Υποτίθεται ότι αναζητούμε εναγωνίως επενδύσεις,ιδιαίτερα από ξένα κεφάλαια, για να μπορέσει επιτέλους να κινηθεί λίγο η οικονομία και να δημιουργηθούν κάποιες νέες θέσεις εργασίας.Ακόμα όμως και επενδύσεις που είχαν δρομολογηθεί, στο τέλος οδηγούνται σε ναυάγιο γιατί τα κυβερνητικά στελέχη δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τις ιδεοληψίες τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πώληση της ΔΕΣΦΑ στους Αζέρους που εδώ και δύο χρόνια καρκινοβατούσε και χθες κατέληξε οριστικά σε ναυάγιο.
Μια ανάλογη κατάσταση επικρατεί και στο Ελληνικό,όπου οι προθεσμίες τρέχουν,αλλά υπουργεία και υπηρεσίες κάνουν ότι μπορούν για να την τινάξουν στον αέρα. Καθυστερήσεις επί καθυστερήσεων,αδυναμία τήρησης των χρονοδιαγραμμάτων και πάει λέγοντας. Προβλήματα φαίνεται ότι υπάρχουν και στην ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων, όπου τοπικοί παράγοντες και περιφερειάρχες δημιουργούν συνεχώς εμπόδια,προσπαθώντας να την ακυρώσουν.
Το ίδιο γίνεται και με μικρότερης κλίμακας επενδύσεις από έλληνες και ξένους που βλέπουν τις προσπάθειες τους να μπλοκάρουν στα γρανάζια μιας ατέλειωτης γραφειοκρατίας με αποτέλεσμα να τινάζονται στον αέρα τα σχέδια τους.Ψηφίζονται ρυθμίσεις επειδή το απαιτεί η τρόικα, αλλά επί της ουσίας στην πράξη δεν προχωρά τίποτε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τελευταία ρύθμιση για γρήγορη αδειοδότηση επιχειρήσεων,που όμως για να ισχύσει πρέπει να εκδοθεί σωρεία υπουργικών αποφάσεων, με αποτέλεσμα ουσιαστικά να είναι δώρο – άδωρο.
Αντί η κυβέρνηση να τρέχει για να διευκολύνει και την πιο μικρή επένδυση, αντί να βάλει ένας φρένο στις παρωχημένες ιδεοληψίες των στελεχών της,αντί να περιορίζει τη γραφειοκρατία,παρακολουθεί ως αμήχανος θεατής τις ευκαιρίες να χάνονται η μία μετά την άλλη.Με αυτή τη λογική όμως κανένα μνημόνιο δεν θα μας σώσει, καμιά διευκόλυνση του χρέους δεν πρόκειται να αλλάξει τα δεδομένα της οικονομίας.
Με ενάμισι εκατομμύριο ανέργους,μια κυβέρνηση που υποτίθεται ότι έχει στην πρώτη γραμμή των ενδιαφερόντων της την προστασία των λαϊκών συμφερόντων, έπρεπε να τρέχει για να στηρίξει οποιαδήποτε επένδυση. Δυστυχώς στο DNA της αριστεράς η επιχειρηματικότητα, οι ιδιωτικές επενδύσεις, είναι ταυτισμένες με τον επάρατο…νεοφιλελευθερισμό.Με φυσιολογική συνέπεια,ακόμα και αυτοί που τολμούν σήμερα να επενδύσουν στην Ελλάδα,να φεύγουν τρέχοντας,μόλις αντιληφθούν με τι και με ποιους έχουν μπλέξει…
ΤΟ ΒΗΜΑ
