Η τυραννία του new age γονέα

Συνομιλώντας προ ημερών με αγαπημένο φίλο (αλλά ριζοσπαστικοποιημένο new age γονέα) πληροφορήθηκα ότι έχει επίσημα ανακοινώσει στα δύο τέκνα του (ηλικίας 3 και 4 ετών) ότι ο Αγιος Βασίλης - φυσικά και - δεν υπάρχει.

Συνομιλώντας προ ημερών με αγαπημένο φίλο (αλλά ριζοσπαστικοποιημένο new age γονέα) πληροφορήθηκα ότι έχει επίσημα ανακοινώσει στα δύο τέκνα του (ηλικίας 3 και 4 ετών) ότι ο Αγιος Βασίλης –φυσικά και –δεν υπάρχει. Η εξήγηση που έσπευσε να μου δώσει είναι πως το να προσδένεις τα παιδιά σου στο άρμα της «μεταφυσικής» συνιστά μεγάλο λάθος, πως είναι σαφώς προτιμότερο να τους ξεκαθαρίσεις εξαρχής ότι όλα έχουν μια λογική και επιστημονικώς τεκμηριωμένη ερμηνεία, πως είναι ανεύθυνο και επικίνδυνο να τα «ταΐζεις» ψευδείς μύθους που μια μέρα θα καταρρεύσουν συνθλίβοντας διά παντός την πίστη τους σε εκείνους που σκοπίμως τα αποπροσανατόλισαν (δηλαδή τους γονείς τους). Προς επίρρωσιν της θεωρίας του, επιστράτευσε έρευνα που δημοσιεύθηκε τελευταία στην επιθεώρηση «The Lancet Psychiatry». «Aν οι γονείς είναι σε θέση να ψεύδονται με τέτοια πειστικότητα για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, για τι άλλο είναι ικανοί να πουν ψέματα;».
Νομίζω ότι αυτός εξακολουθεί να παραμένει ο ορισμός του new age γονέα. Είναι συνήθως 35 και άνω, μορφωμένος και οικονομικά ευκατάστατος (ή έστω αυτάρκης, σε μια χώρα ανέργων και κακοπληρωμένων). Προσκολλάται εμμονικά σε μια δήθεν ανατρεπτική, «εναλλακτική» περί γονεϊκότητας ιδεοληψία, για την οποία κομπορρημονεί μέχρις εσχάτων, ενώ στην πράξη είναι πολύ πιθανό να εναγκαλίζεται το πλέον «παραδοσιακό», το πιο μπανάλ σύστημα γονεϊκών αξιών που υπάρχει στον Γαλαξία. Είναι συνήθως ενημερωμένος, ευαισθητοποιημένα καχύποπτος σε θέματα πατροπαράδοτων, λαογραφικών εμμονών (π.χ. Αγιος Βασίλης), αλλά γιορτάζει το Halloween. Πάνω από όλα, βέβαια, είναι media savvy και ντοκουμεντάρει σε βαθμό παροξυσμού κάθε στιγμή της ζωής του παιδιού του. Θυμίζω το πρόσφατο φιλμάκι-παρωδία δύο alternative γεννητόρων που κυκλοφόρησε στη Βρετανία: «Τι; Δεν θα ποστάρουμε καμία φωτογραφία του μωρού σήμερα; Δηλαδή το παιδί μας δεν υπάρχει!». Συνήθως γνωρίζει το άλφα και το ωμέγα του «attachment parenting» (γονεϊκότητα της προσκόλλησης), προτιμά το «baby wearing» (ο μάρσιπος είναι για αυτόν ό,τι η κασέτα για την εποχή του streaming), ενώ ουκ ολίγες φορές ανήκει στο πανίσχυρο αντιεμβολιακό γονεϊκό λόμπι (προσωπικώς, θυμάμαι την εξομολόγηση προ ετών μιας επιθετικά εναλλακτικής μητέρας: «Eσύ είμαι βέβαιη ότι θα με καταλάβεις… Δεν έχω κάνει ούτε ένα εμβόλιο στο μωρό. Σε τι χρειάζεται ο εμβολιασμός; Καταλαβαίνω τα πάντα από το χρώμα και την πυκνότητα που έχουν οι βλέννες του, μπορώ να σου πω με βεβαιότητα από τι ακριβώς πάσχει κάθε φορά…»).
Αναπόσπαστο, φυσικά, συστατικό του εναλλακτικού γονέα ο αβυσσαλέος ναρκισσισμός. Με αφορμή ένα ζευγάρι Βρετανών που βγήκαν τον περασμένο Ιούλιο στην τηλεόραση να μιλήσουν για extreme breastfeeding (σ.σ.: θηλασμό ακόμη και σε παιδιά στο κατώφλι της ενηλικίωσης) και πλακούντες πασπαλισμένους με ροδοπέταλα, η Μπάρμπαρα Ελεν έγραφε στον «Guardian»: «Ολα συγκλίνουν στο ότι όλο και πιο συχνά αυτό που διαφοροποιεί τους εναλλακτικούς γονείς από τους κανονικούς δεν είναι αυτό που κάνουν αλλά το ότι δεν μπορούν να σταματήσουν να κομπάζουν για αυτό». Η Ελεν υπογράμμισε, μεταξύ άλλων: «Αυτό που οι νάρκισσοι γονείς βρίσκουν πραγματικά ανυπόφορο είναι το να αναγνωρίσουν ότι οι περισσότεροι λειτουργούν «εναλλακτικά» με τον δικό τους τρόπο και σε διαφορετικό βαθμό, απλά στη μεγάλη πλειοψηφία τους δεν νιώθουν την ανάγκη να επινοήσουν ολόκληρη χορογραφία lifestyle γύρω από αυτό. Ετυχε να γνωρίσω πολλούς που τάσσονταν υπέρ του παρατεταμένου θηλασμού / της κατ’ οίκον εκπαίδευσης / του ύπνου στο ίδιο κρεβάτι με το παιδί κ.ο.κ., αλλά δεν ένιωθαν την ανάγκη να καυχώνται ανελέητα για τις επιλογές τους, σαν αρχαίοι μάντεις, κομιστές μιας υπέρτατης σοφίας…».
Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειάζεται να φοβάται κανείς την εκπυρσοκρότηση της τυραννίας του new age γονέα. Συνήθως «σκάει» στα χέρια του. Παραδείγματος χάριν, το προαναφερθέν ντιμπέιτ για τον Santa Claus θα είχε υπό κανονικές συνθήκες λήξει χωρίς κανένα απρόοπτο. Ομως ο συνομιλητής μου μού ανακοίνωσε έμπλεος υπερηφάνειας ότι, παρ’ όλα αυτά, διοργάνωσε στο σπίτι του παιδικό Christmas party με έλατο, δώρα και τα συναφή «γιατί τα έθιμα τα σεβόμαστε». Απλώς, αντί για κλόουν, κάλεσε έναν (μισθωμένο) Αγιο Βασίλη.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.