Δεκαέξι «επίσημα» χρόνια συμπλήρωσαν τα Κίτρινα Ποδήλατα, ήτοι τα αδέλφια Γιώργος και Αλέξανδρος Παντελιάς, και η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν έχουν σταματήσει να εκπλήσσουν. Και όχι μόνο ως προς την ποιότητα της δουλειάς αλλά και μέσω της ευρηματικότητάς τους. Προσφάτως κυκλοφόρησαν το δεύτερο μέρος της τριλογίας τους. Τίτλος Vol. 2 «Κίτρινα Ποδήλατα – The orchestra project» (ψηφιακή κυκλοφορία «Yellownote», 2016). Εδώ έχουμε να κάνουμε με τη σύμπραξη του ελληνικού ροκ συγκροτήματος με την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ. Προτείνουν 10 επανεκτελέσεις γνωστών τους κομματιών –συνεργάζονται επίσης με τον κιθαριστή Al di Meola –ενώ σε δύο κομμάτια, τα «Anime Perse» σε στίχους Costantino Salis και «Rabbia e Poesia» σε στίχους Cosmina Furchi Gliatas, αποτυπώνουν το άνοιγμά τους στην ιταλική μουσική κουλτούρα. Το συγκρότημα που εμφανίζεται στις 3 Δεκεμβρίου στη σκηνή του Κρεμλίνου μιλάει στο «Βήμα της Κυριακής» για τη 16ετή διαδρομή του, την παράστασή του στον Πειραιά και τα επόμενα σχέδιά του.
Τι θα δούμε –τι θα ακούσουμε στο Kremlino;
«Στο Kremlino θα παρουσιάσουμε μια νέα οπτικοακουστική παράσταση που επί αρκετούς μήνες ετοιμάζαμε παράλληλα με τις εργασίες του νέου μας album. Ηχος, φως και εικόνα, ιδιαίτερες σκηνοθεσίες, art videos και real time κάλυψη από HD cameras, όλα απόλυτα συγχρονισμένα με κάθε κίνηση της μπάντας μας επί σκηνής μάς δίνουν τη δυνατότητα αφενός να παρουσιάσουμε τη νέα μουσική μας πρόταση – σύμπραξη με την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ, αφετέρου να κάνουμε ιδιαίτερα «ντουέτα» με σημαντικούς καλλιτέχνες, ερμηνευτές, μουσικούς, ηθοποιούς συνδυάζοντας τέχνες όπως χορός, ποίηση κ.ά. Η ισορροπημένη και διακριτική χρήση της τεχνολογίας με επίκεντρο τα ίδια τα τραγούδια μάς δίνουν τη ευκαιρία να δυναμώσουμε το «σήμα» των μηνυμάτων που πιστεύουμε πως θα κάνουν όλους μας πιο δυνατούς και αισιόδοξους για τη δύσκολη συνέχεια».
Γιατί… κλασικοποιήσατε τα τραγούδια σας;
«Πρόκειται για ένα εγχείρημα που από καιρό σκεφτόμασταν, στο πλαίσιο μιας γενικότερης ιδέας να πειραματιστούμε με τον ήχο μας, να πάρουμε μια απόσταση από το ηχητικό «κεκτημένο» των 15 πρώτων ετών. Θελήσαμε να τολμήσουμε σε εποχές γενικής εσωστρέφειας, να παρουσιάσουμε παλαιότερα αλλά και νέα τραγούδια μας, με ήχους και ενορχηστρώσεις που κατά τη γνώμη μας ήδη υπήρχαν ως αίσθηση σε αρκετά στάδια της ως τώρα δισκογραφίας μας. Ολα αυτά λοιπόν τα επιχειρούμε σε μια Τριλογία, που ξεκίνησε πριν από έναν χρόνο με το Vol. 1 «The acoustic project» και συνεχίστηκε από την 1η Νοέμβρη με το Vol. 2 «The orchestra project». Οι παράλληλες κλασικές μας σπουδές, η εξέλιξή τους, αλλά και η εμπειρία μας στα χρόνια που δημιουργούμε, έφεραν ως αυτονόητη επιθυμία να αναπτύξουμε σε πιο ευρύ και ολοκληρωμένο φάσμα τους κλασικούς δρόμους που σε πολλά τραγούδια μας μοιραία είχαμε χρησιμοποιήσει. Δε ξέρουμε αν «κλασικοποιήσαμε», όπως είπατε, τις συνθέσεις ενός εξωστρεφούς κιθαριστικού ροκ συγκροτήματος αλλά νιώθουμε πως σίγουρα «ροκοποιήσαμε» μια κλασική ορχήστρα που δεν την «περιορίσαμε» στον αυτονόητο (όπως σε παρόμοιες ως τώρα περιπτώσεις) «συνοδευτικό» ρόλο της. Και νομίζουμε πως αυτό ακούγεται και φαίνεται στο σύνολο της νέας μας δουλειάς».
Γιατί συνεχίζετε να παράγετε μουσική, σε δύσκολους καιρούς, και κυρίως γιατί εμφανίζεστε on stage;
«Κατ’ αρχάς γιατί όλη μας η ζωή έχει ταυτιστεί με τη μουσική αλλά και με την ανάγκη για ειλικρινή προσφορά στην τέχνη που προσπαθούμε να υπηρετήσουμε. Στη συνέχεια γιατί, περισσότερο από ποτέ, η γενικότερη πολιτιστική εικόνα και το ευτελές τηλεοπτικό «κάδρο» αξιών και προτύπων που η νέα γενιά δέχεται πλέον ως μασημένη κακή τροφή δεν μας αρέσουν καθόλου. Προσπαθούμε λοιπόν, με όποιες δυνάμεις έχουμε, να προτείνουμε στις παραστάσεις των νέων και τον «αντίλογο» στο εύκολο, στο γρήγορο και στο αυτονόητο των καιρών. Κάθε μας μουσική κίνηση, είτε δισκογραφική είτε επί σκηνής, εσωκλείει την αγωνία να δώσουμε και την εναλλακτική εικόνα και προοπτική στα παιδιά αλλά και σε όσους αναζητήσουν και πέρα από το δεδομένο των καιρών. Γι’ αυτό, σε δύσκολες εποχές, θέλουμε να δίνουμε το μήνυμα της τόλμης, του ρίσκου και της ζωηρής παρουσίας μας επιχειρώντας βήματα που πολλοί λόγω πολλαπλού «ρίσκου» θα απέφευγαν αυτούς τους καιρούς. Θέλουμε όταν περάσουμε ως κοινωνία και λαός όλο αυτό το τέλμα, εμείς, με έργα και πράξεις αποτυπωμένες, να έχουμε δηλώσει πιο παρόντες και πιο ενεργοί από ποτέ».
Είστε νέοι άνθρωποι και θεωρώ ότι συνεχίζετε να ονειρεύεστε. Από πού αντλείτε τη δύναμη αυτή σε μια εποχή αν μη τι άλλο αντι-ονειρική;
«Οπως αναφέραμε και προηγουμένως, εκτός από τον χαρακτήρα μας, που αρνείται ούτως ή άλλως να σταματήσει να τολμά, να ονειρεύεται και να ελπίζει, πλέον, ύστερα από 16 χρόνια σε έναν χώρο που δεν μας επέβαλε κανένα σύστημα από το πουθενά, αλλά που η ίδια η προηγούμενη και κυρίως η νεότερη γενιά μάς έδωσε εντολή να συνεχίσουμε, έχουμε μεγάλο αίσθημα ευθύνης. Τα μηνύματα που παίρνουμε από πολλά σχολεία της χώρας, μαθητές και δασκάλους αλλά και η εν γένει επικοινωνία μας με τους νέους ανθρώπους που δεν επιδοκιμάζουν όσα συμβαίνουν τριγύρω τους σε κοινωνικό, πολιτιστικό και πολιτικό επίπεδο μας δυναμώνουν και μας κρατούν σε δημιουργική εγρήγορση και πέραν της ατομικής προσωπικής ανάγκης μας. Πιστεύουμε πως ο καθένας από εμάς μπορεί να αλλάξει τον κόσμο στην καθημερινότητά του, στον όποιο μικρόκοσμό του. Πιστεύουμε στα «θαύματα» της γειτονιάς… κι εμείς ως εκεί που ο κόσμος συνεχίζει να ορίζει τον «μικρόκοσμό μας», προσπαθούμε για το καλύτερο κάθε μέρα που ξημερώνει».
Από τότε που ξεκινήσατε τις… ποδηλατάδες ως σήμερα πώς κρίνετε τη βόλτα σας;
«Τη «βόλτα» μας την αφήνουμε πάντοτε στον χρόνο και στο ίδιο το κοινό να την κρίνει. Ενα άκρως δημιουργικό και ανήσυχο συγκρότημα αποκλεισμένο εντελώς από τα air play των ραδιοφώνων εδώ και πολλά χρόνια και με ελάχιστους «συμμάχους» στην πορεία του, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Για να υπάρχουμε ακόμη και να επιχειρούμε όσα ονειρευόμαστε και όσα έχουμε ως δημιουργική ανάγκη, σίγουρα κάτι θα πρέπει να έχουμε κάνει καλά. Αν πρέπει να δώσουμε οπωσδήποτε εμείς έναν χαρακτηρισμό ώστε να κρίνουμε την πορεία μας, θα μας επιτρέψετε να πούμε πως ήταν και είναι… τίμια».
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
«Τα άμεσα σχέδιά μας είναι, μετά τις παραστάσεις στο Kremlino, να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερες εμφανίσεις ανά την Ελλάδα ώστε να επικοινωνήσουμε επί σκηνής το νέο μας album, πριν μπούμε να ηχογραφήσουμε το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας μας».

πότε & πού:

Kremlino, Καραΐσκου 119, Πειραιάς, τηλ. 210 4100.010, https://www.facebook.com/kremlinostage. Ωρα έναρξης: 22.30.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ