Αγάπησε την όπερα ακούγοντας τη Μαρία Κάλλας, όμως η σοπράνο Κάτια Πάσχου δεν είναι μια λυρική τραγουδίστρια που μπορεί να χωρέσει σε στερεοτυπικές περιγραφές. Με σπουδές στην Αθήνα και στη Νέα Υόρκη, συμμετοχές σε παραστάσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, μια συνεργασία με χιπ χοπ συγκρότημα (τους ΝΕΒΜΑ) και πολλές πρωτοβουλίες που προάγουν την εξωστρέφεια στο καλλιτεχνικό πεδίο της, η όμορφη ερμηνεύτρια δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια ως residence artist στο Ιδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη όπου και θα παρουσιαστεί στις 15 Δεκεμβρίου η εορταστικού χαρακτήρα συναυλία του Katia Paschou Project.
Μέσω αυτού του Project η Κάτια Πάσχου, με βάση ένα ολιστικής προσέγγισης εκπαιδευτικό πρόγραμμα, ενδυναμώνει και καθοδηγεί νέους, ανερχόμενους καλλιτέχνες της όπερας δίνοντάς τους βήμα επί σκηνής, προσπαθώντας παράλληλα να φέρει το κοινό πιο κοντά στην κλασική μουσική. «Αρχισα να κάνω τέτοιου είδους σεμινάρια το 2010 σε ένα καλοκαιρινό φεστιβάλ στη λίμνη Πλαστήρα. Εκεί υπήρχε ένα στούντιο φωνητικής όπου ήρθε μια ομάδα παιδιών της Νίνα Καλούτσα –εκείνη τους δίδασκε φωνητική και εγώ υποκριτική. Φτιάξαμε μια παράσταση σε μερικές ημέρες, σχεδόν αυτοσχεδιαστικά, και έκτοτε έχω επαναλάβει αρκετές φορές αυτή τη διαδικασία. Πέρυσι, με τη δημιουργία του Katia Paschou Project, έγινε για πρώτη φορά πιο ολοκληρωμένα και εμπεριστατωμένα» εξηγεί.
Το σόου περιλαμβάνει στο πρώτο μέρος γνωστές άριες του Χέντελ από την ίδια. Στο δεύτερο μέρος η ομάδα του Katia Paschou Project παρουσιάζει την παράσταση «Πρωτοχρονιάτικο The Show Μust Go On»: μια κακή κριτική, συνεχή εμπόδια, ένα ζευγάρι πρωταγωνιστών στα πρόθυρα χωρισμού, ίντριγκες και παρασκήνιο συνθέτουν τον μικρόκοσμο ενός θεάτρου που απειλείται να κλείσει, και όλα αυτά παραμονή Πρωτοχρονιάς. Κι όμως, τελικά… η παράσταση συνεχίζεται μέσα από γνωστές μελωδίες από την οπερέτα «Η εύθυμη χήρα» του Λέχαρ, τα μιούζικαλ «Les Misérables», «Cabaret» και άλλα αγαπημένα έργα των Πουτσίνι, Βέρντι, Βάιλ, Μπερνστάιν. Φυσικά, οι καλλιτέχνες αποχαιρετούν το κοινό με καν καν και «Grisettes». «Το έργο το έχω γράψει εγώ. Πρόκειται για μια προσχηματική δραματουργία. Συνήθως γράφω πάνω στους χαρακτήρες και τις ικανότητες των παιδιών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα, με βασικό κριτήριο να τους είναι εύκολη και εύληπτη η πρόζα. Τα τραγούδια τα έχω επιλέξει σύμφωνα με τις δυνατότητές τους, αλλά όχι με βάση τις ευκολίες τους. Υπάρχουν στοιχεία που θα ήθελα να αναδείξουν και ειδικά σε παλιότερα παιδιά θέλω να υπάρχει μια πρόκληση για να πηγαίνουν ένα βήμα παρακάτω» λέει.
Πριν από το εγχείρημα αυτό, η Πάσχου δημιούργησε το πρόγραμμα «Συμμετοχική Οπερα» του Ιδρύματος Β. & Μ. Θεοχαράκη, όπου οι θεατές, μεταξύ των οποίων και πολλοί μαθητές, τραγουδούσαν, αφού πρώτα διδάσκονταν, άριες από γνωστές όπερες. Η ίδια, άραγε, έχει επωφεληθεί στη δική της τεχνική από τη διδασκαλία; «Αυτός ήταν ένας από τους αρχικούς σκοπούς μου. Ηθελα να εμβαθύνω σε εμένα. Μπαίνοντας στον ρόλο του καθοδηγητή είναι σαν να βλέπω τον εαυτό μου από απόσταση, παρατηρώ, αναγκάζομαι να βρω τον σωστό τρόπο για να εκφράσω κάτι, οπότε το αποδομώ μέσα μου για να το κωδικοποιήσω. Η δική μου μελέτη δεν τελειώνει ποτέ, ωστόσο είναι διαφορετικό να είσαι στο πλαίσιο μιας ομάδας και άλλο να δουλεύεις κλεισμένος σε ένα δωμάτιο μόνος».
Οσον αφορά τους δικούς της αγαπημένους σύγχρονους τραγουδιστές της όπερας, αναφέρει δύο: «Ο Γιόνας Κάουφμαν έχει το «πακέτο». Εκτός του ότι είναι πολύ ωραίος άνδρας και καλός ηθοποιός, είναι και σοβαρός καλλιτέχνης, δεν έχει εξαργυρώσει την εμφάνισή του σε βαθμό που να θυσιάζει τη μουσική του. Χαρακτηριστικά, όταν έκανε εδώ στο Μέγαρο τα τέσσερα «Τραγούδια του Οδοιπόρου» του Μάλερ, βγήκε στη σκηνή και η ερμηνεία του μας παρέσυρε, δεν είχε σημασία τίποτε άλλο, μόνο η φωνή του. Εχω μια ανατριχιαστική ανάμνηση της Μπάρμπαρα Φρίτολι όταν έκανε τη Δυσδαιμόνα στον «Οθέλλο» του Βέρντι, ήταν συγκλονιστική, βρίσκει την ισορροπία του δράματος της τέχνης του λυρικού τραγουδιού, δεν ξεφεύγει σε θεατρινισμούς και υπερβολές. Τη θυμάμαι και στο «Ετσι κάνουν όλες» του Μότσαρτ, η φωνή της ήταν η συνέχεια του ήχου του κόρνου, την άκουγα κι ένιωθα το όλον, ένιωθα τη στιγμή».
«Πρωτοχρονιάτικο The Show Must Go On»: Ιδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη (λεωφ. Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1), στις 15 Δεκεμβρίου. Ωρα έναρξης: 8.30 μ.μ.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
