Το τελευταίο διάστημα, γίνεται μεγάλη συζήτηση για το εάν θα κλείσει ή όχι η περίφημη δεύτερη αξιολόγηση και κατά πόσο το τετράμηνο – πεντάμηνο, από τώρα έως τον Μάιο ή Ιούνιο είναι εξαιρετικά κρίσιμο για το μέλλον της χώρας.
Με δεδομένο ότι υπάρχουν εκλογές σε βασικές χώρες της Ευρωζώνης το επόμενο διάστημα, όπως στην Ολλανδία, στην Γαλλία και στη Γερμανία, ενώ υπάρχει και η πολιτική αβεβαιότητα στην Ιταλία, το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Οικονομικό Διευθυντήριο, δεν έχει κανένα απολύτως λόγο, να τροποποιήσει την ακραία, εν πολλοίς, τακτική του.
Έχοντας εξασφαλίσει την, κατά τους κύκλους των Βρυξελλών και του Βερολίνου, «υποταγή» της ελληνικής κυβέρνησης, έστω επικοινωνιακή με την περίφημη επιστολή Τσακαλώτου, κατάφερε να επιτύχει τον προφανή προεκλογικό πολιτικό του στόχο: δηλ. να δείξει ότι πίεσε την ελληνική κυβέρνηση και εκείνη έκανε την υποχώρηση, μόνο που παράλληλα το Μέγαρο Μαξίμου συνεχίζει το δικό του εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι, με επικρίσεις και στους θεσμούς.
Την ίδια στιγμή, σε πλήρη αντιδιαστολή με όσα μεταδίδονται και από την αντιπολίτευση, δεν διακινδυνεύεται από το Ευρωπαϊκό Οικονομικό Διευθυντήριο μια έξαρση της κρίσης χρέους, αφού το Ελληνικό Ομόλογο της 27ης Φεβρουαρίου, προς τον ΕSM θα εξοφληθεί χωρίς πρόβλημα, μέσω των τεχνικών διαδικασιών για το βραχυπρόθεσμο ελληνικό χρέος που θα οριστικοποιηθούν στις αντίστοιχες διαπραγματεύσεις που αρχίζουν τον Ιανουάριο, και σίγουρα, όπως εκτιμάται από έγκυρες πηγές στα κατάλληλα κρίσιμα ευρωπαϊκά πόστα, θα έχουν τελειώσει πριν την 27η Φεβρουαρίου.
Με βάση τα όσα εξελίσσονται στο παρασκήνιο και στο προσκήνιο, και τα δυο εμπλεκόμενα μέρη, δηλ. η σημερινή ελληνική κυβέρνηση και το Ευρωπαϊκό Οικονομικό Διευθυντήριο, χρησιμοποιούν ως δικαιολογία, για την παράταση των διαπραγματεύσεων, την τελική στάση και τις απόψεις του Δ.Ν.Τ.
Από τη μια πλευρά η μεν ελληνική κυβέρνηση, τις απορρίπτει και υπάρχει η εκτίμηση ότι θα προβάλλει το επόμενο χρονικό διάστημα, την παράταση των διαπραγματεύσεων, ως κυβερνητική επιλογή, προκειμένου, όταν αποχωρήσει το Δ.Ν.Τ. (λόγω αλλαγής πολιτικής του Ντόναλντ Τραμπ ως προς την συμμετοχή του ταμείου σε προγράμματα διάσωσης) να αποφευχθούν τα νέα σκληρά μέτρα που απαιτεί την παρούσα χρονική συγκυρία το Δ.Ν.Τ. προκειμένου να συμμετάσχει στο Ελληνικό πρόγραμμα.
Από την άλλη πλευρά, το Ευρωπαϊκό Οικονομικό Διευθυντήριο, διακηρύττει την επιμονή του στην συμμετοχή του Δ.Ν.Τ., ως αναγκαία και ικανή συνθήκη για την συνέχιση του προγράμματος οικονομικής βοήθειας, αφού αυτός ήταν ο απαράβατος όρος με τον οποίο εγκρίθηκε το υφιστάμενο ευρωπαϊκό πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα από τα κοινοβούλια αρκετών χωρών της Ε.Ε. Ταυτόχρονα σαμποτάρει την συμμετοχή του Δ.Ν.Τ., αφού διαφωνεί με τα νέα αναθεωρητικά μέτρα που προτείνει το Δ.Ν.Τ.για το ελληνικό πρόγραμμα.
Φαινομενικά, όπως λένε έμπειροι οικονομικοί παράγοντες, φαύλος κύκλος και πλήρες αδιέξοδο, ενώ το εγχώριο πολιτικό σύστημα, κυβέρνηση και κυρίως η αξιωματική αντιπολίτευση λησμονούν μια ιδιαίτερα κρίσιμη παράμετρο: Η πραγματικότητα είναι μια και αδιαπραγμάτευτη. Για να μην χρεοκοπήσει η ελληνική δημοκρατία το 2017, θα πρέπει να περατωθεί η περιβόητη δεύτερη αξιολόγηση και να εκταμιευτούν τα χρήματα που προβλέπονται από το πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας.
Η παράταση της περιβόητης δεύτερης αξιολόγησης συμφέρει πολλές δυνάμεις, τόσο τους κερδοσκόπους που κρύβονται πίσω από εγχώρια πολιτικά σχήματα όσο και το Ευρωπαϊκό Οικονομικό Διευθυντήριο που έχει τους δικούς του λόγους για μια αναζωπύρωση της ελληνικής κρίσης.
Όλα είναι ρευστά και ουδείς γνωρίζει με ακρίβεια, αφού δεν μπορεί να γίνει πρόβλεψη καθώς πρέπει να φανεί πως θα διαμορφωθεί την προσεχή περίοδος το διεθνές χρηματοπιστωτικό περιβάλλον και ποιες ακριβώς θα είναι οι προτεραιότητες και οι επιλογές του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Διευθυντηρίου.
