΜΕ κα περιθωριακές ομάδες πιέσεως. Το πολιτικό εκκρεμές αρχίζει να πηγαίνει προς πατριωτικές-εθνικιστικές-συντηρητικές θέσεις. Αντιπαρέρχομαι λοιπόν το ότι ένας ηγέτης πρέπει ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ να προστατεύει την πατρίδα του και τον λαό του ως θέση αρχής, ό,τι κι αν φρονούν οι «εταίροι» της χώρας. Αυτό το τελευταίο είναι το κύριο επιχείρημα για να προσδώσει ο Κυριάκος μία αναγκαία πατριωτική διάστασι στον προγραμματικό του λόγο, χωρίς να εντρέπεται – αι ίδιες αι εθνικές – γεωπολιτικές απειλές, που αντιμετωπίζει η χώρα, το επιβάλλουν. (Και ίσως το έχει προϊδή, εξ ού και η επιλογή του Αδώνιδος ως αντιπροέδρου της ΝΔ.) Πολύ περισσότερο όμως, όταν σύντομα στην Ευρώπη το ρεύμα δεν θα είναι πιά «σοσιαλδημοκρατικό» ή χαζοχαρούμενα «ανθρωπιστικό» και «πολυπολιτισμικό», μα ρεύμα επιβιώσεως, περιχαρακώσεως, εθνικιστικό, ρεύμα ίσως και πολεμικό, υπέρ του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ο Π. Κονδύλης το είχε προϊδή: «Ερχονται πλανητικοί αγώνες κατανομής των πόρων».
(Γ) Επανερχόμενοι στην οικονομία, το μέγα πρόβλημα και η μεγάλη πρόκληση είναι η πάταξη, ο αφανισμός, του πελατειακού κρατισμού (για την γιγάντωσι του οποίου φέρει, πέραν του ανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ, ιστορική ευθύνη και η ΝΔ απ’ το 1975 ως το 2009), ως προϋπόθεσι για την ανάπτυξι. Η λύση του, απλά και ξάστερα, απαιτεί: Μείωσι φόρων, μείωσι κράτους – αλλά με το κράτος, που θάχει απομείνει, να είναι αποτελεσματικό στους βασικούς σκοπούς του: ασφάλεια, δικαιοσύνη, αστυνόμευση, άμυνα, κοινωνική πρόνοια. Εδώ ήδη υπάρχει ένα ζήτημα: Ο κ. Μητσοτάκης έχει υποσχεθή ότι δεν θα γίνουν απολύσεις. Μα πώς θα μειωθεί – και, το κυριώτερο, πώς θα εξυγιανθεί – το Δημόσιο χωρίς απολύσεις; Το ότι υπάρχουν κάποια περιθώρια να μειωθούν κάποιες δαπάνες χωρίς απολύσεις είναι αληθές, μα αρκούν; Αρκούν για να επιτευχθεί η απολύτως αναγκαία και δραστική μείωση φόρων; Είναι επίσης αληθές ότι σε σημαντικό βαθμό το πρόβλημα του σημερινού Δημοσίου (αν εξαιρέσουμε τους αθρόους διορισμούς, που κάνει ο Σύριζα) είναι η κακή κατανομή των δημ. υπαλλήλων μεταξύ υπουργείων και όχι ο ολικός αριθμός αυτών. Όμως την ιδία στιγμή μέγας αριθμός των νυν υπαλλήλων είναι ανάξιοι ή οκνηροί. Η ανακατανομή αναξίων δεν θα λύσει το πρόβλημα. Απ’ την άλλη υπάρχουν «εκεί έξω» νέα άνεργα παιδιά με προσόντα, που θα ΄μπορούσαν να προσφέρουν – αλλά για να προσφέρουν πρέπει κάποιοι των αναξίων να απολυθούν. Γίνεται αλλιώς; ΄Μπορεί – όπως λεν κάποιοι κουτοπόνηροι – το ποσοστό των δημ. υπαλλήλων στην Ελλάδα να μη διαφέρει από αυτό της Αγγλίας ή της Γερμανίας, μα σημασία έχει το ΤΙ παράγουν οι μεν και οι δε σε ποιότητα και ποσότητα υπηρεσιών προς το κοινό, όχι το ΠΟΣΟΙ είναι!
Δεδομένου λοιπόν ότι χωρίς ριζική αναμόρφωσι και περιστολή του Δημοσίου η Ελλάς πάει για κατάρρευσι, καλό είναι ο Κυριάκος να είναι καθαρός ως προς το τι χρειάζεται. Οι περισσότεροι Ελληνες, στην παρούσα συγκυρία, μαζί του θα είναι. Χειρότερο σενάριο; Ότι αν ο Κυριάκος ειπεί την πλήρη αλήθεια, ΄μπορεί κάποιοι δημ. υπάλληλοι (οι περισσότερο ανίκανοι και περιττοί) να μη τον ψηφίσουν και ως εκ τούτου να κρατήσει υψηλό ποσοστό ο Σύριζα. Ναι, μα έτσι η Ελλάς θα καταρρεύσει – ενώ αν είσαι καθαρός γύρω απ’ την ανάγκη ριζικής τομής στο Δημόσιο, θα έχεις, ΟΤΑΝ γίνει η κατάρρευση, το ηθικό σθένος να ειπείς «σας τα έλεγα εγώ, πάμε λοιπόν τώρα για κτίσιμο του κράτους εξ αρχής – με μικρό, αποτελεσματικό Δημόσιο και χαμηλούς φόρους». Πρέπει, με άλλα λόγια, η διαφορά με τον Σύριζα και τον πελατειακό κρατισμό του να είναι εμφανής, διαυγής, καθαρή, απόλυτη.
(Δ) Στο μέτωπό της φοροδιαφυγής, μηχανισμοί όπως το περιουσιολόγιο (με πληροφορίες όμως παρμένες από δημόσιες πηγές) ή η χρήση πλαστικού χρήματος είναι απαραίτητοι για την πάταξί της – όμως η διαφορά απ’ τον Σύριζα θα είναι ότι τέτοια εργαλεία μία φιλελεύθερη παράταξη πρέπει απαρεγκλίτως να τα συνδυάζει με χαμηλούς, λογικούς φόρους (που με την σειρά της, μόνον η μείωση των δαπανών του Δημοσίου θα επιτρέψει). Εξ άλλου, καλό θα είναι η ΝΔ ως κυβέρνηση να στρέψει την προσοχή της σε 1-2 εμβληματικούς τομείς φοροδιαφυγής, όπως το εμπόριο πετρελαιοειδών, όπου «μυστηριωδώς πως» ο Σύριζα δεν έχει καταφέρει τίποτε. Αν δεν καταφέρει και ο Κυριάκος, τότε σε τι θα διαφέρει η ΝΔ απ’ τον Σύριζα;
(Ε) Εννοείται πως για ανόρθωσι της οικονομίας, χρειάζεται η εισαγωγή στοιχείων ανταγωνισμού σε όλη την οικονομία. Είναι σε θέσι η ΝΔ να «σπάσει» συντεχνίες απ’ την μια, καρτέλ απ’ την άλλη; Το σημαντικότερο τμήμα του λαού και η υγιής επιχειρηματικότης, αυτό περιμένουν.
(ΣΤ) Στην εκπαίδευσι, το άμεσα ζητούμενο είναι η επαναφορά του νόμου Διαμαντοπούλου, χωρίς «στρογγυλέματα». Ιδίως το λεγόμενο «άσυλο» (βομβιστών, καταληψιών, τρομοκρατών) πρέπει να καταργηθεί μια και καλή. Από εκεί και πέρα, απαιτούνται (α) η γνωστή Συνταγματική αλλαγή για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, (β) η ενίσχυση της τεχνικο-επαγγελματικής εκπαιδεύσεως (μεταξύ λυκείου και ΑΕΙ).
(Ζ) Τέλος, στο μέτωπο της ασφαλείας, του νόμου και της τάξεως η ΝΔ πρέπει να είναι αμείλικτη. Πρέπει να δεχθεί ότι η άκρα Αριστερά έχει ήδη εξαπολύσει εμφύλιο πόλεμο. Ε, θα πρέπει η Ελλάς ν’ απαντήσει εξ ίσου ή και περισσότερο αποφασιστικά. Ειδικά εδώ, η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων απαιτεί λύσεις. Ο Κυριάκος θα πρέπει ν’ αποδείξει ότι έχει το σχετικό σθένος – όσο κι αν αρχίσουν να ουρλιάζουν οι δολοφόνοι, καταληψίες και τρομοκράτες ότι «καταπατούνται» «ανθρώπινα ή δημοκρατικά δικαιώματα» – τα οποία οι ίδιοι ουδέποτε εσεβάσθησαν. Αλλιώς, η ελληνική δημοκρατία, η πραγματική, όχι η «δημοκρατία» της άκρας Αριστεράς, τετέλεσται.
