«Σε κλείνει μια ομάδα, τάγμα εφόδου, δηλώνει Χρυσή Αυγή, στοχεύει το κεφάλι ξεκάθαρα, φέρουν όπλα που δεν είναι συνηθισμένα, δεν είναι σκέτα ξύλα, έχουν μέταλλα, ελάσματα. Αν θέλει κάποιος απλώς να σε χτυπήσει, σε πλακώνει στις μπουνιές. Ήθελαν αίμα» είπε ο μάρτυς για να στοιχειοθετήσει την εκτίμησή του.
Ο ίδιος εξέφρασε την πεποίθησή του ότι η Χρυσή Αυγή «βγήκε μπροστά», για να καθαρίσει η Ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη από τους κομμουνιστές, κατ’ εντολήν μεγαλοεργολάβων.
«Δεν σε θέλουνε στα πόδια τους» είπε για τους εργοδότες της Ζώνης. «Είναι ο ανταγωνισμός του κέρδους, φθηνό κρέας, φθηνό εργατικό δυναμικό, όταν σε έχουν στα πόδια τους, και κυνηγάς συλλογικές συμβάσεις, μέτρα υγιεινής και ασφαλείας (…). Τους έβαλαν μπροστά, τη Χρυσή Αυγή, να καθαρίσουνε τη ζώνη, το λέει ξεκάθαρα στο βίντεο ο περιφερειάρχης».
Ο κ. Βαξεβάνης είπε αναλυτικά:
«Είδαμε δυο ομάδες ατόμων να έρχονται, περίπου 20-25 άτομα κάθε ομάδα, ενήλικοι, άνδρες, βαστούσαν καδρόνια, ξύλα, σχεδόν όλοι. Μου έκαναν εντύπωση, προσωπικά, αυτοί που φορούσαν κράνη και βαστούσαν καδρόνια (…). Κάποιοι ήταν γυμνοί από τη μέση και πάνω (…) Είχαν ταχύ βήμα, ήταν δυο μπουλούκια που έρχονται και σμίγουν (…). Έκαναν τόξο, μας περικύκλωσαν.
(…)
Οι από πίσω φωνάζουν, βρίζουν, Χριστούς, Παναγίες, αφήστε τα. Βγήκαν δυο, Χατζηδάκης, Πανταζής, μπροστά και μας είπαν “φύγετε, (από τη Ζώνη εννοούσαν), εμείς η Χρυσή Αυγή κάνουμε κουμάντο πλέον εδώ”. Ενστικτωδώς, συμπτυχθήκαμε.
Φωνάζουν πού είναι ο Πουλικόγιαννης.
(…)
Ο Πουλικόγιαννης τους είπε σε ένα σύντομο διάλογο, “τι γίνεται, κάνουμε κάτι νόμιμο”. Εκεί έγινε το πέσιμο. Χατζηδάκης, Πανταζής, ήταν οι δυο μπροστά, και δίπλα στον Πανταζή, ο Αντωνακόπουλος. Τον Αντωνακόπουλο, τον φωνάζανε Κούλη στη Ζώνη, έτσι τον ήξερα. Το πλήρες όνομά του το έμαθα στη ΓΑΔΑ.
(…)
Νιώθω τον Αντωνακόπουλο να με σπρώχνει και να μου ρίχνει μια μπουνιά, σφίγγει περισσότερο ο κλοιός γύρω μας.
Οι δυο πρώτοι (Χατζηδάκης, Πανταζής) ήταν ακάλυπτοι, ο Αντωνακόπουλος κρατούσε ξύλο. Το κρατάει χιαστί και με σπρώχνει: “πίσω ρε μουνιά!”, ξεκινάνε οι ροπαλιές.
Κάποιος άλλος σήκωσε ένα ξύλο, έκανα δεξιά να το αποφύγω, και την τρώω στο φρύδι. Ενστικτωδώς σήκωσα το χέρι μου, κι έτσι έφαγα τις υπόλοιπες στο χέρι μου, στον αγκώνα, την ωμοπλάτη, είχα αρχίσει να γυρνάω το σώμα μου προς τα δεξιά, προς το έδαφος… Δεν μπόρεσα να δω πόσοι ήταν αυτοί που χτυπούσαν.
Έτσι όπως γύρισα, είδα κάτω, αιμόφυρτο τον Πουλικόγιαννη, το μάγουλο ήταν στην άσφαλτο (…), μου έδωσε την αίσθηση ότι ψυχομαχεί.
Έπεσα πάνω του ενστικτωδώς, για να τον προστατεύσω. Τον αγκάλιασα και προσπάθησα να τον σύρω, να τον απομακρύνω, τα χτυπήματα δεν είχαν σταματήσει, τρώω ακόμη στην πλάτη, τον αυχένα… Τα κατάφερα, τον πήγα με μεγάλο κόπο, γιατί ήταν σαν τσουβάλι, είχε χάσει τις αισθήσεις του, τον έσυρα ανάμεσα στα αυτοκίνητα. Παραμιλούσε, νόμιζε προφανώς ότι είναι όρθιος, έλεγε “γιατί μας χτυπάτε”. Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι εκείνη τη στιγμή ήταν εκτός τόπου και χρόνου.
Ξαναλιποθυμάει. Δεν άντεχα να τον κρατήσω άλλο, τον γύρισα καθιστό στο πεζοδρόμιο, τον κρατούσα.
Τότε άκουσα, πρέπει να ήταν ο Χατζηδάκης, τη φράση “το Πέραμα από δω”, είδα ότι κάποιοι πετάνε πέτρες, πολλές πέτρες, και τα καδρόνια που κρατούσαν στα χέρια τους. Εκεί σταμάτησε η επίθεση. Πρέπει να κράτησε πέντε λεπτά.
Οι ερωτήσεις της έδρας
Εισαγγελέας (Αδαμαντία Οικονόμου): Ποιο θα ήταν το κέρδος της Χρυσής Αυγής αν καθάριζε τη Ζώνη;
Μάρτυς: Τα ποσοστά της κατ’ αρχήν (…), θα λύνανε και θα δένανε.
Εισαγγελέας: Πολιτικό, δηλαδή, θα ήταν το όφελος…
(…)
Εισαγγελέας: Τι έχουν πετύχει μέχρι τώρα (στη Ζώνη);
Μάρτυς: Παρά την ανέχεια, την εξαθλίωση, την πείνα, ο κόσμος στέκεται στο ύψος του (…). Λίγοι προσφέρονται να πάνε με μικρότερο μισθό στη δουλειά…
(…)
Εισαγγελέας: Γιατί δεν υλοποίησαν τον σκοπό αυτό, τον ανθρωποκτόνο;
Μάρτυς: Στόχος ήταν ο Πουλικόγιαννης, ως κεφαλή του Συνδικάτου. Όταν τον βλέπουν ξαπλωμένο, και βλέπουν πώς είναι, όταν είναι «τσουβάλι», δεν μπορούν να γνωρίζουν αν έχει καταλήξει ή όχι.
Οι τόνοι ανέβηκαν όταν τη σκυτάλη πήρε η Πολιτική Αγωγή.
Τάκης Σαπουντζάκης: Γιατί καλούσαν τον Πουλικόγιαννη, γιατί δεν φώναξαν εσάς;
Μάρτυς: Για να τον αποκόψουν από τους υπόλοιπους, για να ξεχωρίσει και να χτυπηθεί.
Πρόεδρος: Ναι, αλλά χτύπησαν και άλλους…
Σαπουντζάκης: Έχει άλλος τόσο σοβαρό χτύπημα στο κεφάλι όπως αυτός;
Μάρτυς: Όχι. Είχαν προλάβει όμως να καλυφθούν οι άλλοι…
Σαπουντζάκης: Κατάφεραν και τον έβγαλαν μπροστά.
Η ειρωνεία της υπεράσπισης και ο Καραμανλής
Κατά την κατάθεση του μάρτυρα, η υπεράσπιση θορυβεί, με αποτέλεσμα η πρόεδρος κυρία Μαρία Λεπενιώτη να κάνει παρατήρηση. «Δεν ακούτε, θα ρωτάτε μετά τα ίδια πράγματα και θα σας απαντώ ότι τα είπε» σχολίασε.
«Τον βοηθάμε να τα εμπεδώσει» απάντησε συνήγορος, προκαλώντας αίσθηση στο ακροατήριο.
Λίγο αργότερα, όταν στον μάρτυρα ερωτήσεις υπέβαλε η συνήγορος πολιτικής αγωγής κυρία Ελένη Ζαφειρίου, η πρόεδρος διέκοψε τη διαδικασία λόγω της έντασης με την υπεράσπιση.
«Ας όψεται ο Καραμανλής που σας έκανε νόμιμο κόμμα!» ακούστηκε προς την πολιτική αγωγή του ΚΚΕ από τα έδρανα της υπεράσπισης.
