* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
Ερίκο Μόντες: Χορεύοντας με τα παιδιά
«Κοιτούσα όλο απορία ένα κοριτσάκι που έσφιγγε με δύναμη τα χεράκια του ανάμεσα στα πόδια. Σκέφτηκα μήπως ήθελε να πάει τουαλέτα.
Φωτογραφίες: Francois l’Hotel
Ηταν μόλις τριών ετών όταν ξεκίνησε χορό στο Σάο Πάολο. «Τότε δεν μου περνούσε από το μυαλό το αν θα το ακολουθούσα επαγγελματικά. Το μόνο που ήθελα ήταν να χορεύω» δηλώνει στο BHΜΑgazino o βραζιλιάνος χορευτής και χορογράφος. Το 2002 κέρδισε έναν διαγωνισμό χορού στην πατρίδα του και πήρε το εισιτήριο για το London Studio Centre. «Φοβόμουν πολύ να φύγω, τόσο που σκεφτόμουν να τα παρατήσω. Ευτυχώς, η μητέρα μου με στήριξε. Με βοήθησε να δω ότι αυτή ήταν η ευκαιρία να κάνω πραγματικότητα το όνειρό μου» θυμάται ο νεαρός καλλιτέχνης. Εναν χρόνο αργότερα, η πρωτιά στον Διαγωνισμό Χορού του Ριέτι στην Ιταλία τού χάρισε ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και μια υποτροφία στο Βασιλικό Μπαλέτο του Λονδίνου, όπου από το 2010 κατέχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Λίγες ημέρες πριν από τη μεγάλη πρεμιέρα στο θέατρο Παλλάς, ο Ερίκο Μόντες μίλησε στο BHΜΑgazino για την αξία και την ευθύνη τού να έχεις απέναντι σου νεαρούς χορευτές: «Η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στους ενηλίκους και στα παιδιά είναι η απουσία του εγωισμού. Αυτό αλλάζει τελείως τα δεδομένα στις σχέσεις που αναπτύσσονται. Τα παιδιά είναι πιο ανοιχτά και πρόθυμα να τολμήσουν και να πειραματιστούν. Οταν δουλεύω με νέους χορευτές βελτιώνομαι και εγώ ο ίδιος –ως άνθρωπος αλλά και ως χορευτής –και θεωρώ ευθύνη μου να μεταδώσω τις πιο θετικές εμπειρίες μου ώστε να ενδυναμώσω την αγάπη τους για τον χορό. Εχει πολύ ενδιαφέρον να ανακαλύπτεις τον τρόπο να προκαλέσεις τους νεαρούς χορευτές να υπερβούν τα όριά τους χωρίς να τους τρομάξεις. Προσπαθώ πάντα να είμαι θετικός και ενθαρρυντικός. Να τους τονίζω ότι με την προσπάθεια και τη σκληρή δουλειά μπορούν να πετύχουν τον στόχο τους. Αλλωστε, και στις οντισιόν αναζητούσαμε παιδιά με πάθος και θέληση για σκληρή δουλειά, όχι απλώς με το τέλειο σώμα ή την τέλεια τεχνική».
Οσο για πρωτοβουλίες όπως αυτή του Athens Children’s Ballet, θεωρεί ότι προσφέρουν σημαντικές εμπειρίες στα παιδιά, «γνώσεις γύρω από τον χορό, αλλά και για τη σημασία της συνέπειας, την αξία της ομάδας και της συνεργασίας. Η αλήθεια, δυστυχώς, είναι ότι τέτοια προγράμματα απαιτούν έναν υψηλό προϋπολογισμό και συστηματική οργάνωση. Οπότε, αν μπορούσα, θα προσπαθούσα να ενθαρρύνω τις κυβερνήσεις ή μεγάλες εταιρείες να χρηματοδοτούν παρόμοιες προσπάθειες».
Αραγε μεγαλώνοντας απελευθερώνεσαι από το τρακ; «Δεν έχει σημασία πόσων χρόνων είσαι ή πόσες φορές έχεις χορέψει. Η σκηνή μπορεί πάντα να σου προκαλέσει φόβο και άγχος. Ο τρόπος για να το αντιμετωπίζω –και συμβουλεύω και τα παιδιά να κάνουν το ίδιο –είναι να δουλεύω σκληρά στις πρόβες, να προετοιμάζομαι όσο καλύτερα γίνεται για την παράσταση. Επίσης, επιλέγω να συγκεντρωθώ στην ψυχική ανάταση και στη χαρά που προσφέρει η σκηνή –η στιγμή που περιβάλλομαι από ανθρώπους οι οποίοι μοιράζονται το ίδιο πάθος με εμένα και όλη αυτή η ενέργεια μάς μεταφέρει σε έναν διαφορετικό, πιο όμορφο κόσμο».
«Περσεφόνη: Το μυστικό των εποχών»: Θέατρο Παλλάς (Βουκουρεστίου 5, Σύνταγμα), 26 και 27 Νοεμβρίου.
Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.
