Μια ακόμα δίκη για διαφθορά άρχισε στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας. Πρόκειται για το πολύκροτο σκάνδαλο της προμήθειας των υποβρυχίων, για το οποίο φαίνεται να διακινήθηκαν μίζες εκατομμυρίων ευρώ. Διακόπηκε για τις 9 και 20 Δεκεμβρίου.
Στο εδώλιο κάθισαν σήμερα οι 32 κατηγορούμενοι οι οποίοι αντιμετωπίζουν τις κατηγορίες της ενεργητικής και παθητικής δωροδοκίας, αλλά και του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Μεταξύ των κατηγορουμένων βρίσκονται και οι τραπεζίτες Ζαν Κλοντ Όσβαλντ και Φάνης Λυγινός, καθώς και ο νομικός Σπύρος Μεταξάς. Ο Ζ.Κ. Όσβαλντ μεταφέρθηκε από τον Κορυδαλλό και παρέστη στη διαδικασία.
Ο Ι. Ζήγρας, εξάδελφος του Άκη Τσοχατζόπουλου, οι Π. Βραχάς, Χρ. Βούρης, Χαρ. Παπαγεωργίου, δημοσιογράφοι (Α. Τέλογλου, Αλέξανδρος Κόντης), στελέχη του ΣΔΟΕ (Χαρ. Αθανασόπουλος) και άλλα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων (Ευάγγ. Ανδροβιτσανέας, Στ. Κληρίδης, Παν. Βλάχος, Παντελούσα Χελιώτου) μεταξύ των οποίων και ο πρώην γενικός διευθυντής Εξοπλισμών Ευάγγελος Βασιλάκος είναι οι 12 μάρτυρες του κατηγορητηρίου στην υπόθεση.
Παράλληλα κατηγορούμενοι είναι ο Αλέξανδρος Αβατάγγελος, ο οποίος εμφανίζεται να έκανε το λόμπι για την προμήθεια, ο Σωτήρης Εμμανουήλ, πρώην επικεφαλής των ναυπηγείων ο οποίος κατά το κατηγορητήριο εισέπραξε τη μίζα των 42 εκατ. ευρώ, ο Αντώνης Κάντας, πρώην αναπληρωτής γενικός διευθυντής Εξοπλισμών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, ο Σπύρος Τραυλός, πρώην γενικός διευθυντής Εξοπλισμών, ο πρώην συνεργάτης του Α. Τσοχατζόπουλου Ι. Μπέλτσιος, ο εφοπλιστής Μιχάλης Ματαντός, αλλά και άλλοι πρώην στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων καθώς και επιχειρηματίες, όπως οι Παύλος Νικολαΐδης και Παναγιώτης Ευσταθίου, που εμπλέκονται στην πορεία των μιζών.
Η υπόθεση προκάλεσε μια προκαταρκτική επιτροπή και την παραπομπή του Άκη Τσοχατζόπουλου για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Η συγκεκριμένη υπόθεση εκδικάζεται μάλιστα σε δεύτερο βαθμό.
Το βούλευμα περιγράφει ένα πολυπλόκαμο σύστημα πληρωμών, που κυρίως μέσω της εταιρείας ΜΙΕ του Μιχ. Ματαντού σκόρπισε τουλάχιστον 60 εκατ. ευρώ μίζες σε έλληνες αξιωματούχους γνωστούς και κυρίως αγνώστους στην ελληνική Δικαιοσύνη. Η προμηθεύτρια εταιρεία ήταν η γερμανική Ferrostaal (αρχική η HDV η οποία εξαγοράστηκε) τα εμβάσματα της οποίας αποτελούν την κύρια πηγή του κατηγορητηρίου.
Φυσικά κομβικό ρόλο στις πληρωμές έχουν παίξει και τα αντισταθμιστικά έργα, κάποια από τα οποία δεν έγιναν ποτέ.
