1997: Η ευαίσθητη πριγκίπισσα

«Δεν ακολουθώ τους κανόνες, με οδηγεί η καρδιά μου, όχι το μυαλό μου». Θα μπορούσε πράγματι να χαρακτηριστεί ως και άμυαλη η πριγκίπισσα Νταϊάνα. Επειδή δεν υπέμεινε καρτερικά την (χρόνια) κρίση στον γάμο της παραμένοντας στο Μπάκιγχαμ ως η σύζυγος του μελλοντικού βασιλιά της Αγγλίας, τηρώντας αυστηρά το πρωτόκολλο, αλλά και απολαμβάνοντας τις ανέσεις της βασιλείας.

Πιθανώς η «αμυαλιά» της (η οποία καθόρισε τις επιλογές της και τον τρόπο ζωής της) να ήταν ένας από τους κύριους λόγους που την οδήγησαν στον θάνατο. Από την άλλη, μια επανάσταση σαν τη δική της (όταν γύρισε την πλάτη στο στέμμα και αποφάσισε να ζήσει τη ζωή της με τους δικούς της όρους) χρειάζεται κότσια, δύναμη, άποψη… Είναι η επανάσταση που μόνο μια γυναίκα η οποία ξέρει τι θέλει (δηλαδή κάθε άλλο παρά άμυαλη) μπορεί να κάνει. Τι είδους άνθρωπος ήταν τελικά η κορυφαία celebrity που έβγαλε η Βρετανία τις τελευταίες δεκαετίες; Ηταν ο επί Γης άγγελος της ανιδιοτελούς προσφοράς που βύθισε όλον τον κόσμο στο πένθος με την πρόωρη και τόσο βίαιη αποχώρησή της από τη ζωή στις 31 Αυγούστου 1997; ‘Η το κακομαθημένο παλιοκόριτσο που προκάλεσε απανωτές καρδιακές κρίσης στην πεθερά του, τη βασίλισσα Ελισάβετ, με την ανάρμοστη συμπεριφορά του;

Η αδικημένη, αδύναμη, καταθλιπτική γυναίκα που χρησιμοποιήθηκε με χυδαίο σχεδόν τρόπο από την οικογένειά της αλλά και από την οικογένεια του συζύγου της, ή μια επαγγελματίας των δημοσίων σχέσεων που ήξερε πώς να κάνει τη δουλειά της, να κερδίζει εκείνο που ήθελε κάθε φορά; Αγία ή όχι, η Νταϊάνα παραμένει ένα μυστήριο. Και είναι αυτή ακριβώς η αύρα μυστηρίου που συνοδεύει το όνομά της ο λόγος για τον οποίο ακόμα και σήμερα, που συμπληρώνονται 20 χρόνια από τον θάνατό της, ασχολούμαστε μαζί της.

Προσπαθώντας ακόμα να καταλάβουμε ποια ήταν αυτή η κοπέλα με τα θλιμμένα μάτια και το αμήχανο αλλά και τρυφερό χαμόγελο που με ένα σύντομο πέρασμα κατάφερε να σκορπίσει γύρω της τόση γοητεία όση όλο το Χόλιγουντ και όλες οι βασιλικές οικογένειες του κόσμου μαζί δεν μας έχουν χαρίσει.

Η Νταϊάνα Σπένσερ γεννήθηκε το 1961 στο Park House του Σάντριγχαμ, και ήταν η τρίτη κόρη του Εντουαρντ Τζον Σπένσερ και της Φράνσις Ρουθ Μπούρκε Ρος. Η οικογένειά της ήταν πολύ ευκατάστατη, και είχε δεσμούς με τη βασιλική οικογένεια της Βρετανίας: Ο πατέρας της είχε κληρονομήσει τον τίτλο του 8ου κόμη του Σπένσερ, η ίδια ήταν λαίδη. Το 1969 οι γονείς της χώρισαν, με τον Εντουαρντ Τζον να κερδίζει την κηδεμονία των παιδιών. Η Νταϊάνα πέρασε τα παιδικά της χρόνια εσώκλειστη, αρχικά σε σχολείο του Κεντ και στη συνέχεια σε κολέγιο της Ελβετίας. Με την αποφοίτησή της εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου άρχισε να εργάζεται ως νηπιαγωγός. Με τον πρίγκιπα Κάρολο ξεκίνησε να βγαίνει στα μέσα του 1980. Το παλάτι ανακοίνωσε τους αρραβώνες τους στις 24 Φεβρουαρίου 1981.

Μερικούς μήνες μετά, στις 29 Ιουλίου, το ζευγάρι παντρεύτηκε στον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου, στο Λονδίνο, με περισσότερους από 750.000.000 τηλεθεατές σε όλον τον κόσμο να παρακολουθούν το μυστήριο σε απευθείας μετάδοση. Στις 21 Ιουνίου 1982 γεννήθηκε το πρώτο τους παιδί, ο πρίγκιπας Γουίλιαμ, και δύο χρόνια αργότερα, στις 15 Σεπτεμβρίου 1984, ο πρίγκιπας Χάρι. Η διάσημη μαμά τους συνέχισε να ασκεί τα πριγκιπικά καθήκοντά της και να ασχολείται με το φιλανθρωπικό έργο της, κρύβοντας, όπως αργότερα αποκαλύφθηκε, πίσω από το αριστοκρατικό χαμόγελό της την επιλόχειο κατάθλιψή της αλλά και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο γάμος της, κυρίως λόγω της παρουσίας της Καμίλα Πάρκερ Μπόουλς στη ζωή του πρίγκιπα Καρόλου.

Το 1992, το Μπάκιγχαμ εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία η Νταϊάνα και ο Κάρολος βρίσκονταν σε διάσταση. Το 1996 εκδόθηκε το διαζύγιό τους. Τον Ιούνιο του 1997 η Νταϊάνα γνωρίστηκε με τον δισεκατομμυριούχο Ντόντι αλ Φαγέντ (γιο του ιδιοκτήτη, τότε, του Harrods), με τον οποίο ξεκίνησε μια παθιασμένη ερωτική σχέση. Το ειδύλλιο τής χάρισε ακόμα μεγαλύτερη δημοτικότητα, οι φωτογράφοι ακολουθούσαν το ζεύγος διαρκώς απαθανατίζοντας κάθε εμφάνισή του. Το βράδυ της 31ης Αυγούστου του 1997 η Νταϊάνα και ο σύντροφός της έχασαν τη ζωή τους σε αυτοκινητικό δυστύχημα σε σήραγγα του Παρισιού, στην προσπάθειά τους να αποφύγουν τους paparazzi που τους καταδίωκαν για μία ακόμη φωτογραφία. Η «πριγκίπισσα του λαού» ήταν 36 ετών. Εκτοτε η ιστορία της ζωής της (διανθισμένη με απίστευτα σενάρια, ακόμα και περί δολοφονίας της από το Μπάκιγχαμ, επειδή κυοφορούσε το παιδί του μουσουλμάνου Αλ Φαγέντ) ενέπνευσε ταινίες, σίριαλ και βιβλία. Το μνημείο που στήθηκε στο Παρίσι, στον δρόμο πάνω από την υπόγεια διάβαση όπου συνέβη η τραγωδία, παραμένει ακόμα και σήμερα μια από τις πιο φωτογραφημένες «τουριστικές ατραξιόν» της πρωτεύουσας της Γαλλίας.