Λίγες ώρες μας χωρίζουν πλέον από το νέο έτος, το 2017, το οποίο θα διαδεχθεί μία από τις χειρότερες χρονιές τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Ευρώπη – και όχι μόνον.
Όμως, αυτές οι λίγες ώρες μας χωρίζουν και από κάτι πολύ μεγαλύτερο, που δεν απαντάται κάθε φορά που τελειώνει μια χρονιά για να ξεκινήσει μία άλλη: τώρα, δεν πρόκειται για μια συμβατική αλλαγή, αλλά για μια πραγματική μεγάλης κλίμακας ουσιαστική μεταβολή που ίσως αποδειχθεί ότι δεν έχει προηγούμενο στον μεταπολεμικό κόσμο.
Μια εντελώς νέα πραγματικότητα διαγράφεται σε Αμερική και Ευρώπη, όπως και στη Μέση Ανατολή, αλλά και στις σχέσεις όλων των μερών με την Τουρκία, με την Ελλάδα να βρίσκεται στο άμεσο δεδηλωμένο στόχαστρο της τελευταίας και με το Κυπριακό σε μία εξαιρετικά λεπτή και επικίνδυνη φάση, στην οποία η πίεση που ασκεί η Αγκυρα, αμέσως και εμμέσως είναι τεράστια για μία λύση που προδήλως δεν ικανοποιεί, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, ούτε τα ελάχιστα απαιτούμενα.
Ταυτόχρονα, η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει το άλλο μεγάλο διαρκές πλέον πτωχευτικό της μέτωπο που επιδεινώνεται συνεχώς τόσο από τη γερμανική αδιαλλαξία, όσο και από την ανικανότητα της δικής μας κυβέρνησης, η οποία έχει ξεπεράσει κάθε όριο υποκρισίας και ερασιτεχνισμού.
Σε αυτές τις συνθήκες, δηλαδή σε περιβάλλον πολλαπλά και επικίνδυνα δυσμενές, η Ελλάδα έχει μπροστά της μία δυνατότητα, την οποία πρέπει πρώτον να είναι σε θέση να αντιληφθεί και, δεύτερον, εξίσου δύσκολο, να εξελίξει σε πολιτική.
Είναι η δυνατότητα να συμμετέχει σε ένα εντελώς νέο δυναμικό τοπίο ενεργών συμμαχιών που εξελίσσεται αυτή τη στιγμή στην περιοχή, ενόψει της ανάληψης των καθηκόντων του νέου Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και των συνθηκών που θα διαμορφώσει σε γεωπολιτικά ζητήματα τόσο η δική του πολιτική όσο και η εξέλιξη που θα φέρει η έξοδος της Βρετανίας από την Ε.Ε. στα αντίστοιχα πεδία.
Είναι δεδομένο ότι μία πλήρης ανασύνταξη ήδη προετοιμάζεται, με την Τουρκία να έχει χάσει εντελώς το μέτρο (μόλις κατηγόρησε τις… ΗΠΑ ότι… βοηθούν τον ISIS!), τη Ρωσία να βρίσκεται στο πλευρό της Αγκυρας και την Ουάσιγκτον να είναι δεδηλωμένα αποφασισμένη να επανασυστήσει ενεργότατη συμμαχία με το Ισραήλ.
Όλα αυτά, αποτελούν μία μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα που η χώρα δεν πρέπει να αφήσει να χαθεί.
Αντιθέτως, οφείλει να λάβει ενεργό θέση στις εξελίξεις το συντομότερο δυνατό, πριν αυτές διαμορφωθούν, ενισχύοντας τη διαθεσιμότητά της στο νέο πλέγμα συμμαχιών στο πλευρό των ΗΠΑ και του Ισραήλ, όπως άλλωστε οφείλει να κάνει εξίσου άμεσα και η Κύπρος.
Αν θέλουν, οι δύο χώρες που συγκροτούν τον ελληνισμό, έχουν σήμερα την ευκαιρία να αλλάξουν τη μοίρα τους.
