Παγκοσμιοποίηση, εναλλακτικές μορφές ενέργειας, οικονομικοί μετανάστες, οικονομικός παρεμβατισμός, αλλά και κυβερνοαπάτη και πολιτική διαπλοκή με τα λόμπι θα είναι τα πρώτα «θύματα» της διακυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ. Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής ανακοίνωσε την περασμένη Δευτέρα τις έξι πρώτες διοικητικές πράξεις της θητείας του. Εκείνες που θα κάνει, δηλαδή, την πρώτη κιόλας ημέρα εγκατάστασής του στον Λευκό Οίκο στις 20 Ιανουαρίου 2017 στην αμερικανική πρωτεύουσα.
Στο βιντεοσκοπημένο διάγγελμά του ο νικητής των πρόσφατων προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ ανακοίνωσε συγκεκριμένα ότι οι έξι «διοικητικές πράξεις της πρώτης ημέρας» θα είναι:
1. Η αποχώρηση των ΗΠΑ από την Εμπορική Συμφωνία των χωρών του Ειρηνικού (ΤΡΡ), που υπεγράφη τον περασμένο Φεβρουάριο από τους καθ’ ύλην αρμόδιους υπουργούς 12 χωρών που βρέχονται από τον Ωκεανό.
2. Η κατάργηση των περιορισμών που αφορούν την ενεργειακή παραγωγή στις ΗΠΑ. Ο Τραμπ κηρύσσει, δηλαδή, επισήμως την επιστροφή στην εποχή του… λιγνίτη, επιβεβαιώνοντας έτσι έρευνα της Wood Mckenzie που ανακοινώθηκε προ μηνών σε ενεργειακό συνέδριο στο Νταεγκού της Νότιας Κορέας και η οποία έδειξε ότι τη δεκαετία που διανύουμε ο άνθρακας θα ξαναγίνει η κορυφαία πηγή ενέργειας στον (δύσμοιρο) πλανήτη.
3. Η κατάργηση όλων των ρυθμίσεων σε ό,τι αφορά τη λειτουργία των επιχειρήσεων –νόμος είναι το δίκιο του εργοδότη δηλαδή.
4. Η έναρξη ερευνών για τυχόν καταχρήσεις στις χορηγήσεις βίζας σε αλλοδαπούς που «αποβαίνουν εις βάρος των αμερικανών εργαζομένων», σύμφωνα με την επιχειρηματολογία του νέου προέδρου.
5. Η έναρξη της δημιουργίας ενός πλαισίου για την καταπολέμηση των κυβερνοεπιθέσεων –των επιθέσεων χάκερ, δηλαδή, μέσω του Διαδικτύου.
6. Η απαγόρευση σε πρώην στελέχη της κυβέρνησης να αναλαμβάνουν ρόλο λομπίστα πριν από την παρέλευση πενταετίας από την αποχώρησή τους από την κυβέρνηση. Η απαγόρευση, δηλαδή, να αναλαμβάνουν δράση υπέρ των συμφερόντων μιας ομάδας πίεσης.
Διαπιστώνει κανείς ότι ο Τραμπ θέλησε με το «καλημέρα» να δώσει στίγμα στη διακυβέρνησή του. Και ότι το στίγμα αυτό συμβαδίζει με τον de facto επιτυχημένο προεκλογικό του λόγο. Ασχέτως αν επαναλήφθηκε στο… τριπλάσιο το φιάσκο των προεδρικών του έτους 2000, όταν ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος είχε κερδίσει τον Αλ Γκορ παρότι συγκέντρωσε 550.000 ψήφους λιγότερες. Τη φορά αυτή ο Τραμπ εκλέχθηκε με 1,7 εκατ. ψήφους λιγότερες από όσες εξασφάλισε η Χίλαρι Κλίντον.
Ανατρέχοντας στα πρώτα «θύματα» του Τραμπ, όπως παρατίθενται στην πρώτη παράγραφο, διαπιστώνει κανείς ότι το στίγμα πολιτικής του επόμενου προέδρου είναι ανάλογο των διακηρύξεων και της εν γένει ιδιοσυγκρασίας του: εσωστρέφεια, ξενοφοβία, προστατευτισμός, εταιρική ασυδοσία και για ηθικολαϊκό επιδόρπιο προστασία απέναντι στους κακούς του Διαδικτύου και χτύπημα στη διεφθαρμένη πολιτική ελίτ.
Αμερικανικά και άλλα μέσα ενημέρωσης σημείωναν τις τελευταίες ημέρες ότι σημασία δεν έχουν μόνο οι διοικητικές πράξεις που έγραψε ο Τραμπ στην ατζέντα της πρώτης ημέρας, αλλά και αυτές που δεν έγραψε. Ο εν αναμονή πρόεδρος δεν ανέφερε τίποτα, ας πούμε, για την κατάργηση του Obamacare. Του περιώνυμου συστήματος υγείας και κοινωνικής προστασίας που κατάφερε να καθιερώσει παρά τις σθεναρές αντιστάσεις της ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας του Κογκρέσου ο Μπαράκ Ομπάμα.
Επίσης ο Τραμπ δεν ανέφερε τίποτα για το διαβόητο τείχος των 3.000 και πλέον χιλιομέτρων που προεκλογικώς είχε υποσχεθεί να υψώσει στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό για να αποκλείσει την εισροή λαθρομεταναστών. Ισως έχουν τη σημασία τους οι παραλείψεις. Η θητεία του Τραμπ όμως θα έχει και δεύτερη ημέρα.
Η ΤΡΡ των… βιαστών
Η Αμερική θα «σκίσει» τη Συμφωνία των χωρών του Ειρηνικού
Πολλοί ηγέτες υπόσχονται να σκίσουν συμφωνίες και μνημόνια. Οι περιφερειακοί δεν τα καταφέρνουν. Οι κεντρικοί έχουν ελπίδες ότι θα το πράξουν. Ο πλανητάρχης έχει τη βεβαιότητα. Εκτός πια και αν πέσουν επάνω του για να τον συγκρατήσουν εκείνοι που οι συνωμοσιολόγοι θεωρούν ότι «κυβερνούν τον κόσμο». Εν προκειμένω, ο Τραμπ μοιάζει προς το παρόν αρκούντως ανεξέλεγκτος και απρόβλεπτος, για αυτό και την υπόσχεσή του να «σκίσει» την Εμπορική Συμφωνία των χωρών του Ειρηνικού (ΤΡΡ) είναι βέβαιο ότι θα την τηρήσει. Η πιο συζητημένη Διατλαντική Εταιρική Σχέση για το Εμπόριο και τις Επενδύσεις (ΤΤΙΡ), την προώθηση της οποίας διακαώς προσπάθησε ο απερχόμενος πρόεδρος Ομπάμα ακόμα και κατά τη διάρκεια του τελευταίου επίσημου ταξιδιού του στην Ευρώπη (στις συνομιλίες με την Ανγκελα Μέρκελ στο Βερολίνο κυρίως), είναι σαφές ότι επί προεδρίας Τραμπ δεν πρόκειται να υλοποιηθεί.
Σε αντίθεση με την ΤΤΙΡ όμως, η ΤΡΡ έχει ήδη υπογραφεί από τις 4 του περασμένου Φεβρουαρίου και εκείνο που εκκρεμεί είναι η ολοκλήρωση της διαδικασίας επικύρωσής της από τα Κοινοβούλια των 12 κρατών που την υπέγραψαν. Πρόκειται για μια συμφωνία που υπέγραψαν στην Ατλάντα των ΗΠΑ έπειτα από πενταετείς διαπραγματεύσεις η κυβέρνηση της Ουάσιγκτον και οι κυβερνήσεις της Ιαπωνίας, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, του Καναδά, της Χιλής, του Μεξικού, του Περού, της Μαλαισίας, της Σιγκαπούρης, του Βιετνάμ και του Μπρουνέι. Στόχος της είναι η εμβάθυνση των οικονομικών σχέσεων των 12 συμβαλλομένων χωρών, η κατάργηση των δασμών και η προώθηση του εμπορίου για την τόνωση της ανάπτυξης.
Οι συναλλαγές
Αξίζει να σημειωθεί ότι η αξία των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των 12 προαναφερθέντων κρατών καλύπτει περίπου το 40% της αξίας του διεθνούς εμπορίου. Ασφαλώς οι άλλες 11 χώρες μπορούν να υλοποιήσουν τη συμφωνία. Και κάποιοι ηγέτες, συμπεριλαμβανομένων των πρωθυπουργών της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας και της Μαλαισίας Μάλκολμ Τέρνμπολ, Τζον Κέι και Νατζίμπ Ραζάκ αντίστοιχα, ήδη έσπευσαν για να βεβαιώσουν κάτι τέτοιο. Αλλά δίχως τις ΗΠΑ το όλο εγχείρημα πιθανότατα αποδυναμώνεται μέχρι καταργήσεώς του.
Η κατάργηση της ΤΡΡ, αλλά συνεκδοχικά και του APEC (Οικονομική Συνεργασία για την Ασία και τον Ειρηνικό), όπου μετέχουν εννέα χώρες επιπλέον εκείνων που μετέχουν και στην ΤΡΡ, εντάσσονται στην πολιτική «ανάκτησης του ελέγχου της αμερικανικής οικονομίας» που επαγγέλλεται ο Ντόναλντ Τραμπ. Τον περασμένο Ιούνιο είχε περιγράψει στους Αμερικανούς την ΤΡΡ ως «μια ακόμη καταστροφή που προωθούν οργανωμένα συμφέροντα που θέλουν να βιάζουν κατ’ εξακολούθηση τη χώρα μας».
Πέρα από συνωμοσιολογίες και λαϊκισμούς, πάντως, σε ό,τι αφορά την ΤΡΡ οι ειδικοί εκτιμούν ότι οι πλέον ευνοημένες από τη συμφωνία χώρες θα ήταν το Βιετνάμ και η Μαλαισία. «Τα προϊόντα τους έχουν ήδη πρόσβαση στις αμερικανικές αγορές αλλά ελπίζουν να δουν τις εξαγωγές τους να απαλλάσσονται στο σύνολό τους από τους δασμούς» εκτιμά το BBC. Και προσθέτει ότι αν οι ΗΠΑ βυθιστούν στην εσωστρέφεια, θα μπορούσε κάλλιστα να κρατήσει την παγκοσμιοποίηση ζωντανή η Κίνα.
HeliosPlus
