Σήμερα θα κάνουμε διαγωνισμό για όσους παρακολουθούν φανατικά την πολιτική επικαιρότητα. Επαθλο μία εβδομάδα στο Κιότο και δωρεάν μαθήματα ιαπωνικής καλλιγραφίας. Λοιπόν, χωρίς σκονάκι, χωρίς Google, χωρίς βοήθεια από το κοινό, να βάλετε στη σειρά τα ονόματα των υφυπουργών Οικονομίας της εποχής των Μνημονίων. Δύσκολο και σχεδόν ακατόρθωτο.
Τώρα, πιο δύσκολος διαγωνισμός, για λογιστές. Επαθλο φορολογικές απαλλαγές για 30 χρόνια. Λοιπόν, με βοήθεια από τα ειδικά βιβλία, με τη συνδρομή εφοριακών και με κάθε άλλον τρόπο, να βάλετε σε μία σειρά τα νομοσχέδια, τις υπουργικές αποφάσεις και τις κοινές υπουργικές αποφάσεις που αφορούν τις χρεώσεις του Δημοσίου στα ακίνητα. Ακατόρθωτο, παρεκτός κι αν εργαστεί ομάδα ειδικών επί μία εβδομάδα.
Ο πρόσφατος ανασχηματισμός έφερε νέες αποφάσεις και αλλαγή πολιτικής. Η κυβέρνηση επιτρέπει να διαρρέουν πληροφορίες σχετικά με νέα μέτρα και με απόσυρση μέτρων που είχαν ανακοινωθεί από την προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών. Στελέχη της ίδιας κυβέρνησης αναιρούν την πολιτική των προκατόχων τους, χωρίς κανένα λογικό επιχείρημα.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αναδιπλώνεται στον υπολογισμό του φόρου ακινήτων, του φόρου που υποτίθεται ότι θα καταργούσε. Τελικά, οι αλλαγές θα γίνουν το 2018 επειδή, παρά τις ανακοινώσεις, δεν έγινε η απαιτούμενη προεργασία. Ταυτόχρονα πρέπει να φανεί μια ορισμένη αριστερή «ψυχοπονιά» που εκφράζεται μέσα από διαδόσεις για την προστασία των ευπαθών ομάδων.
Ανάλογη αναβολή καταγράφεται στις αλλαγές που αφορούν τα τέλη κυκλοφορίας οχημάτων. Η κυρία Κατερίνα Παπανάτσιου, νέα υφυπουργός Οικονομικών, υποστηρίζει ότι οι σχεδιαζόμενες αλλαγές δεν αξίζουν τον κόπο, ούτε για τα ταμεία του κράτους ούτε για τους φορολογούμενους. Οσον αφορά το επίδομα θέρμανσης, θα παραμείνει το ίδιο, με τα ίδια κριτήρια, παρά τις εξαγγελίες για… κανείς δεν θυμάται για ποιο πράγμα. Κάτι είχαν ανακοινώσει φέτος, κάτι είχαν πει πρόπερσι και καταλήγουν ξανά στα εύκολα. Παραπάνω φόρο στον καπνό και στα καύσιμα.
Η αναξιοπιστία δεν έχει να κάνει με τα πρόσωπα, με τα βιογραφικά, με τους υπολογισμούς, με τις ντιρεκτίβες των δανειστών. Η αναξιοπιστία έχει να κάνει με την έλλειψη οράματος. Ακούγεται κάπως ρομαντικό, «πολιτικό όραμα», αλλά είναι αυτό ακριβώς που λείπει από την κυβέρνηση και, για να είμαστε πιο σωστοί, λείπει από τον Αλέξη Τσίπρα. Ο Πρωθυπουργός κυβερνά με την ψευδαίσθηση του κοινωνικού κράτους, πασπαλίζει με ολίγη από φιλελευθερισμό (όπου τον συμφέρει) και γίνεται κατσαπλιάς όταν δεν βγαίνουν τα νούμερα. Δεν υπάρχει άλλη, πιο κομψή, λέξη από το «κατσαπλιάς». Εντάξει, δεν κάνει ένοπλη ληστεία, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Δεν μπορεί να γίνει συμψηφισμός υπό τη γενική διαπίστωση «και οι άλλοι τα ίδια έκαναν». Να κρατήσουμε, όμως, το νούμερο, να θυμόμαστε ότι τα νομοσχέδια, οι τροπολογίες και οι υπουργικές αποφάσεις τη δεκαετία πριν από τα Μνημόνια ξεπέρασαν σε αριθμό τις 4.000. Τα Μνημόνια έφεραν χιλιάδες σελίδες νέων μέτρων και αλλαγών που κανείς δεν μπορεί να ελέγξει. Αυτή είναι η αλήθεια, ότι η πολιτική ηγεσία, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι λογιστές, οι πολίτες δεν μπορούν να περιγράψουν το φορολογικό τοπίο όπως διαμορφώνεται σήμερα. Η φορολογική νομοθεσία έχει επικαλύψεις, έχει ασάφειες, έχει κενά και αφήνει σε ισχύ πολλούς απαρχαιωμένους νόμους.
Υπάρχει περιθώριο να επανακτηθεί η αξιοπιστία. Χρειάζεται νέος, πλήρης φορολογικός κώδικας. Ταυτόχρονα, κατάργηση όσων ισχύουν. Αυτό που έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας, ότι με ένα άρθρο, έναν νόμο, θα καταργήσει τα Μνημόνια… Το αυτό: με ένα άρθρο, έναν νόμο, να καταργήσει όλη τη φορολογική νομοθεσία και να φέρει έναν συγκροτημένο κώδικα, χωρίς παραπομπές, χωρίς διορθώσεις. Να είναι ένα κείμενο διαυγές σαν το Σύνταγμα. Στη Χώρα τού Ποτέ Ποτέ.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
