Ολο και περισσότερος λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό διεθνώς περί λαϊκισμού, ιδίως μετά την απόφαση των πολιτών της Μεγάλης Βρετανίας να φύγει η χώρα τους από την Ε.Ε. και των πολιτών των ΗΠΑ να εκλέξουν πρόεδρο της χώρας τον Ντόναλντ Τραμπ.
Σε Ευρώπη και Αμερική ατέλειωτα είναι αυτά που λέγονται και γράφονται καθημερινά περί λαϊκισμού, αγνοώντας πάντοτε πόσο προσβάλουν τους πολίτες των πιο ανεπτυγμένων πολιτικά, δημοκρατικά, πολιτισμικά και οικονομικά κρατών του κόσμου, των πιο οργανωμένων και συνεπών δημοκρατιών που υπάρχουν αυτή την ώρα στον πλανήτη.
Με αυτό τον τρόπο, οι ίδιες οι εκλογικές διαδικασίες και τα αποτελέσματά τους ουσιαστικά απαξιώνονται από εκείνους που υποτίθεται ότι προασπίζονται τη δημοκρατία και στο όνομά της προσβάλουν και την ίδια και τα εκλογικά σώματα.
Όμως, πέραν αυτής της πολύ μεγάλης ζημιάς που κάνουν – στην οποία οι λαοί αντιδρούν, καθώς όσο το κάνουν τόσο τους… θυμώνουν – κάνουν και κάτι ακόμα: συσκοτίζουν την πιο επικίνδυνη, πανταχού παρούσα τις τελευταίες δεκαετίες συστημική υποκρισία, η οποία έχει λάβει τέτοιου μεγέθους και κλίμακας ενδημικές διαστάσεις, ώστε να έχει φτάσει να θεωρείται, μέχρι σήμερα, ως κάτι σαν… κανονικότητα.
Όμως, το άλλα να σκέφτεσαι, άλλα να λες, άλλα να κάνεις κι άλλα να θέλεις, είναι μακράν η χειρότερη και πιο απτή μορφή λαϊκισμού που έγινε ποτέ. Τίποτε δεν την ξεπερνά και, ουσιαστικά, σε αυτήν είναι που απαντούν οι λαοί, οι οποίοι, παρά τα όσα πολλοί, ιδίως κατ’ επάγγελμα «προοδευτικοί» θέλουν να πιστεύουν, δεν είναι ηλίθιοι.
Μπορεί πολλά να είναι τα σημεία στα οποία είναι δυνατόν να ασκήσει κανείς κριτική σε πολιτικούς σαν αυτούς που προαναφέρθηκαν. Όμως, ένα είναι σίγουρο: αυτά που λένε, τα εννοούν. Κι αυτό είναι κολοσσιαίας σημασίας σε έναν κόσμο που έχει ζαλιστεί από τα ψέματα.
Γι αυτό άλλωστε και είναι εντελώς λανθασμένη η «εξίσωση» υπό την ταμπέλα «λαϊκισμός» σε πολιτικούς όπως τους παραπάνω με εκείνους όπως η σημερινή ελληνική κυβέρνηση, η οποία, είναι αλήθεια, πέτυχε το ακατόρθωτο: χρησιμοποίησε και αυτό που θεωρείται «λαϊκισμός» για να εκλεγεί και, αμέσως μετά, θριάμβευσε στο στίβο της συστημικής πολιτικής υποκρισίας σπάζοντας όλα τα παγκόσμια ρεκόρ ανατρέποντας κατά 180 μοίρες κάθε τι που είχε πει πριν εκλεγεί.
Και, όπως όλα δείχνουν, ετοιμάζεται σύντομα να το ξανακάνει…
