Τα παρεπόμενα του μαραθωνίου

ΕΝΑΣ σπουδαίος πνευματικός άνθρωπος του Μεσοπόλεμου, ο Φώτος Πολίτης (λαμπρός επιφυλλιδογράφος και του «Ελευθέρου Βήματος», αναμορφωτής του Εθνικού Θεάτρου και άλλα πολλά), έγραφε τον Σεπτέμβριο του 1934 στην εφημερίδα «Πρωία» με αφορμή τις ελληνικές διακρίσεις στους Βαλκανικούς Αγώνες Στίβου στο Ζάγκρεμπ της τότε «Νοτιοσλαβίας», για πρώτη φορά διοργάνωση εκτός Αθηνών:

Ευθύβολη βολή στην ουσία της συμμετοχής στον μαραθώνιο της Αθήνας των χιλιάδων αγνώστων (ως προς τη δημοσιότητα) και αφανών μαχητών της ίδιας της ζωής τους, από την τρυφερή ηλικία ως την ηλικιακή πληρότητα.

ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ τις επιδόσεις σε καθαρά συναγωνιστικό επίπεδο η ελληνική παρουσία παρέμεινε σε χαμηλά επίπεδα. Δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες χρονομετρικές, χωρίς τούτο να μειώνει τις προσπάθειες γνωστών δρομέων και των δύο φύλων που μέσα από πολλές αντιξοότητες δίνουν τον δικό τους, τον καλό, αγώνα. Πρέπει όμως να επισημανθεί ότι αυτό το «ξαναζεσταμένο φαΐ» των κενυατών γυρολόγων πρέπει να δώσει θέση σε κάτι άλλο περισσότερο εκφραστικό. Η απουσία ευρωπαίων δρομέων είναι εμφανής παραφωνία. Γνωρίζουμε τα όσα θα απαντηθούν περί δυσχερειών τέτοιας συμμετοχής, της έλλειψης μεγάλου διαμετρήματος Ευρωπαίων που όταν υπάρχουν αναζητούν διοργανώσεις ευκολότερης από τη δική μας διαδρομής, τον ρόλο των μάνατζερ και άλλα τινά. Επιβάλλεται όμως να δοθεί μια άλλη, φρέσκια και περισσότερο ανταγωνιστική εικόνα.

Ο ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ της Αθήνας –με σποραδική δυστυχώς αναφορά στο όνομα του Γρηγόρη Λαμπράκη –έχει έξοδα αλλά και έσοδα. Μικρό ή μεγαλύτερο το τίμημα που καταβάλλεται για τη συμμετοχή. Ενα ποσό από τα τελικά έσοδα μήπως είναι θετικό ο ΣΕΓΑΣ να το διαθέσει αποκλειστικά για τη συστηματική μέριμνα όσον αφορά την κάλυψη των πάσης φύσεως αναγκών των συστηματικών μαραθωνοδρόμων; Οι περισσότεροι, άνδρες και γυναίκες, έρχονται από την περιφέρεια και ανήκουν σε «μικρούς» αλλά ηρωικούς συλλόγους και αντιμετωπίζουν προβλήματα στην καθημερινή σκληρή προπόνηση και γενικά την ίδια την προσωπική ζωή τους.