Μετά από εφτά χρόνια κρίσης θα περίμενε κανείς ότι η νέα χρονιά θα ξεκινούσε τουλάχιστον με μια αίσθηση σχετικής αισιοδοξίας ,με μια ελπίδα ότι κάτι καλύτερο θα γίνει επιτέλους σε αυτή την ταλαίπωρη χώρα. Δυστυχώς συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Ένα νέφος απαισιοδοξίας και φόβου κυριαρχεί στη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών. Μια ακόμα χρονιά μειωμένων προσδοκιών,βρίσκεται μπροστά μας, με την κοινωνία να αγωνιά καθημερινά πώς θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα.

Η δημοσκόπηση που δημοσίευσε το «Βήμα» την περασμένη Κυριακή, είναι απολύτως ενδεικτική για την κατήφεια,το φόβο , την αγωνία που κυριαρχεί. Το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας νοιώθει παγιδευμένο σε ένα αδιέξοδο χωρίς προοπτική, είναι σίγουρο ότι η προσωπική του οικονομική θέση, αλλά και συνολικά η κατάσταση της χώρας θα είναι χειρότερη σε σχέση με τη χρονιά που τέλειωσε.

Το χειρότερο ίσως από όλα είναι ότι οι πολίτες αισθάνονται ότι δεν μπορούν να ελπίζουν από πουθενά.Η αξιοπιστία της κυβέρνησης,αλλά και του πολιτικού συστήματος συνολικά βρίσκεται στο ναδίρ,η Ευρώπη δεν αποτελεί πλέον το καταφύγιο που ήταν στο παρελθόν, αλλά μια προβληματική υπερεθνική συμμαχία παγιδευμένη στις αντιφάσεις της. Είναι απολύτως ενδεικτικό της ανασφάλειας που επικρατεί ότι το ευρώ αντιμετωπίζεται ως το νόμισμα που μάλλον ζημίωσε παρά ωφέλησε τη χώρα και τους πολίτες.

Ο ευρωσκεπτικισμός, το οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο, σε συνδυασμό με τις εκκρεμότητες της αξιολόγησης και τις κυβερνητικές παλινωδίες, αποτελούν ένα δυσοίωνο συνδυασμό που κάθε άλλο παρά θετικές εξελίξεις προδιαγράφει για τη χρονιά που άρχισε.Αν συνυπολογίσουμε μάλιστα την κυριαρχία ενός εθνικολαϊκιστικού ρεύματος και στη χώρα μας και διεθνώς ,η απαισιοδοξία που καταγράφεται στη δημοσκόπηση είναι απολύτως δικαιολογημένη.

Αυτό το εκρηκτικό μείγμα ανασφάλειας και φόβου,όμως δεν αντέχεται άλλο. Είναι επιτακτική ανάγκη η χώρα, η οικονομία, η κοινωνία να βγουν από αυτό το φαύλο κύκλο.Είναι ευθύνη πρωτίστως της κυβέρνησης, αλλά και του πολιτικού συστήματος συνολικά,να αντιστρέψουν αυτή τη συνεχή πορεία φθοράς. Να δώσουν μια πραγματική ελπίδα και όχι φρούδες υποσχέσεις ότι το 2017 θα είναι η αρχή εξόδου από το τούνελ.Το αναπάντητο ερώτημα είναι αν μπορούν να υπερβούν το παρελθόν, τις ιδεοληψίες και τις στείρες αντιπαραθέσεις τους για να το επιχειρήσουν…

ΤΟ ΒΗΜΑ