Να δοκιµάσω την τύχη μου;

Ακόμη κι αν η σχέση σας με τον τζόγο είναι του τύπου «μακριά κι αγαπημένοι», οι γιορτές προσφέρουν ένα προκλητικό πακέτο, ας το παραδεχτούμε. Είναι η παρέα, το άραγμα μέχρι πρωίας σε κάποιο σπίτι, η χαρά τού να χαζοξενυχτάς ενώ τα φωτάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου αναβοσβήνουν ρυθμικά και η τηλεόραση προβάλλει κάποια ξεχασμένα celebrities, το καλαμπούρι με την αντροπαρέα, η ελπίδα ότι ο ερχομός της νέας χρονιάς θα φέρει τύχη, η αισιοδοξία των ημερών, το γιορτινό κλίμα, η ευκαιρία για κάτι αλλιώτικο που να ξεφεύγει από την καθιερωμένη ρουτίνα των υπόλοιπων ημερών ή απλώς η συνήθεια. Ολα αυτά δικαιολογούν και με το παραπάνω την επιθυμία για τυχερά παιχνίδια. Ας πούμε, λοιπόν, πως είστε ένας περιστασιακός παίκτης.

Μπορεί να παρασυρθεί κάποιος από την άδεια του τσέπη και να θελήσει να δοκιμάσει την τύχη του, αλλά με τον τζόγο ένα είναι σίγουρο: αργά ή γρήγορα θα χάσει. Το έχουμε εμπεδώσει ευτυχώς, γι’ αυτό και τα τελευταία χρόνια, λόγω της οικονομικής κρίσης, έχουν μειωθεί τα ποσά που παίζουν οι Ελληνες, όπως και ο αριθμός των παικτών. Ενδεικτικά, ενώ το 2011 ο τζίρος των καζίνων ήταν πάνω από 2,2 δισ. ευρώ, το 2014 έπεσε σχεδόν στο 1,6 δισ. ευρώ, ενώ το 2015 στο 1,167 δισ. ευρώ.

«Η παγίδα των τυχερών παιχνιδιών είναι να τα θεωρήσει κανείς παιχνίδια ικανότητας. Αυτή η πεποίθηση υποδαυλίζει την ψευδαίσθηση του ελέγχου και οδηγεί σε μια υπερεκτίμηση των πιθανοτήτων κερδίσματος» σημειώνει η ψυχολόγος Λίζα Βάρβογλη. Οι φανατικοί παίκτες πιστεύουν δηλαδή εσφαλμένα πως οι κανόνες της λογικής ισχύουν και εδώ και ότι θα μπορέσουν εφαρμόζοντάς τους να ελέγξουν την τύχη τους, το μέλλον τους.

«Στον τζόγο χάνεις πάντα. Οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ σου. Παρ’ όλα αυτά, στο µπλακ τζακ και στο πόκερ, επειδή χρειάζονται και τεχνικές ικανότητες, η δυνατότητα επιτυχίας µεγαλώνει. ∆εν προτείνω σε κανέναν να ασχοληθεί µε αυτό αν δεν έχει µελετήσει και εξασκηθεί σε βάθος: χρειάζεται όµως πολύς χρόνος για κάτι τέτοιο. Στους εποχικούς παίκτες των γιορτών προτείνω καλή γνώση των παιχνιδιών. Και δεν θα σταµατήσω να το λέω: Πρέπει να παίζουν µόνο για τη διασκέδαση, και αυτό γίνεται µόνο όταν ποντάρουν από το περίσσευµά τους».

• Είστε σίγουροι ότι γνωρίζετε τους κανόνες του παιχνιδιού που παίζετε.

• Χρησιμοποιείτε τα χρήματα που είχατε στην άκρη για διασκέδαση κι όχι αυτά που προορίζονταν για βασικές ανάγκες.

• Δεν εμπλέκεστε συναισθηματικά, δηλαδή δεν χαίρεστε όταν κερδίζετε, ούτε και λυπάστε όταν χάνετε.

• Είστε ήρεμοι τη δεδομένη στιγμή και όχι άκεφοι ή αναστατωμένοι. Το παιχνίδι δεν

• Δεν ζητάτε δανεικά.

• Δεν προσπαθήσετε να καλύψετε τη χασούρα.

• Δεν σας καρφωθεί η πεποίθηση ότι σίγουρα μπορείτε να κερδίσετε αφού «μετά τα τόσα 7άρια θα έρθει το 8», «είναι γουρλού η γάτα του γείτονα», «ξέρετε την τεχνική», «θυμάστε όλα τα χαρτιά που έχουν περάσει», οτιδήποτε…

Το μοναδικό κίνητρο για να παίξετε πρέπει να είναι η επιθυμία σας να διασκεδάσετε. Αν ο στόχος σας είναι τα χρήματα, θα πέσετε εύκολα στην παγίδα της συναισθηματικής εμπλοκής. Η χαρά τού να κερδίζεις και η στενοχώρια τού να χάνεις είναι τα πρώτα καμπανάκια που σηματοδοτούν εθιστική συμπεριφορά, η λεπτή γραμμή απ’ όπου το παιχνίδι παύει να είναι πλάκα και γίνεται εμμονή. Συνεπώς στο ερώτημα «Να δοκιμάσω την τύχη μου;» η απάντηση είναι όχι. Το παιχνίδι δεν πρέπει να έχει καμία σχέση με το κυνήγι του κέρδους, την αίσθηση ότι μπορούμε να ελέγξουμε με κάποιον τρόπο την τύχη μας. Καλύτερα, λοιπόν, να αναρωτηθούμε: Να παίξω χαρτιά φέτος; Και γιατί;