Η κατήφεια στα πρόσωπα και η αμηχανία στις χειρονομίες των καλεσμένων, στο γεύμα προς τιμήν του Μπάρακ Ομπάμα, τα λένε όλα… Ο Αλέξης Τσίπρας, σήμα κατατεθέν αυτής της αμηχανίας, την ώρα που ο Ομπάμα έπλεκε το εγκώμιο της αθηναϊκής Δημοκρατίας, είχε σχηματίσει, στο άλλοτε ροδαλό πρόσωπο του καταληψία, τις χειρότερες ίσως γκριμάτσες ηττοπάθειας στην μέχρι σήμερα αριβίστικη πολιτική του πορεία.
Προφανείς οι λόγοι αυτής της πρωθυπουργικής αυτοκατάρευσης… Ο Αμερικανός κεντρικός ρήτορας του γεύματος είχε κυριολεκτικά κατακυριεύσει τους ομοτράπεζούς του, συντρίβοντας ταυτοχρόνως την δοτή πρωτοκαθεδρία ενός αρχαρίου της πολιτικής, διαρκώς μετεξεταστέου στον στίβο της ρητορικής, λόγω αθεράπευτου δοκισισοφικού επαρχιωτισμού.
Κακά τα ψέματα: Ο Αλέξιος ο Μικρός, τη μοναδική φορά που τον ανέβασαν στο βήμα των επισήμων, για να εκφωνήσει τον πανηγυρικό της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου, στην αίθουσα τελετών του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, δεν εκφώνησε, δεν ερητόρευσε, αλλά τρεμάμενος ανέγνωσε ένα κείμενο άλλου έμμισθου επαγγελματία συντάκτη πανηγυρικών. Κείμενο-μείγμα φιλοσοφικών μηνυμάτων του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, με μια ελαφρά σως διαλεκτικού ματεριαλισμού και μαρξισμού.
Το πρωτόγνωρο αυτό φαινόμενο, ένας παρείσακτος, λόγω παρελθόντος διαρκούς απαιδευσίας, στον πολιτικό στίβο, να καταργεί το πρωτόκολλο του cursus honorum (της διαδρομής των αξιωμάτων) άλλων πραγματικά φωτισμένων διανοουμένων, το απαραδέκτως αυτό παράδοξο φαινόμενο, ο μόνος που το εστιγμάτισε ήταν ο πρώην πρύτανης του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και νυν βουλευτής επικρατείας της ΝΔ Θεόδωρος Φορτσάκης. Αυτός ακριβώς ο πανεπιστημιακός, που αντιμετώπισε δυναμικά ομάδα αλητήριων ισόβιων «φοιτητών», που περιέλουσαν το πρυτανικό τραπέζι με σκουπίδια.
Ατυχώς, ο κύριος Φορτσάκης, αντί να παραμείνει στο αιρετό πρυτανικό του αξίωμα, προτίμησε τα βουλευτικά έδρανα… Έτσι, τα ΑΕΙ, με πρώτα και καλύτερα το Ε.Μ. Πολυτεχνείο και το Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης να συνεχίζουν να λειτουργούν, ως ορμητήρια ατιμώρητων ταραξιών και καταστροφέων, που κάποιοι ρεπόρτερς της TV τους αποκαλούν… «νεαρούς», αντί του ορθού ταραξίες, γιατί όχι και τρομοκράτες!
Έτσι, δημιουργούν διαστροφική συνωνυμία των «νεαρών» με τους εγκληματίες κατά της κοινωνικής ευταξίας, των κτιριακών και άλλων μνημείων, αλλά και των ατομικών περιουσιών. Και το πλέον επονείδιστο: Τα ξένα ειδησεογραφικά και τηλεοπτικά δίκτυα μετέδωσαν ταυτοχρόνως το κλέος της ιστορικής ομιλίας του Ομπάμα, με μια Αθήνα τυλιγμένη στις φλόγες των μολότοφ και με μια αστυνομία να… περιφρουρεί ως συνήθως τους ταραξίες! Ή να οδηγεί κάποιους από αυτούς στη ΓΑΔΑ, για ν’ αφεθούν αργότερα με… άνωθεν εντολή ελεύθεροι!
Εάν επιχειρούσαμε μια αποτίμηση κέρδους και ζημιών από την επίσκεψη του Ομπάμα στην Αθήνα, θα καταλήγαμε στο συμπέρασμα ότι:
1) Η εθιμοτυπική συμπεριφορά του Έλληνα πρωθυπουργού προς τον υψηλό επισκέπτη μας υπήρξε μνημείο αγένειας και βαρβαρότητας. Με ενδυματολογικό βλαχομπαρόκ, με απρεπή ξαπλώματα στην πολυθρόνα και χειρονομίες φιλικών εναγκαλισμών που μας παραπέμπουν στη γνωστή κατηγορία «μαγκιάς», όπως την έχει καταγράψει με τη λέξη «μαχαλόμαγκας» ο μακαρίτης Ηλίας Πετρόπουλος…
2) Το βασικό μότο των πρωθυπουργικών προσφωνήσεων-αντιφωνήσεων προς τον Ομπάμα ήταν ένα και μόνο: Η δίκην επαιτείας προβολή του μειωτικού αιτήματος για απομείωση του χρέους. Ας σημειωθεί ότι το «αίτημα» αυτό έρχεται σε αντίθεση με ρητό συνομολογημένο και συνυπογεγραμμένο από την ελληνική κυβέρνηση όρο του Τρίτου Μνημονίου, ότι αποκλείεται κάθε διαπραγμάτευση για την απομείωση αυτή. Το εάν μίλησε ο Ομπάμα υπέρ του στόχου αυτού, αυτά είναι «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε…».
