Κούνια που τους κούναγε

«Να κλείσει ο ΔΟΛ; Δεν μπορώ ούτε να το σκεφτώ. Δεν μπορώ να σκεφτώ πώς θα είναι η καθημερινότητά μας χωρίς τα ΝΕΑ και το ΒΗΜΑ. Με αυτές τις εφημερίδες περάσαμε δεκαετίες ολόκληρες αγώνων, ψυχαγωγίας, δυνατότητας να έρθουμε σε επαφή με τον ελληνικό πολιτισμό και την πολιτική. Δεν μπορώ να σκεφτώ πώς ένα κόμμα της Αριστεράς θα θεωρήσει νίκη το ότι έκλεισε εφημερίδες. Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο τέτοιο καταγεγραμμένο στην ιστορία της Αριστεράς».

Αυτή ήταν η αυθόρμητη αντίδραση του αντιπροέδρου της Βουλής και ιστορικού στελέχους της ανανεωτικής Αριστεράς Σπύρου Λυκούδη μιλώντας την Παρασκευή στον Βήμα FM.

Ανάλογες ήταν και οι αντιδράσεις απλών πολιτών που τις τελευταίες μέρες κατακλύζουν με μηνύματα και τηλεφωνήματα το κέντρο του ΔΟΛ, εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους προς τους εργαζομένους, την αγάπη τους και τη στενή τους σχέση με τις εφημερίδες και το ραδιόφωνο, προτείνοντας ακόμη και οικονομική στήριξη από τους αναγνώστες και ακροατές για τη διάσωση του μεγαλύτερου δημοσιογραφικού οργανισμού της χώρας.

«Κάποιος πρέπει να πει στην ανεπίδεκτη κυβέρνησή μας ότι δεν είναι το ίδιο πράγμα να κλείνουν δύο από τις σημαντικότερες εφημερίδες της χώρας με το να κλείνει ένα εργοστάσιο ρούχων ή μια αλυσίδα σουπερμάρκετ» έλεγε στο μήνυμά της η κυρία Βιβή, υπενθυμίζοντας ότι διαβάζει 52 χρόνια τα έντυπα του οργανισμού και «ξυπνάει και κοιμάται με τις αγαπημένες ραδιοφωνικές της φωνές».

Υπήρξαν και κάποιοι –ελάχιστοι είναι αλήθεια –που είχαν μόνο κατάρες για τον ΔΟΛ. Επειδή δεν στήριξε τον Τσίπρα, ή επειδή κράτησε μνημονιακή και φιλοευρωπαϊκή στάση. Ο αρθρογράφος της «Αυγής», μάλιστα, δεν μπόρεσε να κρύψει την εχθρότητά του για το συγκρότημα (και τους δημοσιογράφους του) επειδή ο ΔΟΛ έκανε «την εμπάθεια, τη συκοφαντία, το σχεδόν εμφύλιο μίσος κατά του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του στρατηγικό κανόνα, απαράβατη αρχή, οδηγό μιας δημοσιογραφίας τοξικής». Και κατέληγε: «Να χαθούν, να χάνονται, που έλεγε η θεία Μαρία…».

Δεν είναι ακόμη σαφές αν οι τράπεζες που έχουν δανείσει τον Οργανισμό θα πάρουν πρωτοβουλία για τη συνέχιση λειτουργίας του –όπως έκαναν ήδη σε άλλες περιπτώσεις επιχειρήσεων με πολλαπλάσια «κόκκινα» δάνεια σε σχέση με τον ΔΟΛ (π.χ. Μαρινόπουλος).

Ενα είναι σαφές –και το δείχνουν τα πρωτοφανή μηνύματα υποστήριξης των ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών αλλά και χιλιάδων απλών πολιτών προς τον Οργανισμό. Οτι οι συνειδήσεις δημοκρατίας και ελευθερίας που έχτισαν «Τα Νέα» και «Το Βήμα» σε γενιές και γενιές στα σχεδόν 100 χρόνια κυκλοφορίας τους δεν πρόκειται να καμφθούν από μια κυβέρνηση που ελπίζει ότι φιμώνοντάς τες θα μπορεί να ασκεί την πολιτική της χωρίς έλεγχο και κριτική. Κούνια που τους κούναγε…