Η φτώχεια σε ψήφους φέρνει γκρίνια και πισώπλατα μαχαιρώματα μεταξύ συντρόφων για το ποιος έχει προδώσει την «ψυχή και τις αξίες» της Αριστεράς. Φέρνει διαφωνίες, συγκρούσεις και διάσπαση που έχουν καταδικάσει σε εκλογικό «κώμα» το άλλοτε κραταιό Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας.
Την ώρα που το ρεύμα του PS στην κοινωνία δεν φαίνεται να ξεπερνάει εύκολα το 10% της πρόθεσης ψήφου στις προεδρικές του Απριλίου, οι Σοσιαλιστές ετοιμάζονται να εκλέξουν τον υποψήφιό τους σε δύο γύρους, στις 22 και 29 Ιανουαρίου.
Με τον πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ εκτός κούρσας, αφού είχε γκρεμιστεί στα τάρταρα του 4%, άνοιξε ο δρόμος στους επίδοξους μνηστήρες. Και δεν είναι ένας και δύο. Επτά, από την άκρα ριζοσπαστική Αριστερά ως την κεντροαριστερή πτέρυγα του PS, συνωστίζονται στην αφετηρία των προκριματικών.
Επικρατέστερος εμφανιζόταν μέχρι πρότινος ο πρώην πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς. Με συντηρητικό προφίλ και θέσεις που σε κοινωνικά ζητήματα συναγωνίζονται σε σκληρότητα εκείνες των δεξιών υποψηφίων, δεν φοβήθηκε να σπάσει ταμπού του κόμματος, χτυπώντας το 35ωρο και τη συνταξιοδότηση στα 60. Απέναντί του θα βρει τον Αρνό Μοντμπούρ, εκφραστή της παραδοσιακής αριστερής τάσης που απαιτεί τέλος στη λιτότητα και προστατευτισμό στην οικονομία. Οι δημοσκοπήσεις, αν θέλουμε βέβαια να τις πιστέψουμε, δείχνουν τον Μοντμπούρ να έχει πάρει τώρα το προβάδισμα (52% στον β’ γύρο στο γκάλοπ της Ifop/Journal du Dimanche).
Ποιος θα έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να διεμβολίσει το δίδυμο του δεξιού Φρανσουά Φιγιόν και της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν; Αυτό είναι ένα από τα πολλά ερωτήματα που βασανίζουν τους Σοσιαλιστές μαζί με την πολυδιάσπαση και κυρίως την έλλειψη διακριτού εναλλακτικού προγράμματος έπειτα από πέντε καταστροφικά χρόνια Ολάντ.
Σύμφωνα με τις έρευνες, η δημοτικότητα των υποψηφίων του PS βρίσκεται πίσω τόσο από τον πρώην υπουργό Οικονομίας του Ολάντ και ηγέτη του σοσιαλ-φιλελεύθερου «Εμπρός!» Εμανουέλ Μακρόν όσο και από τον υποψήφιο της ριζοσπαστικής Αριστεράς Ζαν-Λικ Μελανσόν. Και οι δύο κατεβαίνουν ως ανεξάρτητοι στις προεδρικές, πράγμα που σημαίνει ότι θα κόψουν πολλές κρίσιμες ψήφους από τον υποψήφιο του PS.
Ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση για το Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι η αναζήτηση σαφούς προσανατολισμού: θα κινηθεί προς το εκσυγχρονιστικό Κέντρο, δεξιόστροφα όπως θέλει ο Βαλς ή θα επιχειρήσει επιστροφή προς τα Αριστερά, με επικεφαλής τον Μοντμπούρ;
Και όλα αυτά καθώς η δεξαμενή των ψηφοφόρων, ακόμα και των παραδοσιακών, όλο και αδειάζει. Μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης, ας πούμε, έχει βρει καταφύγιο στην Ακρα Δεξιά. Προνομιακό ακροατήριο της Λεπέν είναι σήμερα οι πιο νέοι, οι άνεργοι, η εργατική και η μικρομεσαία τάξη των λευκών Γάλλων που φοβούνται το έγκλημα, τους μετανάστες, την τρομοκρατία, το Ισλάμ και πάνω από όλα τη φτώχεια και την ανεργία. Νόμος, τάξη, εθνική ταυτότητα κόντρα στην ΕΕ και αντισυστημικό μήνυμα έχουν πέραση και στη Γαλλία, όπου το 13,5% του λαού, περίπου 8,2 εκατ. άνθρωποι, ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, με λιγότερα από 950 ευρώ τον μήνα για κάθε τετραμελή οικογένεια.
Ζαν-Μαρκ Ντανιέλ: «Ρεύμα έχουν όσοι αμφισβητούν τη σοσιαλιστική ιεραρχία» «Αυτή τη φορά ο δρόμος για τους Σοσιαλιστές είναι Γολγοθάς» λέει μιλώντας προς «Το Βήμα» ο Ζαν-Μαρκ Ντανιέλ, καθηγητής Πολιτικής Οικονοµίας στο Πανεπιστήµιο ESPC Europe στο Παρίσι και αρθρογράφος στην εφημερίδα «Les Echos». «Η πρώτη πρόκληση είναι αυτή της συμμετοχής στις προκριματικές. Οι Σοσιαλιστές ελπίζουν να κινητοποιήσουν τουλάχιστον 2 εκατομμύρια πολίτες, αριθμός που είναι ήδη πολύ χαμηλός, αν σκεφθεί κανείς ότι στις προκριματικές της Δεξιάς, τον περασμένο Νοέμβριο, ψήφισαν περισσότεροι από 4 εκατομμύρια Γάλλοι. Αλλά ακόμα και αυτό το νούμερο δεν είναι καθόλου βέβαιο. Πρώτον, επειδή τα φαβορί Βαλς και Μοντμπούρ πασχίζουν να επιβληθούν. Ο Βαλς, πρώην πρωθυπουργός του Ολάντ, κατηγορείται για έλλειψη συνέπειας. Εξίσου δύσκολη είναι η θέση του Μοντμπούρ, επειδή πολλοί ανησυχούν για τις θέσεις του υπέρ του προστατευτισμού στην οικονομία. Ορίζεται ως «σοσιαλ-γκωλικός» ενώ το Σοσιαλιστικό Κόμμα συγκρουόταν συνεχώς κάποτε με τον στρατηγό Ντε Γκωλ» τονίζει ο συνομιλητής μας.
Και συμπληρώνει: «Στην πραγματικότητα, εκείνοι που έχουν ρεύμα είναι όσοι αμφισβητούν τη σοσιαλιστική ιεραρχία. Οπως ο πρώην υπουργός Παιδείας Μπενουά Αμόν που υπερασπίζεται την αύξηση του κοινωνικού κράτους, αν και στη Γαλλία οι δημόσιες δαπάνες αντιπροσωπεύουν ήδη το 55% του ΑΕΠ.
Ακόμα μεγαλύτερο ρεύμα έχουν όσοι κατεβαίνουν εκτός προκριματικών του PS. Αυτή είναι η περίπτωση του
Ζαν-Λικ Μελανσόν που έλαβε τη στήριξη των Κομμουνιστών και αναπτύσσει τα συνήθη θέματα της Ακρας Αριστεράς. Και κυρίως του
Εμανουέλ Μακρόν, στις συγκεντρώσεις του οποίου μαζεύεται όλο και περισσότερος κόσμος ενώ τα ποσοστά του ανεβαίνουν στις δημοσκοπήσεις. Βαριά ονόματα του Σοσιαλιστικού Κόμματος τον στηρίζουν απερίφραστα, όπως ο
Ζεράρ Κολόμπ, δήμαρχος της Λυών. Αποτέλεσμα, Βαλς και Μακρόν, που κατά βάθος υπερασπίζονται μάλλον παρόμοιες ιδέες συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών, συγκρούονται πιο έντονα, διασπώντας την κεντροαριστερή ψήφο. Κάτι που εξασφαλίζει, στα μάτια των πολλών, τη νίκη του δεξιού υποψηφίου
Φιγιόν στις προεδρικές την άνοιξη».
Οι υποψήφιοι της Αριστεράς Αρνό Μοντμπούρ – Κρατιστής κατά της λιτότητας
Ηγέτης της αριστερής «ορθοδοξίας» των Σοσιαλιστών, κατεβαίνει με σημαία κατά της λιτότητας. Πρώην υπουργός Οικονομίας του Ολάντ, «καρατομήθηκε» στον ανασχηματισμό του 2014, όταν κατήγγειλε ότι το PS «πούλησε την ψυχή του» με τη δεξιά στροφή. Μιλάει για «ισχυρό κράτος» που θα προστατεύει τη γαλλική βιομηχανία από τα «ξένα συμφέροντα» και φαίνεται να περνάει, μαζί με τον Βαλς, στον β’ γύρο των προκριματικών του PS
Μανουέλ Βαλς – «Ναι» στην αγορά
Ο 54χρονος πρώην πρωθυπουργός του Ολάντ θεωρείται ο «Σοσιαλιστής Σαρκοζί», επειδή είναι σκληρός σε θέματα νόμου, τάξης, Ισλάμ, τρομοκρατίας και κοσμικού χαρακτήρα του κράτους. Γεννημένος στην Καταλωνία από ισπανό πατέρα, μπήκε στο κόμμα από τα 17 του. Σήμερα εκφράζει τη λεγόμενη εκσυγχρονιστική πτέρυγα που είναι φιλική στις επιχειρήσεις και στην ελεύθερη αγορά.
Εμανουέλ Μακρόν – Ο «τρίτος άνθρωπος» Ως ανεξάρτητος «κεντρώος» κατεβαίνει στις προεδρικές ο 38χρονος Εμανουέλ Μακρόν. Νεαρός και φιλόδοξος, πρώην διευθυντής της Τράπεζας Ρότσιλντ και πρώην υπουργός Οικονομίας του Ολάντ, θεωρείται ο «τρίτος άνθρωπος» επειδή «κλέβει» ψήφους από το PS. Εκλεκτός του κεφαλαίου, των εργοδοτών και των επιχειρηματιών, ηγείται του κινήματος «En Marche!» (Εμπρός!) με σοσιαλ-φιλελεύθερο πρόγραμμα.
Ζαν-Λικ Μελανσόν- Ριζοσπάστης αριστερός Στο μανιφέστο του με τίτλο «Πρώτα οι Ανθρωποι» ζητάει απόλυτη προστασία των εργατικών δικαιωμάτων, έλεγχο των τραπεζών, τέλος στον ληστρικό καπιταλισμό και έξοδο της Γαλλίας από μια ΕΕ στην οποία «η Γερμανία μάς εκβιάζει όλους». Στις ευρωεκλογές, ο 65χρονος ηγέτης της ριζοσπαστικής Αριστεράς, σε συμμαχία με τους Κομμουνιστές, κέρδισε μόλις 6%, ενώ η Ακροδεξιά σάρωσε με 25% των ψήφων.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
