Η ζωή της Γκαμπόρ (και λιγότερο των δύο αδελφών της, Εβα και Μάγκντα, που πέθαναν τη δεκαετία του ’90) ήταν πραγματικά τόσο ενδιαφέρουσα που προσφερόταν για κάθε τύπου λαϊκό αφήγημα. Οι εννέα γάμοι της –ανάμεσα στους γαμπρούς ο ηθοποιός Τζορτζ Σόντερς και ο Κόνραντ Χίλτον της γνωστής οικογενείας, προπάππος της Πάρις –έγιναν πρωτοσέλιδα. Οι συνεντεύξεις της ήταν πάντοτε πληθωρικές, όπως και η ίδια: «Δεν έχω μισήσει ποτέ έναν άνδρα τόσο ώστε να του επιστρέψω τα διαμάντια που μου έχει χαρίσει» είχε πει στον «Observer» το 1957. Ακόμη και μέχρι τα 90s, οπότε συνέβησαν διάφορα ευτράπελα περιστατικά, όπως το χαστούκι της σε έναν αστυνομικό, παρήγαγε ειδήσεις. Από το 2000 κι έπειτα, τα προβλήματα υγείας έγιναν πιο έντονα –καθηλώθηκε σε αναπηρικό αμαξίδιο εξαιτίας ενός τροχαίου το 2002. Το 2010 τραυματίστηκε ύστερα από πτώση στο σπίτι της στο Χόλιγουντ.
Η Ζα Ζα Γκαμπόρ, ακόμη και σε αυτόν τον ρηχό κόσμο των σελέμπριτι, ξεχώριζε. Ηταν αυθεντική και ήταν ξεκάθαρο ότι απολάμβανε κάθε στιγμή αυτής της έντονης αλλά και «ανάλαφρης» ζωής. Ωστόσο, εγκαινίασε έναν τρόπο σκέψης, τόσο στο κοινό όσο και στους επιχειρηματίες του Χόλιγουντ, του οποίου κάποια στιγμή έπεσε θύμα. Οι νέες διασημότητες είχαν όλο και πιο έντονα χαρακτηριστικά, ολοένα και πιο «πολύκροτες» ζωές. Ενώ η Γκαμπόρ έκανε έναν ακόμη γάμο, κάποια άλλη δοκίμαζε ένα περίεργο κοκτέιλ ναρκωτικών. Ωσπου φτάσαμε στα πορνό της Πάμελα Αντερσον, στη μοιραία Αννα Νικόλ Σμιθ και στις διασημότητες τύπου Καρντάσιαν, που δεν τηρούν καν το πρόσχημα κάποιας κινηματογραφικής παραγωγής ή άλλης συμβατικής ιδιότητας.
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Τα κοινωνικά (και μιντιακά) φαινόμενα έχουν αυτή την ιδιότητα: δεν εξηγούνται απολύτως. Ομως, όλοι θυμόμαστε τη Ζα Ζα Γκαμπόρ ως μια φιγούρα «μεγαλύτερη από τη ζωή», που αναστάτωσε τη δημόσια ζωή με τα καμώματά της, που έζησε με πάθος για σχεδόν έναν αιώνα. Δεν είναι κάτι τόσο εύκολο –είναι κι αυτό ενός είδους έργο.
Ο.Π.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino το Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
