Είναι καταπληκτικό με πόση ευκολία άνθρωποι που μας κυβερνούν (ή επιθυμούν να παίξουν ρόλο στα κοινά) λένε με στόμφο το μεγαλύτερο ψέμα ή την δική τους φανερά παραπλανητική εκδοχή της ιστορίας στην προσπάθεια να πείσουν τον κόσμο για τις αγαθές τους πολιτικέςπροθέσεις. Χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι ολοένα και περισσότερος κόσμος τους έχει πάρει πλέον χαμπάρι και τους γυρίζει την πλάτη θεωρώντας τους απολύτως αναξιόπιστους.
Πάρτε παράδειγμα τον κ. Τσίπρα ο οποίος από την Νίσυρο σε μία προεκλογικού τύπου εμφάνιση θέλησε να τονίσει την κοινωνική ευαισθησία της κυβέρνησής του στην προσπάθειά να δείξει τη διαφορά με άλλες κυβερνήσεις.
Δήλωσε ότι βλέποντας την υπεραπόδοση των φορολογικών εσόδων αποφάσισε να δαπανήσει κάποια απ αυτά «για να στηρίξει τους πιο αδύναμους, τα εισοδήματα των οποίων είδαμε την τελευταία πενταετία να λεηλατούνται».
Για να προσθέσει με έμφαση και με φανερή ειρωνεία «Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι μπορούσαν να υπάρξουν ποτέ πολιτικοί που αντί να χαιρετήσουν αυτή την επιλογή θα ύψωναν φωνή κατηγορίας, ότι με τη στάση μας κινδυνεύουμε να εκνευρίσουμε τους δανειστές» .
Η μέγιστη υποκρισία είναι ότι ο ίδιος ο κ. Τσίπρας ήταν αυτός που σε ανάλογη κίνηση κοινωνικής ευαισθησίας των κ.κ. Σαμαρά- Βενιζέλου (τον Μάρτιο του 2014) τους κατηγόρησε για αναξιοπρεπή συμπεριφορά χαρακτηρίζοντας «πράξη ντροπής », το κοινωνικό μέρισμα που έδωσαν από το πλεόνασμα των φόρων που είχαν εισπραχθεί .
Σε ομιλία του στα Ιωάννινα το 2014 είχε πει χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας : «Θεωρούμε πράξη ντροπής, πράξη καταισχύνης, πράξη ταπείνωσης του κάθε πολίτη αυτής της χώρας, από τη μια να αρπάζουν το ψωμί από το τραπέζι εκατομμυρίων ανθρώπων, και από την άλλη να τους πετούν κάποια ψίχουλα, για να εξαγοράσουν όπως φαντάζονται τη στήριξή τους στην ίδια πολιτική που τους έκλεψε το ψωμί κι έχει σκοπό να τους κλέψει και το τραπέζι και τις καρέκλες και το σπίτι. Αν αυτό δεν είναι ο απόλυτος πολιτικός ξεπεσμός τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Πρόκειται για μια πράξη βαθιά ανήθικη, που δείχνει το φόβο τους μπροστά στις κάλπες»
Στο ίδιο πλαίσιο των κούφιων λόγων και της πολιτικής αερολογίας, ο πρώην υπουργός και «τσάρος της οικονομίας» στο πρώτο επτάμηνο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ , κ. Βαρουφάκης , υπεύθυνος -μαζί με τον κ.Τσίπρα- για την παλαβή διαπραγμάτευση με τους εταίρους που έφερε τη χώρα στα πρόθυρα της δραχμής, δήλωσε – εν είδει αποκαλύψεως- ότι ο Β. Σόιμπλε του είπε πως είχε αποφασίσει από τον Ιούνιο του 2014 ότι θα ρίξει την κυβέρνηση Σαμαρά για να προχωρήσει το τρίτο μνημόνιο.
Με λίγα λόγια ο κ.Βαρουφάκης επιχείρησε, κατά κάποιο τρόπο, να αποσείσει τις ευθύνες της κυβέρνησης Τσίπρα για το τρίτο μνημόνιο- αφού αυτό είχε αποφασισθεί ,δήθεν, από την γερμανική πλευρά πριν καν αναλάβει η κυβέρνηση της Αριστεράς.
Αυτό που απέφυγε να πει ο κ. Βαρουφάκης είναι ότι την κυβέρνηση Σαμαρά δεν την έριξε ο κ. Σόιμπλε – ακόμη κι αν το επιθυμούσε. Την έριξε ο κ. Τσίπρας και η παρέα του, όταν αποφάσισαν ότι δεν πρόκειται να στηρίξουν την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και να οδηγήσουν τη χώρα σε πρόωρες κάλπες μπας και αναρριχηθούν στην εξουσία.
Αν ο κ. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και ο μοιραίος άνθρωπος Φώτης Κουβέλης) είχαν περισσότερη σωφροσύνη και υπευθυνότητα και λιγότερη δίψα για εξουσία και συναινούσαν στην εκλογή του Προέδρου , η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου θα είχε άπλετο χρόνο μπροστά της για να ολοκληρώσει την αξιολόγηση – έτσι κι αλλιώς η απόσταση που χώριζε την τρόικα με την Αθήνα δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη όπως έδειξε το mail Χαρδούβελη.
Σ’ εκείνη, μάλιστα, την πολύ ευνοϊκότερη συγκυρία, η χώρα θα είχε βγει από το 2015 στις διεθνείς αγορές και σήμερα – δυο χρόνια αργότερα – θα βρισκόταν ήδη σε αλματώδη ανάπτυξη και ο επώδυνος Γολγοθάς των μέτρων και των μνημονίων θα ανήκε στην ιστορία.
Συμπέρασμα: Όσο οι πολιτικοί μας – αλλά και οι ευκολόπιστοι λάτρεις των ψευδαισθήσεων ψηφοφόροι – κλείνουν βολικά τα μάτια στις ευθύνες τους αλλά και τις χρόνιες παθογένειες της χώρας και αδυνατούν να αποδεχθούν τις πικρές αλήθειες που έφεραν την Ελλάδα στο σημερινό της χάλι, τόσο η έξοδος από τον βούρκο της λιτότητας θα καθυστερεί και ο διχασμός της ελληνικής κοινωνίας θα βαθαίνει.
Λίγη αυτοκριτική και περισσότερη αυτογνωσία δεν βλάπτει – ιδιαίτερα από τους πρωταγωνιστές της χειρότερης περιόδου διακυβέρνησης της χώρας.
