Ο πρόσφατος μεγάλος σεισμός στα Γιάννενα ήταν λογικό να προκαλέσει ανησυχία στους κατοίκους της πόλης, πολλοί εκ των οποίων βγήκαν έντρομοι από τα σπίτια τους. Υπάρχει όμως και ο ευχάριστος σεισμός που προκαλεί το καμάρι της πόλης, ο ΠΑΣ Γιάννινα, που έχει βαλθεί –και εφέτος –να τρελάνει κόσμο.
Ντέρμπι κορυφής
Ηδη, την επόμενη Κυριακή το ματς με τον Ολυμπιακό στους Ζωσιμάδες έχει χαρακτήρα ντέρμπι κορυφής και όχι άδικα, αφού μέχρι σήμερα τα Γιάννενα βρίσκονταν χωρίς παρέα στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, απέχοντας πέντε βαθμούς από τους Πειραιώτες. Ο προπονητής των Ιωαννίνων Γιάννης Πετράκης κλείνει σε λίγο καιρό τρία χρόνια στον πάγκο της ομάδας-όνειρο και δεν κρύβει το συναίσθημα που νιώθει, μιλώντας στο «Βήμα»:
«Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να τονίσω το πόσο χαρούμενος είμαι που βρίσκομαι σε αυτή την ομάδα και είναι τιμή για εμένα να με έχει επιλέξει μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της περιφέρειας, όπως είναι ο ΠΑΣ Γιάννινα» λέει ο αρχιτέκτονας της επιτυχίας που έχει βάλει το δικό του λιθαράκι σε αυτό το ποδοσφαιρικό όνειρο.
Φτάνοντας μέχρι και το ευρωπαϊκό όνειρο, καθώς εφέτος έγινε πραγματικότητα η συμμετοχή στα ευρωπαϊκά κύπελλα (είχε επιτευχθεί βαθμολογικά και παλαιότερα ο συγκεκριμένος άθλος, αλλά δεν εξασφάλισε η ομάδα άδεια από την αρμόδια επιτροπή της ΕΠΟ και έτσι δεν μπόρεσε να αγωνιστεί).
Ιδανικό δώρο για τα 50 χρόνια από την ίδρυση της ομάδας (8 Ιουλίου 1966), καθώς έξι μέρες μετά τα γενέθλια για τον μισό αιώνα ζωής ο ΠΑΣ έδωσε τον πρώτο ευρωπαϊκό αγώνα στην ιστορία του, επικρατώντας στους Ζωσιμάδες της νορβηγικής Οντ Γκρένλαντ με 3-0.
Παρά την ήττα στη ρεβάνς (3-1 έπειτα από παράταση) οι Γιαννιώτες προκρίθηκαν στον τρίτο προκριματικό γύρο όπου λύγισαν δύσκολα με δύο ήττες (1-0 εκτός και 2-1).
Πρωταγωνιστής και σε αυτά τα παιχνίδια ο κόσμος που είτε η ομάδα αγωνίζεται στην Αθήνα (τη ρεβάνς με την Αλκμάαρ την έδωσε στο Περιστέρι), είτε στους Ζωσιμάδες, είτε σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας, δίνει δυναμικά το «παρών».
«Η υπερηφάνεια που νιώθουν οι φίλαθλοί μας για την ομάδα τους είναι απίστευτη και ειλικρινά, προσωπικά, δεν το έχω ξανασυναντήσει κάπου αλλού στην περιφέρεια. Νιώθουν απίστευτη υπερηφάνεια που υποστηρίζουν αυτή την ομάδα» τονίζει ο Γιάννης Πετράκης, που βλέπει καθημερινά στον δρόμο τον κόσμο πώς ασχολείται με την ομάδα.
Ο κόσμος κοντά του
Στα περίφημα μπαράζ παραμονής, τα οποία ο ΠΑΣ έχει ζήσει στο πετσί του πολλά χρόνια και συνήθως με περισσότερα αρνητικά αποτελέσματα, ο κόσμος του πάντα γέμιζε το γήπεδο.
Στο μπαράζ παραμονής της Λάρισας το 1984, κόντρα στον ιστορικό Πανιώνιο (ήττα με 2-0), βρέθηκαν στις εξέδρες του Αλκαζάρ πάνω από 12.000 φίλοι των Ιωαννίνων, ενώ στα μπαράζ του 2000 στη Νέα Φιλαδέλφεια για την άνοδο, περίπου 8.000-10.000 οπαδοί, με τα Γιάννενα να νικούν τον Πανσερραϊκό (3-1) και με την ισοφάριση στο 6ο λεπτό των καθυστερήσεων κόντρα στο Αιγάλεω (1-1) να επιστρέφουν ύστερα από δεκαετή απουσία στη μεγάλη κατηγορία.
Ακόμη και το 2004 στον Πύργο και στο μπαράζ παραμονής με τον Ηλυσιακό (ήττα με 3-1 και υποβιβασμός στη Γ’ Εθνική !), οι εξέδρες ήταν γεμάτες από Γιαννιώτες.
Ο «Αγιαξ της Ηπείρου»
Ο Αλβαρέζ, ο Αντώνης Γεωργιάδης και ο Γκμοχ
«Υπάρχει δομή και οργάνωση σε αυτή την ομάδα και αυτό είναι το πιο σημαντικό, σε συνδυασμό και με το οικογενειακό κλίμα που υπάρχει. Εγώ βρήκα μια ωραία παρέα εδώ. Επαναλαμβάνω όμως ότι για εμένα ο κόσμος είναι αυτός που βοηθάει στο να κάνει τη διαφορά» θυμίζει ο Γιάννης Πετράκης, που έχει βρει τη δική του Ιθάκη στα Γιάννενα και ήδη έχει γίνει ο μακροβιότερος προπονητής στην ιστορία του συλλόγου (κλείνει τρία χρόνια), ξεπερνώντας τον Αντώνη Γεωργιάδη, που είχε παραμείνει στον πάγκο μέχρι και διετία (δύο φορές), ή τον Πορτογάλο Αγκουστίν Γκόμεζ Ντε Φαρία (επίσης διετία), που είχε βάλει τις βάσεις για τη μεγάλη ομάδα της δεκαετίας του 1970.
Τότε ήταν που η ομάδα είχε φέρει τους ελληνοποιημένους Αργεντίνους (ο Εδουάρδος Κοντογεωργάκης που παραμένει ακόμη πρώτος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας, ο Οσκαρ Αλβαρέζ και ο Αλφρέδος Γκλασμάνης).
Μάλιστα, τα Γιάννενα ήταν η πρώτη ομάδα που έφεραν στην τεχνική ηγεσία τους τον Γιάτσεκ Γκμοχ το 1979, τον Πολωνό που έναν χρόνο νωρίτερα είχε οδηγήσει την Πολωνία ως την 3η θέση στο Μουντιάλ της Αργεντινής.
Εκείνη τη δεκαετία που έμειναν συνεχόμενα (1975-1984) στη μεγάλη κατηγορία ήταν που τα Γιάννενα πήραν το προσωνύμιο «Αγιαξ της Ηπείρου», καθόσον κέρδισαν όλους τους μεγάλους και με εντυπωσιακό τρόπο.
Το μεγάλο στοίχημα πλέον του Γιώργου Χριστοβασίλη είναι η ομάδα να παραμείνει για πολλά ακόμα χρόνια στη Σούπερ Λίγκα (ξεπερνώντας τη συνεχόμενη δεκαετία του παρελθόντος) και εξίσου μεγάλο στοίχημα η απόκτηση ενός σύγχρονου γηπέδου που να μην εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες και να στεγάσει τα όνειρα όλων των Ηπειρωτών, ακριβώς όπως τους αναφέρει το σήμα της ομάδας (Απειρωτάν σημαίνει: των Ηπειρωτών).
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
