Εισήλθαμε στο «ευτυχές» νέον έτος 2017 με τις αυτές αβεβαιότητες και χωρίς, δυστυχώς, απαντοχή. Τίποτε για την ώρα δεν προδικάζει άλματα προόδου και προκοπής που έχει ανάγκη ο τόπος.
Το διεθνές περιβάλλον παραμένει ασταθές, η παγκόσμια οικονομία αν και πιο δραστήρια δεν λέει να ξεφύγει από τον αβέβαιο κύκλο στον οποίο εισήλθε το 2008.
Στη γειτονιά μας η Τουρκία συνταράσσεται από κύματα βίας κάθε μορφής, βάλλεται πανταχόθεν και εξ αυτού του λόγου βλέπει μόνο εχθρούς, με αποτέλεσμα οι αντιδράσεις της μόνο ψύχραιμες να μην είναι.
Η Ευρώπη επίσης δοκιμάζεται πολλαπλώς. Η ωρίμαση των ισχυρών οικονομιών της γεννά προβλήματα, η ανάπτυξή τους είναι ασθενική, οι λαοί της ανησυχούν, αναζητούν προστασία και εν τέλει συντηρητικοποιούνται, προσφέροντας ευκαιρίες στα χειρότερα φαντάσματα του παρελθόντος να επανεμφανισθούν.
Τα κινήματα του εθνικισμού, της ξενοφοβίας, του ρατσισμού και της διαίρεσης αναβιώνουν.
Το 2017 θα διεξαχθούν κρίσιμες εκλογές στη Γαλλία, στην Ολλανδία, στη Γερμανία, ενώ εκκρεμούν οι διαδικασίες για το Brexit και αναμένονται οι πρωτοβουλίες του νέου αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, οι οποίες σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις δεν θα είναι οι καλύτερες.
Σε αυτό το ασταθές και αβέβαιο περιβάλλον η Ελλάδα παραμένει μετέωρη.
Η συντελεσθείσα, μετά πολλών κόπων και ακόμη περισσότερων φόρων, σταθεροποίηση της οικονομίας φαντάζει σχετική και επισφαλής, η δεύτερη αξιολόγηση δεν λέει να κλείσει, τα ευεργετήματα του κ. Ντράγκι καθυστερούν, η οικονομία κάνει αργόσυρτα βήματα και ο κίνδυνος να βουτήξει ξανά στην ύφεση δεν είναι αμελητέος.
Το ζήτημα είναι ότι η κυβέρνηση Τσίπρα χάνει συνεχώς δυνάμεις και δυνατότητες. Αντί να επιταχύνει καθυστερεί και αναβάλλει κρίσιμες αποφάσεις, αφήνοντας την οικονομία και κατ’ επέκταση τη χώρα εκτεθειμένη σε διεθνείς κινδύνους και αναπόφευκτες εσωτερικές κοινωνικές αντιδράσεις.
Οσο περνά ο καιρός και δεν επιτυγχάνει τα απαιτούμενα άλματα ανάπτυξης και προόδου θα φθείρεται και η επιρροή της θα απομειώνεται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αποτελεσματικότητά της.
Διατηρούμενο το οικονομικό περιβάλλον ασταθές μόνο ζημιές και ανημπόρια θα φέρει.
Η αριστερή κυβέρνησή μας κινδυνεύει να πάρει όλα τα υφεσιακά μέτρα, χωρίς να έχει επιτύχει ούτε βήμα ανάπτυξης και παραγωγικής προόδου.
Και έτσι να μείνει στην Ιστορία ως μια από τις πιο αποτυχημένες κυβερνήσεις των μεταπολεμικών χρόνων.
Είναι εντυπωσιακό πώς μια αριστερή κυβέρνηση δεν έχει στα σχέδιά της τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Σύμφωνα με τις πολιτικές καταβολές της θα έπρεπε προ πολλού να έχει υιοθετήσει το όραμα της πλήρους απασχόλησης, που να περικλείεται στο σύνθημα «εργασία για όλους», ώστε όλες οι επιμέρους πολιτικές να συντονίζονται προς την ικανοποίηση αυτού του ευγενούς, στις παρούσες συνθήκες, οράματος.
Είναι γνωστό τοις πάσι άλλωστε ότι πάνδημο είναι το αίτημα των Ελλήνων για απασχόληση, καθώς δεν υπάρχει οικογένεια χωρίς άνεργο και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες χωρίς κανέναν εργαζόμενο!
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
