Από τη μία το μπάσκετ που συνέρχεται και από την άλλη το ποδόσφαιρο που μένει στάσιμο. Και στη μέση ο ΑΕΚτζής, που πάντα ψάχνει τρόπους να «αυτοβασανίζεται» εσωτερικά, να αναρωτιέται αν πρέπει να ασχολείται μόνο με το πρώτο και να απέχει από το δεύτερο. Είναι άλλωστε δύσκολοι οι καιροί για διπλά εισιτήρια, πολλές φορές και τριπλά, καθώς το μπάσκετ έχει και ευρωπαϊκά ματς. Αποκτά ολοένα και περισσότερους επισκέπτες και ασκεί μεγαλύτερη πειθώ σε σχέση με το ποδόσφαιρο. Η ομάδα του κ. Μάκη Αγγελόπουλου κερδίζει ολοένα και περισσότερους φαν, όχι στα λόγια, στα έργα. Η εικόνα δεν είναι ακόμα η ιδεατή, όμως ο κόσμος πληθαίνει στο (μπασκετικό) ΟΑΚΑ. Και η πεποίθηση ότι έχει ισχυρότερο όραμα, κ. Δημήτρη Μελισσανίδη, κερδίζει συνεχώς νέους υποστηρικτές.
Η μπασκετική ΑΕΚ πείθει ότι αλλάζει επίπεδο. Και αυτό συμβαίνει διότι ο επικεφαλής της, ο κ. Μάκης Αγγελόπουλος, είναι ένας άνθρωπος που φημίζεται για την ακολουθία λόγων και πράξεων, η οποία τον χαρακτηρίζει. Σχεδόν όλοι οι παίκτες, Ελληνες και ξένοι, οι οποίοι πέρασαν ή παραμένουν ενεργά μέλη της ομάδας στα χρόνια που ο προαναφερθείς δραστηριοποιείται ως το αφεντικό της ΚΑΕ, χρησιμοποιούν την ίδια φράση όταν αναφέρονται σε εκείνον: «Ο άνθρωπος έχει όραμα και αυτό τον κατευθύνει». Ποιο είναι αυτό το όραμα; Να καταστήσει τη μπασκετική ομάδα ισότιμο μέλος των δύο «αιωνίων», οι οποίοι είναι γενικώς αποδεκτό ότι έχουν ξεφύγει σε σημαντικά ανώτερο επίπεδο. Χωρίς βιασύνη, μέσα από στοχευμένη δουλειά και κάνοντας ένα βήμα τη φορά προς τα εμπρός. Ηδη η εφετινή ομάδα παρουσιάζεται ακόμη πιο ανταγωνιστική εν συγκρίσει με πέρυσι και παρά το γεγονός ότι δεν στοχεύει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, ευελπιστεί ότι μπορεί να χωθεί ανάμεσα στους δύο και να πάρει τη μία από τις δύο θέσεις των τελικών.
Σε πολλούς φαντάζει ανέφικτη η εκπαραθύρωση ενός εκ των Ολυμπιακού ή Παναθηναϊκού από τη σειρά των αγώνων που θα κρίνουν τον πρωταθλητή Ελλάδας, ωστόσο για τον κ. Αγγελόπουλο και τον τεχνικό της ομάδας κ. Γιούρι Ζντοβτς η προοπτική αυτή έχει βάσιμες ελπίδες να υλοποιηθεί. Αρα είναι στόχος, προφανώς ο πιο υψηλός εντός των συνόρων που θα μπορούσε η ομάδα να έχει την εφετινή σεζόν. Τα όνειρα ωστόσο ταξιδεύουν και εκτός Ελλάδας. Η πολύ ικανοποιητική ως σήμερα παρουσία της ομάδας στο Τσάμπιονς Λιγκ της FIBA έχει ενισχύσει σε σημαντικό βαθμό την αυτοπεποίθηση των μπασκετμπολιστών και του προπονητή. Η συμμετοχή στο Φάιναλ Φορ της διοργάνωσης είναι πλέον ένας ξεκάθαρος στόχος. Και από τη στιγμή που η ομάδα θα καταφέρει να φτάσει ως εκεί, εξυπακούεται ότι θα παλέψει για την κατάκτηση ευρωπαϊκού τροπαίου, του τρίτου στην ιστορία της μετά από εκείνο του 1968 στο Καλλιμάρμαρο (Κυπελλούχων) και το επόμενο του 2000 στη Λωζάννη (Σαπόρτα). Αυτή ακριβώς η ξεκάθαρη αλλαγή στόχων και λειτουργίας της μπασκετικής ΑΕΚ (η οποία θυμίζουμε ότι τη σεζόν 2012-13 ήταν βυθισμένη στη Β’ Εθνική και έδινε μπαράζ ανόδου στην Α2!) είναι που κερδίζει ολοένα και περισσότερους υποστηρικτές. Ο κόσμος της Ενωσης ξεπέρασε την αρχική δυσπιστία του και, αγώνα με τον αγώνα, αγκαλιάζει όλο και πιο μαζικά την προσπάθεια του κ. Αγγελόπουλου και όλων των εκλεκτών συνεργατών του.
Αφησε καιρό μια προβληματική κατάσταση να διαιωνίζεται εντός και εκτός των κιτρινόμαυρων αποδυτηρίων δίχως να παρεμβαίνει. Ωστόσο αυτά που ο κ. Δημήτρης Μελισσανίδης είπε στους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ ήταν εν μέρει και όχι απολύτως σωστά ή δίκαια. Η ΠΑΕ είναι συνεπής σε όλες τις απέναντί τους υποχρεώσεις της, πληρώνει στην ώρα της και καλύπτει όλα τα λογικά αιτήματά τους, ωστόσο η ομάδα δεν πορεύεται καλά στους αγωνιστικούς χώρους, οπότε θα έπρεπε να είναι περισσότερο προσεκτικοί με κάποιες δημόσιες τοποθετήσεις τους και τρόπους που εκφράζονται. Θα μπορούσε ασφαλώς να βάλει περισσότερο χέρι και σε εκείνους που κατ’ εξακολούθηση ξενυχτούν ή παραβιάζουν άρθρα που προβλέπονται από τον εσωτερικό κανονισμό. Δεν έπρεπε να τα ακούσει μόνο ο Χρήστος Αραβίδης για κάποιο υποτιμητικό κατά της διοίκησης σχόλιο, το οποίο φέρεται ότι είπε σε οπαδό της ομάδας και μεταφέρθηκε στον ισχυρό άνδρα της κιτρινόμαυρης ΠΑΕ. Οταν αποφασίζεις να μπεις στα αποδυτήρια προκειμένου να καταδείξεις ενόχους, τότε το πρέπον είναι να ισχύουν ίδιοι νόμοι για όλους, όχι να διαλέγονται οι καλοί και οι κακοί βάσει της προσωπικότητας ή των συμβολαίων τους.
Προπονητής-παίκτες
Ποιος φταίει;
Σε τελική ανάλυση, για την άκρως προβληματική εικόνα που ως σήμερα παρουσιάζουν οι Κιτρινόμαυροι στους αγωνιστικούς χώρους, ευθύνονται πρωτίστως οι άνθρωποι που έλαβαν (ή δεν έλαβαν) καίριες αποφάσεις το περασμένο καλοκαίρι στο θέμα της επιλογής του προπονητή και στελέχωσης του ρόστερ της ομάδας. Πρόσωπα στα οποία ο κ. Μελισσανίδης έδειξε τυφλή εμπιστοσύνη και πλέον είτε δεν υφίστανται στην ομάδα (ο πρώην τεχνικός διευθυντής κ. Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς) είτε μπαίνουν σιγά-σιγά στο περιθώριο (ο νυν εκτελεστικός διευθυντής κ. Ντούσαν Μπάγεβιτς). Ακόμα και οι πέτρες στα πέριξ του προπονητικού κέντρου των Σπάτων χωράφια γνωρίζουν ότι με τον προπονητή και τον γυμναστή που η διοίκηση της ΑΕΚ επέλεξε το περασμένο καλοκαίρι και βάσει της προετοιμασίας που αυτοί έκαναν, οι παίκτες νιώθουν πέντε χρόνια μεγαλύτεροι από την ηλικία τους όταν συμπληρώνονται τριάντα λεπτά αγώνα. Επισημαίνουν δε ότι οι διαδοχικοί μυϊκοί τραυματισμοί τους οφείλονται στον απαρχαιωμένο τρόπο εκγύμνασης που ακολουθήθηκε. Οπως επίσης ότι η αδυναμία να παίξει η ομάδα το επιθετικό ποδόσφαιρο το οποίο τώρα ζητείται από τον κ. Ζοζέ Μοράις να παραγάγει είναι αποτέλεσμα της μηδενικής δουλειάς που έγινε στον τομέα της τακτικής. Και για όλα αυτά την ευθύνη σίγουρα δεν φέρουν οι παίκτες. Γενικώς και εν αντιθέσει με το μπάσκετ, η ποδοσφαιρική ΑΕΚ άφησε ανθρώπους της αλλά και τον φίλα προσκείμενο σε αυτόν Τύπο να γεμίσει τα αφτιά του κόσμου με μεγαλοστομίες και βαρύγδουπες υποθέσεις. Και τώρα προσπαθεί να «μπαλώσει» ό,τι μπορεί να μαζευτεί για να μη χαθούν και οι τελευταίες λιγοστές ελπίδες για ανάκαμψη.
Προπονητής-παίκτες
Ποιος φταίει;
Σε τελική ανάλυση, για την άκρως προβληματική εικόνα που ως σήμερα παρουσιάζουν οι Κιτρινόμαυροι στους αγωνιστικούς χώρους, ευθύνονται πρωτίστως οι άνθρωποι που έλαβαν (ή δεν έλαβαν) καίριες αποφάσεις το περασμένο καλοκαίρι στο θέμα της επιλογής του προπονητή και στελέχωσης του ρόστερ της ομάδας. Πρόσωπα στα οποία ο κ. Μελισσανίδης έδειξε τυφλή εμπιστοσύνη και πλέον είτε δεν υφίστανται στην ομάδα (ο πρώην τεχνικός διευθυντής κ. Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς) είτε μπαίνουν σιγά-σιγά στο περιθώριο (ο νυν εκτελεστικός διευθυντής κ. Ντούσαν Μπάγεβιτς). Ακόμα και οι πέτρες στα πέριξ του προπονητικού κέντρου των Σπάτων χωράφια γνωρίζουν ότι με τον προπονητή και τον γυμναστή που η διοίκηση της ΑΕΚ επέλεξε το περασμένο καλοκαίρι και βάσει της προετοιμασίας που αυτοί έκαναν, οι παίκτες νιώθουν πέντε χρόνια μεγαλύτεροι από την ηλικία τους όταν συμπληρώνονται τριάντα λεπτά αγώνα. Επισημαίνουν δε ότι οι διαδοχικοί μυϊκοί τραυματισμοί τους οφείλονται στον απαρχαιωμένο τρόπο εκγύμνασης που ακολουθήθηκε. Οπως επίσης ότι η αδυναμία να παίξει η ομάδα το επιθετικό ποδόσφαιρο το οποίο τώρα ζητείται από τον κ. Ζοζέ Μοράις να παραγάγει είναι αποτέλεσμα της μηδενικής δουλειάς που έγινε στον τομέα της τακτικής. Και για όλα αυτά την ευθύνη σίγουρα δεν φέρουν οι παίκτες. Γενικώς και εν αντιθέσει με το μπάσκετ, η ποδοσφαιρική ΑΕΚ άφησε ανθρώπους της αλλά και τον φίλα προσκείμενο σε αυτόν Τύπο να γεμίσει τα αφτιά του κόσμου με μεγαλοστομίες και βαρύγδουπες υποθέσεις. Και τώρα προσπαθεί να «μπαλώσει» ό,τι μπορεί να μαζευτεί για να μη χαθούν και οι τελευταίες λιγοστές ελπίδες για ανάκαμψη.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
