Αν οι κυβερνώντες είχαν περισσότερο μυαλό και λιγότερο θράσος, το ΕΣΡ που συγκροτήθηκε μόλις με υποχωρήσεις όλων των κομμάτων, αλλά κυρίως με την άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης, θα έκλεινε αυτές τις μέρες χρόνο.
Τα κανάλια θα λειτουργούσαν εδώ και μήνες νομίμως και δεν θα είχαν μεσολαβήσει οι απίθανες αντιδημοκρατικές κυβερνητικές μεθοδεύσεις που ταλαιπωρούν τη χώρα όλο αυτό το διάστημα: το πραξικόπημα του νόμου Παππά, το «πέτσινο» πόρισμα του Ινστιτούτου Φλωρεντίας για τις 4 άδειες, το φιάσκο Καλογρίτσα με τα βοσκοτόπια, ο εκβιασμός ανώτατου δικαστή του ΣτΕ μπας και στηρίξει τις θεσμικές παρεκτροπές και τέλος το ηχηρό χαστούκι στην κυβέρνηση Τσίπρα από το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο που έδωσε τέλος στο αντισυνταγματικό αλαλούμ.
Η αυταρχική απόπειρα Τσίπρα να ελέγξει την ενημέρωση, να ταπεινώσει τους καναλάρχες για να πουλήσει «αριστεριλίκι» και να ρίξει «μαύρο» σε όσους τηλεοπτικούς σταθμούς τού ασκούσαν κριτική έπεσε στο κενό λόγω της σθεναρής αντίδρασης των δικαστών του ΣτΕ.
Οι Συριζαίοι πήραν το επώδυνο μάθημά της δημοκρατίας την ώρα που νέες ντροπιαστικές αποκαλύψεις για το πώς ακριβώς εννοεί την ελευθερία του λόγου και της ενημέρωσης το Μαξίμου είδαν το φως της δημοσιότητας: ο Ν. Παππάς είχε προσλάβει κρυφά τον δημοσιογράφο Αρη Δαβαράκη για να γράφει και να επιμελείται ιστότοπο ο οποίος έπλεκε για μήνες το εγκώμιο της κυβέρνησης και ιδιαίτερα του Πρωθυπουργού!
Ομως η χρηματοδότηση κόπηκε «μαχαίρι» μόλις ο Δαβαράκης αποφάσισε να γράψει υπέρ του «Ναι» στο δημοψήφισμα του Ιουλίου, όπως εξομολογείται ο ίδιος ο δημοσιογράφος.
Προσέξτε: οι κυβερνώντες που δήθεν κόπτονται για την πλουραλιστική ενημέρωση του ελληνικού λαού, που έβαλαν ως πρώτη τους προτεραιότητα να κλείσουν τα κανάλια της «διαπλοκής» και αντιμετωπίζουν τους δημοσιογράφους που τους κάνουν κριτική ως «τρόικα εσωτερικού», πουλημένους στα επιχειρηματικά συμφέροντα και στο ΔΝΤ, χρηματοδοτούν μπλόγκερς, προσλαμβάνουν στα υπουργικά γραφεία γνωστά συριζαϊκά «τρολ» και χαρτζιλικώνουν διάφορα δημοσιογραφικά πιστόλια του υποκόσμου για να προπαγανδίσουν τις θέσεις τους και να διαβάλουν, να εκβιάσουν, να απειλήσουν και να φιμώσουν κάθε δημοσιογράφο ή πολίτη που εκφράζει αντίθετη άποψη με την κυβέρνηση, τόσο στα ΜΜΕ όσο και στα σόσιαλ μίντια.
Κι όλα αυτά τα άκρως δημοκρατικά, με χρήματα των σκληρά φορολογουμένων Ελλήνων για χάρη –πάντα –της ελεύθερης ενημέρωσης. Αλήθεια, θα υπάρξει κάποια Αρχή που θα αναζητήσει τον μίτο της Αριάδνης στις αποκαλύψεις Δαβαράκη;

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ