Εκείνη τη μέρα η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας ζήλεψε, ως φαίνεται, την Τζίνα Ρόουλαντς τού «Γκλόρια», τη Σάντρα Μπούλοκ τού «Παγιδευμένη στο Δίκτυο» και άλλες κυρίες που δεν «μασάνε» (η αλήθεια είναι πως βλέπει πολλές ταινίες δράσης), για να βρεθεί, όμως, τελικά κομπάρσα στην ελληνική εκδοχή της σουρεαλιστικής «Μεγάλης των μπάτσων σχολής». Η δική μας (ας την πούμε) Γκλόρια έκοβε βόλτες στην Αθήνα με το τρένο, όταν διαπίστωσε, ανάμεσα σε Θησείο και Μοναστηράκι, πως κάποιος είχε κλέψει το πορτοφόλι της, με 200 ευρώ, ταυτότητες, τραπεζικές κάρτες, με της Παναγιάς τα μάτια.
Επέστρεψε στο Θησείο ελπίζοντας πως ο δράστης θα έπαιρνε τα χρήματα αλλά θα πετούσε το πορτοφόλι με το υπόλοιπο περιεχόμενό του στα πέριξ του σταθμού. Εψαξε πολύ. Τίποτε. Απογοητευμένη, μπήκε πάλι στο τρένο για να πάει στο σπίτι της. Αλλά και για να διαπιστώσει έκπληκτη πως μέσα στο βαγόνι βρισκόταν ο νεαρός που στεκόταν δίπλα της στον προηγούμενο, τον μοιραίο συρμό, και που συχνά πυκνά στα φρεναρίσματα και στα ξεκινήματα κολλούσε το σώμα του στο δικό της, κάτι σαν να τριβόταν έντονα πάνω της, κυρίως στην πλευρά που είχε την τσάντα της. Υπήρχε πιθανότητα να ήταν ο κλέφτης; Ηταν ο κλέφτης!
Τη στιγμή που έφταναν στην Ομόνοια, ο κύριος που στεκόταν δίπλα του άρχισε να φωνάζει πως του πήραν το πορτοφόλι του. Ο νεαρός έσπευσε να αποβιβαστεί τρέχοντας, η Γκλόριά μας, σίγουρη πλέον πως δεν είχε μπροστά της το καλύτερο παιδί του κόσμου, κινήθηκε εναντίον του, τον κυνήγησε και τον ακινητοποίησε! Δεν θα το έκανα ποτέ, από φόβο, όσοι όμως γνωρίζουν την πρωταγωνίστριά μας είμαι σίγουρος πως δεν θα περίμεναν να τη δουν σε κάτι λιγότερο θεαματικό. Εδώ τελειώνει η δράση (δηλαδή η άγνοια κινδύνου) και αρχίζει ο παραλογισμός: Το όργανο της τάξης κατέφθασε, η Γκλόρια δήλωσε πως αναγνωρίζει τον ύποπτο (μαζί της και άλλοι επιβάτες) και πως θέλει να προχωρήσει σε καταγγελία, το όργανο τη διαβεβαίωσε πως δεν υπάρχει λόγος να μπλέκει σε τέτοιες διαδικασίες. Αν τη χρειαζόταν, θα την ειδοποιούσε. «Μα δεν πρέπει να κάνω καταγγελία;». «Οχι, όχι, δεν είναι απαραίτητο. Ολα θα γίνουν όπως πρέπει».
Ακριβώς επειδή ήθελε να γίνουν όλα όπως πρέπει, η φίλη μου δεν έφυγε. Εγκαταστάθηκε έξω από το γραφείο του αστυνομικού θεωρώντας πως μέσα στα επόμενα λεπτά θα την καλούσε να καταθέσει. Η ώρα περνούσε, κανένας δεν την ειδοποίησε, και ξάφνου πέρασε μπροστά της (ελεύθερος και ωραίος) ο ύποπτος αυτοπροσώπως. Της γλυκοχαμογέλασε (σαν να της έλεγε «βράσε τώρα εσύ στο ζουμί σου») και χάθηκε στο πλήθος. Αυτή τη φορά δεν έτρεξε πίσω του, έτρεξε πίσω από τον αστυνομικό: «Γιατί τον ελευθερώσατε;». «Γιατί από τον σωματικό έλεγχο δεν προέκυψαν στοιχεία». «Μπορεί να τα έδωσε σε κάποιον συνεργό, μπορεί να τα πέταξε… Τον αναγνώρισα, αυτό δεν είναι στοιχείο;». «Αν σχηματιζόταν δικογραφία μόνο με τη μαρτυρία σας, δεν θα είχε καμία τύχη στην αυτόφωρη διαδικασία. Ετσι κι αλλιώς, τον ξέρουμε». Και της αποκάλυψε πως ο αλαφροχέρης εκτός από σεσημασμένος κλέφτης ήταν και πρώην κατάδικος για ανθρωποκτονία! Που, όχι μόνο τον άφησαν να φύγει, αλλά και την εμπόδισαν (γιατί αυτό πιστεύει πως έκαναν) να τον καταγγείλει εγγράφως, πράγμα που της προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση και έβαλε στο μυαλό της δεύτερες, διόλου κολακευτικές για την Αστυνομία, σκέψεις.
Τρέχει τώρα η Γκλόρια («Αν ήμουν η Βαϊόλα Ντέιβις στο «How to Get Away with Murder», θα τον είχα βάλει μέσα») να αντικαταστήσει ταυτότητες και κάρτες (με τον φόβο πως ο κλέφτης που έχει όλα τα στοιχεία της μπορεί να εμφανιστεί ξανά μπροστά της για εκδίκηση), συνεχίζει την αντιστρές αγωγή που της έδωσε ο ομοιοπαθητικός και ελπίζει πως σύντομα θα μπορέσει να ξανακοιμηθεί χωρίς να ονειρεύεται πως τραβάει τον κόκκινο μοχλό για να ακινητοποιήσει τον συρμό, αλλά εκείνη τη στιγμή, από ένα σπασμένο παράθυρο, μπαίνει ο Τζόκερ για να τη στραγγαλίσει και εκείνη θέλει να φωνάξει, αλλά δεν βγαίνει η φωνή της… Τελικά, δεν τη στραγγαλίζει ο Τζόκερ. Την πνίγει, όμως, το άδικο. «Μα, να μη με αφήσουν έστω να τον καταγγείλω; Ετσι, για εκτόνωση! Και για να μη νιώθω τόσο απροστάτευτη!». (Ελπίζω μόνο να μη σκέφτεται να πάρει τον νόμο στα χέρια της, και γι’ αυτό την έχω ικανή, ειδικά από τότε που βλέπει φανατικά και «Jessica Jones»!).
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
