Ολοένα και περισσότεροι – πολιτικοί, δημοσιογράφοι ,παράγοντες του δημοσίου βίου αλλά και πολίτες – θεωρούν πλέον πολύ πιθανό ο κ. Τσίπρας θα προσφύγει μέσα στο 2017 στις κάλπες για να προλάβει το ενδεχόμενο να δει την εκλογική επιρροή του κόμματός του να ….εξατμίζεται λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης στη χώρα !
Αλλά και λόγω των νέων μέτρων που είναι πολύ πιθανόν να αναγκαστεί να υπογράψει τους επόμενους μήνες για να κλείσει την δεύτερη αξιολόγηση αποδεχόμενος συγχρόνως και την υποχρεωτική (σύμφωνα με τους Γερμανούς και τους Ολλανδούς) συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.
Ωστόσο – αν και μία τέτοια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες φαίνεται λογική στο πλαίσιο της πολιτικής επιβίωσης του ΣΥΡΙΖΑ- το απολογητικό ύφος και οι ταπεινωτικές πολιτικές δεσμεύσεις της επιστολής Τσακαλώτου δείχνουν ακριβώς το αντίθετο: ότι δηλαδή ο κ. Τσίπρας είναι διατεθειμένος να κάνει το παν για να μη δυσαρεστήσει στους εταίρους και να σταθεί στην εξουσία έως και την τελευταία μέρα που του δίνει δικαίωμα το σύνταγμα της χώρας. Και ότι δεν θα διακινδυνεύσει σε καμία περίπτωση μία προσφυγή στις κάλπες που όχι μόνο θα οδηγήσει στην ήττα του κόμματος αλλά και πολύ πιθανόν και στην διάσπαση του χώρου .
Σημειώνεται ότι στην επιστολή που εστάλη λίγες μόλις μέρες μετά τις …περήφανες περιοδείες Τσίπρα ανά τη χώρα , όπου ο Πρωθυπουργός σε ομιλίες του τόνιζε σε όλους τους τόνους ότι η «κανείς δεν θα πει στην κυρίαρχη ελληνική κυβέρνηση τι θα κάνει με τα πλεονάσματα φορολογικής υπεραπόδοσης της οικονομίας », αναγνωρίζονται σαφώς ακριβώς τα αντίθετα. Ότι δηλαδή :
– «μέτρα με δημοσιονομικές επιπτώσεις πρέπει να συζητούνται και να συμφωνούνται με τους θεσμούς, στο πλαίσιο των δεσμεύσεών μας από το Μνημόνιο».
– τα ετήσια αποτελέσματα του προϋπολογισμού επικυρώνονται από την Eurostat και οι ελληνικές αρχές θα πρέπει συμφωνήσουν με τους θεσμούς, στο πλαίσιο των αξιολογήσεων, σχετικά με τη χρήση του διαθέσιμου δημοσιονομικού χώρου.
– τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και ο κ. Τσακαλώτος έχουν ξεκαθαρίσει δημόσια ότι το βοήθημα στους συνταξιούχους ήταν «μια εφάπαξ πληρωμή και δεν υπάρχει πρόθεση να αποτελέσει μόνιμο κομμάτι της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού, που τέθηκε πρόσφατα σε εφαρμογή».
– στην περίπτωση που τα αποτελέσματα του προϋπολογισμού για το 2016 δεν επιτυγχάνουν τον συμφωνημένο στόχο οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να λάβουν αντισταθμιστικά μέτρα στο πεδίο των δαπανών για τις συντάξεις
– οι ελληνικές αρχές παραμένουν απολύτως δεσμευμένες στην εκτέλεση της συμφωνημένης δημοσιονομικής πορείας η οποία βασίζεται σε στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων της τάξης του 0,5%, 1,75% και 3,5% του ΑΕΠ για το 2016, 2017 και 2018 αντίστοιχα.
– οι διευκρινήσεις επιβεβαιώνουν την απόλυτη δέσμευση των ελληνικών αρχών να παραμείνουν συμμορφωμένοι με τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από το Μνημόνιο, τόσο επί της ουσίας όσο και επί της διαδικασίας της συνεργασίας με τους εταίρους μας.
Με τέτοιες ταπεινωτικές δεσμεύσεις και παραδοχές που δεν έχουν καμιά σχέση με τις κορώνες περί εθνικής κυριαρχίας είναι δυνατόν ο κ. Τσίπρας να αλλάξει πάλι γραμμή ,να στραφεί κατά της Ευρώπης και να προκηρύξει εκλογές ή δημοψήφισμα , εάν πιστέψει πως μία τέτοια εξέλιξη θα βοηθήσει εκλογικά το κόμμα του ;
Δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για το τι μέλλει γενέσθαι στην Ελλάδα με την κυβέρνηση Τσίπρα . Εξάλλου ο ίδιος άνθρωπος πριν από ένα χρόνο έκανε την απόλυτη κυβίστηση και απο «λύκος» έγινε «αρνάκι» , μετατρέποντας το «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος «ΝΑΙ» και το σβησιμο όλων τωνχρεών στην υπογραφή του τρίτου μνημονίου. Γιατί να μην το ξανακάνει , στην αντίθετη ,αυτή τη φορά, κατεύθυνση;
Σ αυτή την αμφιβολία, όμως, και στην έλλειψη εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του κ.Τσίπρα εδράζεται και η συνεχιζόμενη κακή εικόνα που έχει η χώρα στους οικονομικούς παράγοντες τους εξωτερικού, από τους οποίους εξαρτάται εν πολλοίς η επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε μια ισχυρή ανάπτυξη.
Όταν ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να πείσει τους Έλληνες ότι θα κάνει όλα αυτά που έχεις δεσμευτεί προς τους δανειστές, και γι αυτό το λόγο πάνω από 40 δισεκατομμύρια ευρώ παραμένουν στα στρώματα, στα σεντούκια και σε λογαριασμούς του εξωτερικού, πώς να πείσει τους ξένους επενδυτές ότι η Ελλάδα είναι μία ασφαλής τοποθέτηση για τα χρήματά τους;