Τη 12η Φεβρουαρίου 1957, το εργοστάσιο της Jaguar στο Browns Lane του Coventry λειτουργεί σε 24ωρη βάση. Αργά τη νύχτα, ξεπηδούν από τον χώρο του ξυλουργείου οι πρώτες φλόγες μιας φωτιάς που τελικά θα κατακάψει το ένα τέταρτο των εγκαταστάσεων του εργοστασίου. Οι απώλειες ευτυχώς θα είναι μόνο υλικές, ωστόσο ανάμεσα στα «θύματα» της πυρκαγιάς, εκτός από ένα μέρος των γραμμών παραγωγής, βρίσκονται και τα τελευταία πλαίσια της αγωνιστικής D-Type, η παραγωγή της οποίας τερματίστηκε στα τέλη του 1956.
Τα κατεστραμμένα εναπομείναντα πλαίσια ενός μοντέλου που, παρά την καινοτομία του, «δεν πήγαινε» πια ενδεχομένως να αποτελούσαν μικρή απώλεια, αν προηγουμένως η Jaguar σε μια προσπάθεια να αξιοποιήσει όσες D-Type τής είχαν μείνει «στο ράφι» δεν είχε ξεκινήσει τη μετασκευή τους σε ένα road-legal αγωνιστικών προδιαγραφών μοντέλο, με την ονομασία XKSS, το οποίο έμελλε να μείνει στην ιστορία ως η αυγή των supercars.
Ως εκείνη την πυρκαγιά η οποία μεταξύ όλων των άλλων κατέστρεψε και τον εξοπλισμό που χρησίμευε στην κατασκευή του εμβληματικού roadster, οι Βρετανοί είχαν προλάβει να μετασκευάσουν σε ΧΚSS μόλις 16 D-Type από το συνολικό τιράζ των 25 που είχαν προαναγγείλει. Με αυτά δεδομένα και την ανοικοδόμηση των βιομηχανικών εγκαταστάσεων να αποτελεί προτεραιότητα για την Jaguar, η κατασκευή των υπόλοιπων εννέα αντιτύπων της XKSS δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Δηλαδή ποτέ ως σήμερα, καθώς 60 χρόνια μετά το άδοξο εκείνο τέλος της παραγωγής της XKSS το τμήμα Jaguar Classic αποκάλυψε, τον περασμένο Νοέμβριο, στο Los Angeles την πρώτη από τις συνολικά εννέα ρεπλίκες που θα αναλάβουν να καλύψουν το «κενό» του αρχικού τιράζ. Οι κατασκευασμένες ως πιστά αντίγραφα των αρχέτυπων XKSS είναι προϊόντα μιας επίπονης όσο και συναρπαστικής διαδικασίας έρευνας αλλά και επανεφεύρεσης μεθόδων παραγωγής που έχουν από καιρό εκλείψει, προκειμένου οι νέοι ιδιοκτήτες τους να απολαμβάνουν ακριβώς την ίδια αίσθηση με τον Steve McQueen τη δεκαετία του ’60, ο οποίος κινδύνεψε να χάσει πλειστάκις το δίπλωμα οδήγησής του όταν πήρε στα χέρια του μία από εκείνες τις πρώτες 16 XKSS εν έτει 1958. Για την ιστορία αξίζει να σημειωθεί ότι όταν ο «King of Cool», κυκλοφορούσε στο Sunset Boulevard με την XKSS είχε κατά κάποιον τρόπο επικηρυχθεί από την αστυνομία του Los Angeles, με τον επικεφαλής της να τάζει δείπνο στο καλύτερο εστιατόριο του Beverly Hills σε όποιον οδηγό περιπολικού καταφέρει να σταματήσει τη χρώματος British Racing Green, XKSS του Steve McQueen. Μια φορά που η τροχαία έφτασε κοντά στη σύλληψη, ο McQueen δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει ως πρόφαση της ιλλιγιώδους κούρσας του την εγκυμοσύνη τής μόλις έξι μηνών εγκύου, γυναίκας του Neile Adams.
Η γοητεία της ταχύτητας
Η αλήθεια είναι ότι πέρα από τις… κίτρινης απόχρωσης λεπτομέρειες του περιστατικού, ελάχιστοι θα μπορούσαν να αντισταθούν στο δεξί πεντάλ ενός αυτοκινήτου με αμιγώς αγωνιστικές προδιαγραφές και την πρωτόγνωρη για την εποχή ισχύ των 262 ίππων η οποία, χάρη στην εκτεταμένη χρήση αλουμινίου σε αμάξωμα αλλά και κινητήρα, εξασφάλιζε καταιγιστική επιτάχυνση που αντιστοιχούσε σε χρόνο περίπου πέντε δευτερολέπτων για το sprint των 0-100 χλμ./ώρα. Μια αίσθηση την οποία η Jaguar, χάρη στην εμμονή της ομάδας ανθρώπων που απαρτίζουν το τμήμα ανακατασκευής της, υπόσχεται ότι έχει αναβιώσει στο ακέραιο στις ρεπλίκες προσθέτοντας παράλληλα ορισμένες βελτιώσεις που προέκυψαν από τον «εκπολιτισμό» των μεθόδων παραγωγής. Οσοι θεωρήσουν ότι η τεχνολογία του σήμερα καθιστά εύκολο το εγχείρημα της ακριβούς αναπαραγωγής ενός θρύλου αξίζει να γνωρίζουν ότι κατά τη διάρκεια των 18 μηνών οι οποίοι χρειάστηκαν προκειμένου να αναγεννηθεί η XKSS αναζητήθηκαν και «ξεθάφτηκαν» από τα άδυτα των αποθηκών της Jaguar όσα από τα αρχικά σχέδια είχαν απομείνει, εντοπίστηκαν οι «προμηθευτές» οι οποίοι θα είχαν την τεχνογνωσία κατασκευής ενός ουσιαστικά χειροποίητου αυτοκινήτου, αναδημιουργήθηκαν εξαρχής, με δαπάνη της Jaguar Classic, τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν στην ανακατασκευή αλλά, κυρίως, οριοθετήθηκαν οι «άγνωστες» προδιαγραφές στις οποίες υπάκουαν οι αρχέτυπες XKSS. Ενδεικτικό είναι ότι χρειάστηκε ένας αγώνας προκειμένου να βρεθούν οι ιδανικές –σε σχέση πάντα με το πρωτότυπο –προδιαγραφές και να ανακατασκευαστούν ακόμα και τα «ταπεινότερα» στοιχεία, όπως τα περίπου 2.000 πριτσίνια του αμαξώματος της ΧΚSS. Αν και οι σύγχρονες μέθοδοι σάρωσης αποτελούν σίγουρα ένα χρήσιμο εργαλείο οι μεγάλες αποκλίσεις σε τετράτροχα εξαιρετικά περιορισμένης παραγωγής που έχουν διανύσει πάνω από μισό αιώνα δεν αποτελούν ασύνηθες φαινόμενο, δημιουργώντας μια δίκαιη σύγχυση στους μηχανικούς της Jaguar Classic οι οποίοι φυσικά, εκτός από την πιστή αναπαραγωγή της XKSS σε όλες της τις λεπτομέρειες –από τις βίδες έως τον τύπο του ξύλου για τη στεφάνη του τιμονιού -, είχαν στο μυαλό τους και τη βελτίωση. Ετσι, οι νέες ΧΚSS διαθέτουν ορισμένες αδιόρατες βελτιώσεις, μεταξύ των οποίων ο τρόπος κατασκευής των τμημάτων από αλουμίνιο όπως οι προφυλακτήρες και το παρμπρίζ τα οποία στις νέες XKSS κατασκευάζονται από ράβδους αλουμινίου και όχι με τη μέθοδο της χύτευσης αλλά και λεπτομερειών όπως οι κατασκευασμένοι από πολυεστερικές ίνες –αντί μετάλλου –δακτύλιοι συγκράτησης για τις βίδες του cockpit προκειμένου να μη δημιουργηθούν ρωγμές με την πάροδο του χρόνου. Στη λεπτομερειακή διάσταση της διαδικασίας ανακατασκευής θα πρέπει να συνυπολογιστεί και ο παράγοντας της σπανιότητας της XKSS ως προς την καινοτόμο πλευρά της, μιας και οι προδιαγραφές της ήταν κάτι το πρωτόγνωρο για εκείνη την εποχή.
Η επιτομή της σπανιότητας
Η αλήθεια είναι ότι η ανάλυση των τεχνικών προδιαγραφών ενός τέτοιου αυτοκινήτου καθώς και ο τρόπος στον οποίο κατέληξαν σε αυτές οι τότε μηχανικοί της Jaguar μάλλον θα απαιτούσε έναν τόμο, ωστόσο προκειμένου να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης με άλλα αυτοκίνητα του τότε αξίζει να σημειωθεί ότι ο συνήθης μέσος όρος της απόστασης του αμαξώματος από τα μηχανικά μέρη προσδιορίζεται από 2,5 έως 5,0 εκ. Στην περίπτωση της XKSS η αντίστοιχη απόσταση περιορίζεται σε μόλις 5,0 χιλιοστά, στοιχείο το οποίο αποτέλεσε μια ακόμα σπαζοκεφαλιά για τους μηχανικούς του Jaguar Classic περιορίζοντας στο ελάχιστο τη δυνατότητα για αποκλίσεις και ταυτόχρονα αποτελώντας ένα από τα χιλιάδες χαρακτηριστικά που εξασφάλισαν στην XKSS το status του θρύλου και οδήγησαν τους Βρετανούς στην απόφαση αυτής της ανακατασκευής.
Και όλα αυτά για μια γυναίκα που δεν ήταν καν ο τύπος του, όπως θα έλεγε και ο κ. Σουάν στο «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο», μιας και οι πρώτες αφηγήσεις οδηγών δοκιμών της Jaguar για την αρχέτυπη XKSS αναφέρουν ότι ήταν αδύνατον να εισέλθει κανείς στο αυτοκίνητο με την οροφή κλειστή, ότι στις απότομες στροφές κυριαρχούσε μια έντονη μυρωδιά βενζίνης καθώς λόγω της σχεδίασης η οποιαδήποτε διαρροή από το καπάκι της δεξαμενής καυσίμου πίσω από τον οδηγό «έτεινε» προς το εσωτερικό, ότι ο χώρος για τον συνεπιβάτη ήταν ελάχιστος και κυρίως για την περίφημη ιδιότητα της XKSS να λιώνει τις σόλες των παπουτσιών και ενίοτε το κάτω μέρος των καθισμάτων οδηγού και συνοδηγού λόγω της διάταξης της εξάτμισης και την απουσία μόνωσης… Και όμως, η XKSS επέστρεψε με τις ίδιες ακριβώς προδιαγραφές στο σήμερα «ξεπουλώντας» τα εννέα της αντίτυπα σε χρόνο dt και χωρίς καν, για όλους τους παραπάνω λόγους, οι νέοι ιδιοκτήτες της να μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν σε δημόσιο οδικό δίκτυο.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
