Πάλι τα ίδια. Η κυβέρνηση αντί να βρει έναν έντιμο συμβιβασμό με τους δανειστές στα εργασιακά και να κλείσει ,εδώ και τώρα, την αξιολόγηση για να ενταχθούν – επιτέλου ς- τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και να πάρει μια ανάσα η χώρα, αποφάσισε πάλι να πουλήσει στον κόσμο «φύκια για μεταξωτές κορδέλες».
Στόχος να «χρυσώσει το χάπι» στους ήδη ταλαιπωρημένους αυτούς πολίτες για τις περικοπές που θα υποστούν και το 2017 – τη μείωση συντάξεων λόγω προσωπικής διαφοράς, την πλήρη κατάργηση του ΕΚΑΣ αλλά και τις μειώσεις στα εισοδήματά τους από τα επιπλέον φορολογικά μέτρα 2,5 δισ ευρώ .
Παράλληλα ο κ.Τσίπρας επιχειρεί να πείσει τους βουλευτές του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει κατά βάθος αριστερός ,με την κοινωνική διάσταση του κόμματος ζωντανή παρά τα πρωτοφανή μέτρα λιτότητας που εφαρμόζει ως κυβέρνηση. Αλλά και τα πρόσθετα μέτρα που θα κληθεί να ψηφίσει τις επόμενες εβδομάδες ( κατ εντολή του ΔΝΤ) με στόχο την διατήρηση πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ για το 2019 και 2020!
Ασφαλώς στο πίσω μέρος του μυαλού του κ.Τσίπρα παραμένει το ενδεχόμενο -εφόσον το φορολογικό πακέτο που του ζητήσουν οι Βρυξέλλες και το ΔΝΤ είναι πολιτικά ασήκωτο – να γυρίσει το παιχνίδι ,και με μία ακόμη αντιευρωπαϊκή κυβίστηση να στήσει πρόωρες κάλπες ελπίζοντας στην υποστήριξη των μη προνομιούχων τμημάτων της κοινωνίας που θυμήθηκε με τον χριστουγεννιάτικο μποναμά του.
Συμπέρασμα: εξίμιση χρόνια μετά από το πρώτο μνημόνιο , η χώρα συνεχίζει να ταλαιπωρείται από μικροπολιτικούς σχεδιασμούς και κοντόθωρες εκλογικές ατζέντες. Ενώ έχει ανάγκη από μία κυβέρνηση με σχέδιο και δυναμισμό που θα αλλάξει την εικόνα της Ελλάδας διεθνώς για να προσελκύσει δεκάδες δισεκατομμύρια νέες επενδύσεις – προϋπόθεση για την αλματώδη ανάπτυξη της χώρας και τη δραστική μείωση της ανεργίας την επόμενη πενταετία.
