Αμοιβαίος σεβασμός τέλος. Πριν από λίγες μέρες, ενδεχομένως οι δύο πρώην πρωθυπουργοί της Γαλλίας να μην είχαν σκεφτεί ποτέ σοβαρά το ενδεχόμενο να βρεθούν ενώπιος ενωπίω. Καθώς όμως ο χρόνος μετράει αντίθετα για τον β’ γύρο των προκριματικών εκλογών στη γαλλική Δεξιά, ήρθε η ώρα για τον Φρανσουά Φιγιόν και τον Αλάν Ζιπέ να διασταυρώσουν τα ξίφη τους.
Σε ένα κοινό 60 ανθρώπων, επί μία ώρα και 40 λεπτά, οι δύο υποψήφιοι για την ηγεσία της γαλλικής Δεξιάς θα κληθούν το βράδυ της Πέμπτης να απαντήσουν σε ερωτήσεις και να δώσουν το οριστικό στίγμα τους σε κρίσιμα ζητήματα που θα καθορίσουν το πολιτικό τους μέλλον.
Η μονομαχία δεν αναμένεται εύκολη υπόθεση ούτε για τον Φιγιόν ούτε για τον Ζιπέ. Αμφότεροι από τους κόλπους του γκωλικού Συναγερμού για τη Δημοκρατία (RPR), έστω και αν είχαν διαφορετικούς πολιτικούς μέντορες – ο Ζιπέ τον Ζακ Σιράκ, ο Φιγιόν τον εσωκομματικό του αντίπαλο Φιλίπ Σεγκέν, ο οποίος αντιτασσόταν στη Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992 – οι δύο άνδρες έδειχναν ανέκαθεν έναν αμοιβαίο σεβασμό, τουλάχιστον δημοσίως.
«Με τον Αλέν μιλάμε. Μπορεί να έχουμε διαφορετικές απόψεις, είναι όμως καλός άνθρωπος. Δεν είναι χυδαίος, δεν είναι διεστραμμένος, δεν είναι πανούργος». Αυτά έλεγε ο Φιγιόν για τον Ζιπέ τον Απρίλιο του 2014. Δυόμισι χρόνια αργότερα, ο τόνος έχει σίγουρα αλλάξει.
Στην πραγματικότητα, λένε όσοι τους γνωρίζουν από το RPR, οι δύο υποψήφιοι δεν είναι ούτε φίλοι ούτε εχθροί. Γνωρίζονται περισσότερο από 30 χρόνια και έκτοτε βαδίζουν σε δύο παράλληλους κόσμους.
Τίποτα ωστόσο δεν είναι ίδιο μετά τον πρώτο γύρο των προκριματικών εκλογών. Διαψεύδοντας τις δημοσκοπήσεις, ο Φιγιόν ήταν ο απροσδόκητος νικητής ανατρέποντας άρδην το μέχρι τότε προβάδισμα του Ζιπέ. Η διαφορά υπήρξε τόσο μεγάλη ώστε ο υπό φυσιολογικές συνθήκες μετριοπαθής Ζιπέ χρειάστηκε να γίνει πιο επιθετικός.
Το μήνυμα που προσπαθεί εν ολίγοις να περάσει τώρα ο Ζιπέ για τον πολιτικό του αντίπαλο είναι ότι αρέσκεται στα μεγάλα λόγια, αλλά εάν εκλεγεί θα είναι ανίκανος να υλοποιήσει το προεκλογικό του πρόγραμμα. Το γεγονός δε ότι ο Φιγιόν υπήρξε πρωθυπουργός του Νικολά Σαρκοζί επί πέντε χρόνια εκτιμάται ότι θα είναι από τα πλέον ισχυρά όπλα στα χέρια του Ζιπέ, ο οποίος θα εκμεταλλευτεί τη γενική δυσαρέσκεια το πρόσωπο του πρώην προέδρου, αλλά και την ευθύνη που του αναλογεί για όσα συνέβησαν επί πρωθυπουργίας του.
