Είναι κοινός τόπος, για όσους τουλάχιστον έχουν απαλλαγεί από τις ιδεολογικές παρωπίδες τους, ότι χωρίς ένα εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης,η Ελλάδα δεν έχει μέλλον. Θα εξακολουθήσει να τρώει τις σάρκες της ,να φτωχοποιείται ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας και η οικονομία να βυθίζεται όλο και περισσότερο σεκαθεστώς στασιμοχρεοκοπίας.
Ο κίνδυνος η χώρα να κατολισθαίνει όλο και περισσότερο σε μια πορεία που οδηγεί στην αναγκαστική έξοδο από την ευρωζώνη, όπως επισημαίνει και στο τελευταίο δελτίο του ο ΣΕΒ είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτός. Ήδη ο ευρωσκεπτικισμός, έχει εγκατασταθεί για τα καλά σε μεγάλο τμήμα της κοινωνίας , που δεν βλέπει προοπτική εξόδου από την κρίση,και αντιθέτως νοιώθει μέρα με τη μέρα να γίνεται δυσκολότερη η προσπάθεια επιβίωσης.
Είναι προφανές πλέον ότι το συγκεκριμένο μείγμα οικονομικής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση και αποδέχεται η τρόικα ,ότι υπονομεύει κάθε προσπάθεια ανάπτυξης, ότι δημιουργεί συνεχώς νέα αντικίνητρα για οποιονδήποτε θέλει να δημιουργήσει ή να ανασυντάξει την επιχείρηση του. Από τη μια η υπερφορολόγηση που έχει εξαντλήσει όσους διατηρούν ακόμα μια θέση εργασίας ή μια επιχείρηση, από την άλλη ένα προβληματικό κράτος που αντί να βοηθά σαμποτάρει όποιον τολμά μια νέα επιχειρηματική δραστηριότητα.
Νόμοι ψηφίζονται κάτω από την πίεση της τρόικας, αλλά μένουν στα χαρτιά γιατί κανένας υπουργός και καμιά διοίκηση δεν τολμά να αφήσει πίσω παθογένειες και αμαρτίες του παρελθόντος. Δεν είναι τυχαίο ότι σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία 100 μικρές ή μεγαλύτερες επιχειρήσεις κατεβάζουν ρολά κάθε μέρα. Συνεχώς χάνονται θέσεις εργασίας, η κατανάλωση μειώνεται ,ενώ η φορολογία αυξάνεται με συνέπεια αυτός ο φαύλος κύκλος να μην τελειώνει ποτέ.
Αυτό το δραματικό αδιέξοδο δεν πρόκειται να αντιστραφεί αν η κυβέρνηση πρωτίστως που έχει την ευθύνη για την πορεία της χώρας δεν αφήσει στην άκρη ιδεοληψίες και αγκυλώσεις κι αν το πολιτικό σύστημα συνολικά δεν σταματήσει να βαυκαλίζει τους πολίτες με φρούδες ελπίδες. Η πολυπόθητη ανάπτυξη δεν θα έρθει με διατάγματα,ανέξοδες υποσχέσεις και λαϊκίστικες ψευδαισθήσεις,αλλά μόνο αν αντιληφθούμε όλοι ότι η επιστροφή στο παλιό καλό παρελθόν είναι όχι μόνο ανέφικτη αλλά και καταστροφική.
Είναι παράλογο στο 2017 να υπάρχουν ακόμα πολίτες που να πιστεύουν τις βλακείες του κάθε Σώρα ή να εμπιστεύονται παλαιούς και νεόκοπους αστέρες των τηλεκαφενείων και δημεγέρτες πολιτικούς που υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια. Είναι καιρός να αντιληφθούμε επιτέλους, ότι δεν πρόκειται να μας σώσει κανείς, αν εμείς οι ίδιοι δεν θέλουμε να σωθούμε…
ΤΟ ΒΗΜΑ
