Τα Α-Β του παραλογισμού και του εκβιασμού!

Μια ιστορική εμπορική εταιρία βρέθηκε έπειτα από μακρά περίοδο κακοδιοίκησης στα πρόθυρα άτακτης χρεοκοπίας, με κίνδυνο να παρασύρει στην πτώση της περίπου 13.000 εργαζόμενους και άπειρο αριθμό παραγωγών – προμηθευτών, σχεδόν ολόκληρη τη μικρή και μεγάλη ελληνική παραγωγή.

Υπό την απειλή του ενδεχόμενου γενικευμένου ντόμινο καταρρεύσεων κινητοποιήθηκαν οι εμπορικές Τράπεζες με σκοπό την εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή, ικανού να εγγυηθεί τη διάσωση του τεράστιου εμπορικού δικτύου, αλλά και την αποτροπή μετάδοσης πιθανής γενικευμένης κρίσης στην οικονομία.

Ακολούθησαν μακρές αναζητήσεις, οι οποίες κατέληξαν σε πολύμηνες διαπραγματεύσεις με την αλυσίδα Σκλαβενίτης, τη μόνη που προθυμοποιήθηκε να σηκώσει το βάρος και να αναλάβει την ομολογουμένως δύσκολη, οικονομικά και διοικητικά προσπάθεια διάσωσης.

Η συγκεκριμένη αλυσίδα, αμιγώς ελληνική, με καλό όνομα, πιστή στις αρχές και τα ήθη του υγιούς εμπορίου, με δεσμούς εμπιστοσύνης τόσο με τους καταναλωτές, όσο και με τους προμηθευτές, κατάφερε να πείσει τις Τράπεζες, τους εργαζόμενους και τους προμηθευτές να συναινέσουν ώστε να υπάρξει βιώσιμη διάσωση και να αποφευχθεί το επαπειλούμενο σοκ καταρρεύσεων στην ήδη χειμαζόμενη ελληνική οικονομία.

Και ήδη το όλο εγχείρημα,παρά τις πολλές δυσκολίες εξελίσσεται ομαλά και εκτιμάται ότι από τις αρχές του νέου χρόνου το νέο σχήμα θα πάρει μορφή συγκεκριμένη, τα ράφια των υπερμάρκετ Μαρινόπουλου θα γεμίσουν ξανά, οι καταναλωτές θα βρουν υψηλή ποιότητα αγαθών και υπηρεσιών και οι προμηθευτές, οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειονότητα απεδέχθησαν κούρεμα των απαιτήσεων τους, θα αποκτήσουν μια σταθερή σχέση, θα ξεπεράσουν τον κύκλο της μεγάλης αβεβαιότητας και θα απαλλαγούν από την απειλή μιας εξουθενωτικής ζημιάς.

Μόνη παραφωνία σε αυτή την προσπάθεια διάσωσης της αλυσίδας Μαρινόπουλος η πολυεθνική Delhaise, που εδώ και χρόνια ελέγχει την επίσης εμπορική αλυσίδα Α – Β Βασιλόπουλος.

Οι ιθύνοντες της πολυεθνικής απαίτησαν από τους κοινούς προμηθευτές των δύο αλυσίδων να προσφέρουν στα Α – Β αντίστοιχες του κουρέματος εκπτώσεις.

Προφασιζόμενοι δαπάνες ανακαίνισης των Α – Β ζήτησαν από τους προμηθευτές, που αποδέχθηκαν κούρεμα των απαιτήσεών τους κατά 50% από τη Μαρινόπουλος,να καταβάλουν το αντίστοιχο με τη μορφή εκπτώσεων στην πολυεθνική Delhaise.

Η πρακτική προφανώς απέχει πολύ από τα χρηστά εμπορικά ήθη και παραπέμπει μάλλον σε ωμό εκβιασμό,παρά σε οτιδήποτε άλλο.

Η πολυεθνική που ελέγχει τα Α – Β δεν αναγνωρίζει το βάρος που ανέλαβαν οι προμηθευτές έναντι της διάσωσης του Μαρινόπουλου και διεκδικεί τα ίσα στο όνομα ενός κακώς εννοούμενου ανταγωνισμού, τον οποίο βεβαίως αποφεύγει να επικαλεστεί γιατί θα αντιμετωπίσει την οργή των πάντων.

Απαιτεί δηλαδή από τους απειλούμενους προμηθευτές να σηκώσουν διπλό βάρος χωρίς να νοιάζεται αν θα καταστραφούν οικονομικά και χωρίς να λαμβάνει υπόψιν ότι το κούρεμα που αποδέχθηκαν στόχευσε στον περιορισμό της ζημιάς τους.

Οι πολυεθνικοί ιδιοκτήτες των Α – Β νοιάζονται άκουσον – άκουσον μόνο για τη δυνητική ζημία που μπορεί να έχουν, όταν και όποτε επιτευχθεί ενδεχόμενη ενίσχυση της Σκλαβενίτης από τη συμφωνία διάσωσης του Μαρινόπουλου.

Προφανώς γι’ αυτούς θα ήταν προτιμότερο να κλείσει ο Μαρινόπουλος, να χαθούν όλες οι θέσεις εργασίας, να ανακατανεμηθεί ο τζίρος και να διαμοιραστούν τα περιουσιακά του στοιχεία έναντι πινακίου φακής.

Στα παλαιότερα των υποδημάτων τους όλα τα άλλα δυστυχώς. Αυτό είναι το πνεύμα που κομίζουν και με αυτό διεκδικούν ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο από την ελληνική αγορά.

Το δυστύχημα είναι ότι η αθέμιτη αυτή διεκδίκηση αναπτύσσεται σε εποχή που η συγκεκριμένη πολυεθνική ανακοίνωσε πομπωδώς αύξηση τζίρου κατά 13% στο εννεάμηνο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου 2016.

Χωρίς αμφιβολία ο παραλογισμός χτυπάει κόκκινο και δεν εξαλείφεται όσες διαφημίσεις και αν κάνουν προκειμένου να προπαγανδίσουν την δήθεν λαϊκότητα τους.

Είναι αυτό που φωνάζει ο φίλος του Ντάνιελ Μπλέικ στην ταινία του Κέν Λόουτς ότι αυτά τα γυαλισμένα κωλόπαιδα του Ήττον δεν έχουν ιδέα από πραγματική ζωή..