«Ελληνικές Ρίζες» στις επάλξεις

Με την εκδήλωση για την Οδησσό τον περασμένο Μάιο στο Θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ενωσης στο Κολωνάκι ολοκληρώθηκε ένας πρώτος κύκλος αναφοράς στα εστιακά σημεία του προεπαναστατικού Ελληνισμού της διασποράς. Πριν από την εκδήλωση για την Οδησσό είχε πραγματοποιηθεί ανάλογη εκδήλωση για τη Βιέννη αλλά και την Τεργέστη.

Διοργανωτής όλων αυτών των σημαντικών προσπαθειών που γίνονται αφιλοκερδώς, με πολύ κόπο αλλά χωρίς την «επαγγελματική» προώθηση που απαιτείται, είναι το Σωματείο «Ελληνικές Ρίζες», ολόψυχα αφοσιωμένο στην προβολή και ανάδειξη της προσφοράς των Ελλήνων στο εξωτερικό.

Η ανάπτυξη των ελληνικών κοινοτήτων στα σημεία που προαναφέρθηκαν και που φυσικά δεν είναι τα μόνα δημιούργησε μέσω του ελληνικού διαφωτισμού το απαραίτητο ιδεολογικό υπόβαθρο για τον αγώνα της Επανάστασης του 1821, ενώ επέτρεψε και τη χρηματοδότησή του από αυτές. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εκδήλωση για την Οδησσό έγινε εκτενής αναφορά στα νέα ερευνητικά προγράμματα τα οποία έχουν δώσει εκ νέου ώθηση στη συγγραφή της Ιστορίας των Ελλήνων στην πόλη που έθεσε τη σφραγίδα της στη δημιουργία του ελληνικού κράτους μέσω της Φιλικής Εταιρείας.

«Κρίσιμος παράγοντας για αυτή την εξέλιξη υπήρξαν ανθρωπιστές, κοσμοπολίτες έλληνες επιχειρηματίες, η αγαθοεργή δράση των οποίων κατευθύνθηκε όχι μόνο προς τις τοπικές κοινωνίες αλλά και προς τη μητέρα πατρίδα» ανέφερε μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Νικήτας Σίμος, μέλος του ΔΣ των «Ριζών» και βασικός εμψυχωτής της επίπονης προσπάθειας που πραγματοποιούν. Ο οικονομολόγος Νικήτας Σίμος δεν είναι ιστορικός, όμως το πάθος του για την ελληνική Ιστορία και ο ζήλος που δείχνει για την ανάδειξη της συνδρομής των Ελλήνων του εξωτερικού θα τα ζήλευαν πολλοί «επαγγελματίες» ιστορικοί.

Απώτερος στόχος των «Ελληνικών Ριζών» όμως δεν είναι τόσο η καταγραφή της Ιστορίας αλλά η κατάδειξη της διαχρονικότητας του στίγματος που άφησαν οι αριθμητικά λίγοι αλλά σε αξία σπουδαίοι Ελληνες της διασποράς. Ως σήμερα ο στόχος αυτός έχει επιτευχθεί με την παρουσίαση μεταξύ των ομιλητών καταξιωμένων απογόνων εκείνων των Ελλήνων, όπως ο Β. Μπέλλιος, απόγονος του βαρόνου της Αυστρίας Κ. Μπέλλιου (ή Βέλλιου), και ο Π. Σκαραμαγκάς, γόνος της οικογενείας των ευγενών Σκαραμαγκά.

Σε αυτή την προσπάθειά τους οι «Ελληνικές Ρίζες» ήρθαν σε επαφή με Ελληνες που δραστηριοποιούνται με μετριοφροσύνη κοντά στις ομογένειες, όπως ο κ. Σοφρώνης Παραδεισόπουλος, διευθυντής του Παραρτήματος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού στην Οδησσό, όπου από το 1875 ως το 1895 είχε διατελέσει δήμαρχος τέσσερις φορές ένας Ελληνας, ο Γρηγόριος Μαρασλής, χρηματοδοτώντας τη δημιουργία γηροκομείου, πτωχοκομείου και άλλων ιδρυμάτων.

Δεν είναι τυχαίο και δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να περάσει απαρατήρητο ότι σήμερα στην Ουκρανία και στις περιοχές του Βορειοδυτικού Ευξείνου διδάσκονται ελληνικά. Ο κ. Σίμος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι περίπου 6.000 μαθητές και σπουδαστές παρακολουθούν μαθήματα ελληνικών.

«Εκείνο που θα θέλαμε είναι μια συνέχεια αυτού του έργου με παγίωση επαφών, επίσκεψη στην Ελλάδα ουκρανών μαθητών και τέτοιες παρεμφερείς δράσεις» συνεχίζει ο κ. Σίμος, για να καταλήξει όμως ότι αρνητικός παράγοντας σε όλη αυτή την προσπάθεια, είναι –τι άλλο; –το άλυτο θέμα των οικονομικών πόρων που θα μπορούσαν να τη στηρίξουν σε μια περισσότερο «επαγγελματική» βάση.

Παρ’ όλα αυτά οι «Ελληνικές Ρίζες» συνεχίζουν την προσπάθειά τους με επόμενο στόχο τους μια εκδήλωση σχετικά με τους Ελληνες στη Σανγκάη.