Tρεις γυναίκες, δύο ηθοποιοί και μία τραγουδίστρια, τρεις ρόλοι: Τι ενώνει τη Δέσποινα Βανδή, τη Θέμιδα Μπαζάκα και τη Ναταλία Τσαλίκη; Οσο απίστευτο κι αν ακούγεται, τις ενώνει η… Μέριλ Στριπ. Οι τρεις Ελληνίδες ερμηνεύουν εφέτος στη σκηνή ρόλους που η κορυφαία αμερικανίδα ηθοποιός έχει παίξει στη μεγάλη οθόνη. Κωμωδία, δράμα, ή μιούζικαλ, η «Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς», ο «Αύγουστος» και το «Mamma Mia!» συνδέονται υπόγεια μεταξύ τους.
Η Ναταλία Τσαλίκη είναι η Φλόρενς
Οταν η Ναταλία Τσαλίκη διάβασε το έργο, αγνοούσε τόσο το θεατρικό όσο και τις ταινίες που είχαν γυριστεί. Με οδηγό το ένστικτό της, βυθίστηκε στον κόσμο της Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς.
«Με ενδιέφερε η ιστορία αυτής της γυναίκας. Το θεατρικό, που είναι και παλιότερο, έτσι όπως έχει γραφτεί, πάει πιο βαθιά από την ταινία με τη Μέριλ Στριπ, που είναι πιο ανάλαφρη, σαν κομεντί. Τη διηγείται ο πιανίστας της, που ήταν και φίλος του συγγραφέα και στην παράσταση τον ερμηνεύει ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος. Στο έργο δεν υπάρχει ο σύντροφος-σύζυγος.
Διαβάζοντας για εκείνη με προκαλούσαν πολύ η πίστη και η εμμονή της να ταχθεί στη μουσική, τα παιδικά τραύματα που κουβαλούσε, τα προσωπικά της προβλήματα, η ανίατη ασθένεια από την οποία έπασχε. Ολα αυτά σε κάνουν να τη συμπαθήσεις ως άνθρωπο. Χωρίς ποτέ να είσαι βέβαιος για την πραγματικότητα.
Ολα αυτά οδήγησαν και τη σκηνοθεσία, μέσα από τη ματιά του Γιάννου Περλέγκα. Αυτή η πίστη και η εμμονή. Γιατί μπορεί να είχε τα χρήματα να υποστηρίξει όλο αυτό που έκανε, αλλά την οδηγούσε κάτι βαθύ.
Ψάχνοντάς, την είδα ότι κουβαλάει κάποιες ρωγμές από τα παιδικά της χρόνια, και κυρίως την απαγόρευση να ασχοληθεί με τη μουσική. Εφυγε από το σπίτι της. Ισως όλο αυτό να έγινε η αιτία για την παραφωνία της. Επειτα είναι η αρρώστια που κόλλησε από τον άντρα της, που ήταν πολύ μεγαλύτερός της, η σύφιλη. Της προκάλεσε προβλήματα στον εγκέφαλο, μια διαφορετική αίσθηση της πραγματικότητας… Ολα αυτά με έκαναν να τη συμπαθήσω.
Δεν ξέρω αν μπορείς να την πεις γελοία ή όχι, αν την βλέπεις σαν καρικατούρα. Ούτε θέλω να το ερμηνεύσω. Ο κόσμος καλείται να το κάνει αυτό. Ο καθένας μας. Το ενδιαφέρον στην περίπτωσή της είναι αυτό το δισυπόστατο. Ζούσε ανάμεσα στην ψευδαίσθηση και την πραγματικότητα. Κι αυτό με ενδιαφέρει να κρατήσω και στην ερμηνεία μου. Δεν θέλω να πάρω θέση.
Αφού μπήκα στην προετοιμασία της δικής μας παράστασης, είδα και τις ταινίες. Προσπαθώ να είμαι αποστασιοποιημένη, να μην ξεσηκώνω στοιχεία από τις άλλες ηθοποιούς. Δεν είναι καλό να επηρεάζεσαι. Πόσω μάλλον που η κινηματογραφική εκδοχή διαφέρει πολύ από τη θεατρική. Οσο για τη Μέριλ Στριπ, με ενδιέφερε να δω πώς πλησίασε τη Φλόρενς. Τίποτε άλλο».
Η Θέμις Μπαζάκα είναι η Βάιολετ Γουέστον
«Η ταινία δεν έχει καμία σχέση με το θεατρικό. Είχα διαβάσει ότι η Μέριλ Στριπ το έφερε στα μέτρα της και ότι έκαναν πρόβες στο σπίτι της. Από την ταινία λείπει ο λεπτός σαρκασμός τους θεατρικού, γι’ αυτό και είναι πιο βαριά, πιο δραματική από το θεατρικό.
Το έργο είχε έρθει στα χέρια μου από τον Αλέξανδρο Μυλωνά, την ίδια εποχή που ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ, για να παίξω, όπως και τώρα, τη μάνα. Τότε η προσπάθεια δεν ευδοκίμησε. Γι’ αυτό και όταν με πήρε ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης είπα ότι ήρθε πλέον η ώρα…
Είναι ένας ογκόλιθος η Βάιολετ. Μια γυναίκα πολύ σκληρή, με οδυνηρό και βίαιο μπαγκράουντ, με μια παιδική και εφηβική ηλικία πολύ κακή που την οδήγησε εδώ που τη βλέπουμε. Εθισμένη στα χάπια, την πετυχαίνουμε στη φάση όπου έχει καρκίνο –και τον περιφρονεί. Το θεατρικό δεν στέκεται καθόλου στην ασθένειά της, γιατί δεν στέκεται καθόλου ούτε η ίδια. Εχει καρκίνο στο στόμα και καπνίζει ασταμάτητα. Χωρίς δράμα ή πόνο, η Βάιολετ τα κρύβει όλα και έτσι φέρεται σκληρά στους γύρω της και ανταγωνίζεται τον αλκοολικό σύζυγό της. Πρόκειται για μια δυσλειτουργική οικογένεια, σαν τη μικρογραφία μιας χώρας, με τα χαρακτηριστικά μιας ολόκληρης κοινωνίας. Ενας ολόκληρος κόσμος καταγράφεται, με ταχύτητα, χιούμορ και σαρκασμό.
Η Βάιολετ έχει αδυναμία στη μεγάλη της κόρη. Τελικά φεύγοντας ο καθένας και εγκαταλείποντάς της, έχει μια ελπίδα να ξεφύγει. Γιατί η αποσύνθεση είναι χειρότερη από τον κατακλυσμό ή την καταστροφή.
Πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο έργο γιατί δεν έχει σχεδόν καθόλου μονολόγους, αλλά κυρίως διαλόγους ανάμεσα στους ήρωες. Κάτι που απαιτεί έναν ακριβή συντονισμό από τον σκηνοθέτη.
Το γεγονός ότι τον ρόλο τον έπαιξε η Μέριλ Στριπ δεν μου δημιουργεί καμία αίσθηση. Η γυναίκα δεν είναι απλώς μια ηθοποιός, είναι επιστήμων στο είδος της. Δεν έχω τίποτε άλλο να πω. Ο ρόλος είναι εκεί κι εγώ θέλω να κάνω τη δική μου Βάιολετ».
Η Δέσποινα Βανδή είναι η Ντόνα Σέρινταν
«Εδώ και χρόνια ήθελα να κάνω μιούζικαλ και πίστευα ότι δεν θα μου δοθεί ποτέ η ευκαιρία. Αλλά τελικά, όταν θέλουμε κάτι πολύ, τότε γίνεται. Ξεκινώντας αισθάνθηκα σαν φοιτήτρια που μπαίνει σε αμφιθέατρο χωρίς να έχει ανοίξει ούτε σελίδα. Είχα πολλή όρεξη να μάθω. Περιμένω να κριθώ από το αποτέλεσμα της παράστασης. Οσο για τη Μέριλ Στριπ, η παράσταση βασίζεται στο θεατρικό μιούζικαλ και όχι στην ταινία».
πότε & πού:
Θέατρο Θησείον – «Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς – Ενθύμιο». Κάθε Παρασκευή – Σάββατο και Κυριακή (21.00).
Θέατρο Δημήτρης Χορν – «Αύγουστος». Πρεμιέρα: Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου. Παραστάσεις: Πέμπτη και Παρασκευή (21.00), Σάββατο και Κυριακή (18.00 και 21.00).
Θέατρο Ακροπόλ – «Mamma Mia!» Παραστάσεις: Τετάρτη (18.30), Πέμπτη και Παρασκευή (21.00), Σάββατο (18.00 και 21.00), Κυριακή (17.00)
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
