Αλλαγή σελίδας στην ΑΕΚ

Είθισται οι δραστικές αλλαγές στις ποδοσφαιρικές ομάδες να συντελούνται τους θερινούς μήνες και αφού έχει προηγηθεί η κατάλληλη προεργασία στις αρχές κάθε νέου έτους. Και τούτο διότι οι αγορές είναι πιο ανοιχτές, οι μετακινήσεις πιο εύκολες και οι επιλογές σαφώς περισσότερες σε παίκτες και προπονητές. Η ΑΕΚ αποφάσισε να πορευθεί αντίθετα με το ρεύμα. Υστερα από ένα απογοητευτικό πεντάμηνο τη σεζόν 2016-17, η διοικητική αρχή της ομάδας αποφάσισε να αλλάξει πολλά Γενάρη μήνα και να ολοκληρώσει την αναδιάρθρωση του ρόστερ το ερχόμενο καλοκαίρι. Προχώρησε στην απόκτηση αρκετών παικτών (ενώ έπονται κι άλλοι εντός του μήνα!) με στόχο στο ξεκίνημα της νέας σεζόν να είναι ριζικά αλλαγμένη.

Παρακολουθώντας ένα ποδοσφαιρικό σύνολο το οποίο κατ’ εξακολούθηση έμοιαζε να κάνει ό,τι μπορεί για να μη νικήσει, ακόμα και όταν όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις στοιχίζονταν υπέρ του, ο επικεφαλής της ΠΑΕ κ. Δημήτρης Μελισσανίδης κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: Η ποδοσφαιρική ΑΕΚ είχε αφομοιώσει πλήρως τον χαρακτήρα και τη νοοτροπία μεσαίας ομάδας. Οπως το πήγαινε το γράμμα, οδηγούνταν με μαθηματική ακρίβεια στα επίπεδα της μικρής.

Η κανονική ΑΕΚ, αυτή που ακόμα και στα μαύρα φεγγάρια της επιβαλλόταν με την υπεροχή και τον αέρα της μεγάλης ομάδας απέναντι στους μικρομεσαίους αντιπάλους της, αυτούς δηλαδή που στην πορεία όχι απλώς δεν τη φοβούνταν, αλλά τουναντίον την αντιμετώπιζαν ως του χεριού τους, σίγουρα δεν είναι αυτή που βλέπουμε. Και ο εκνευρισμός, η πικρία, η απογοήτευση στο μυαλό των φίλων της θέριεψαν στη σκέψη ότι αυτή είναι η ΑΕΚ του κ. Μελισσανίδη, ενός παράγοντα με τεράστια περιουσία και ρευστότητα αλλά υπερμάχου της εφαρμογής σφιχτής οικονομικής πολιτικής.

Το καλοκαίρι θα έχουν συμπληρωθεί τέσσερα χρόνια από το restart της Γ’ Εθνικής, το οποίο οι πλατιές μάζες αποδέχθηκαν και θωράκισαν για να υποστηρίξουν το όραμα της αναδημιουργίας μιας πρωταθληματικής ομάδας. Στην πορεία αντιλήφθηκαν ότι πλανεύτηκαν από λόγια παχιά, φρούδες υποσχέσεις και ακατάσχετη μεγαλοστομία. Αντέδρασαν έντονα, με εξάψαλμο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μαζική αποχή από το γήπεδο, και φαίνεται ότι οι φωνές τους εισακούστηκαν.

Με την ενεργοποίηση του κ. Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς σε ρόλο τεχνικού διευθυντή η ΑΕΚ απέκτησε ξανά συγκεκριμένο σχέδιο. Ναι μεν εξακολουθεί να παρουσιάζει συγκεκριμένες αδυναμίες σε σύγχρονες δομές λειτουργίας (επί παραδείγματι το εδώ και πολύ καιρό υπό σύσταση τμήμα σκάουτινγκ), όμως τουλάχιστον γνωρίζει τι ψάχνει στη μεταγραφική αγορά. Και τούτο συμβαίνει επειδή ο τωρινός τεχνικός διευθυντής της είναι ο πρώτος (μετά τους κ.κ. Νίκο Λυμπερόπουλο και Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς) που απολαμβάνει τις ελευθερίες της οργάνωσης, της στόχευσης και της επιλογής που θα έπρεπε να έχει κάθε κανονικός ΤΔ.

Επιπροσθέτως, η ΑΕΚ εισήλθε σε μια περίοδο διάθεσης να ξοδέψει περισσότερα από ό,τι πριν. Δεν θα πει «ναι» σε τρελές σπατάλες, όμως είναι πολύ πιο ευέλικτοι οι χειρισμοί ενός τεχνικού διευθυντή όταν γνωρίζει ότι μπορεί να εκκινήσει τις διαπραγματεύσεις από τις 300.000 και όχι από τις 150.000 ευρώ. Γίνεται πιο εύκολη η δουλειά του στο να πείσει ενδιαφέρουσες περιπτώσεις όταν ξέρει πως το ταβάνι των συμβολαίων (επαναλαμβάνω, για συγκεκριμένες υποθέσεις) μπορεί να ξεπεράσει και τις 500.000 ευρώ.

Η ΑΕΚ αλλάζει διότι θέλει να αλιεύσει παίκτες από το εξωτερικό οι οποίοι θα είναι καλύτεροι από όσους έχει αποφασιστεί ότι θα απομακρυνθούν. Γι’ αυτό και αποφάσισε να χωρίσει τους δρόμους της με τον Πλατέλα, πιθανότατα με τον Αραβίδη και ενώ υπάρχουν κάμποσα συμβόλαια (Γκάλο, Μπακάκης, Λαμπρόπουλος, Κολοβέτσιος, Πέκχαρτ, Βάργκας, Βούρας) που εδώ και μερικές ημέρες (από 1.1.2017) είναι επί της ουσίας στον αέρα, καθώς εκπνέουν το ερχόμενο καλοκαίρι. Και ενώ ήδη η Ενωση έχει αποκτήσει τους Αϊντάρεβιτς, Βράνιες, Ντίας, Μεληκιώτη (για τώρα) και Γιακουμάκη, Τσιντώντα (για το καλοκαίρι).