Ο Γιάννης Τσαρούχης έλεγε χαριτολογώντας μιλώντας για την Εκκλησία ότι «μαζεύει πάντα κόσμο, ανεβάζοντας το ίδιο έργο 2.000 χρόνια τώρα»!
Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να μην έχει γνωρίσει τον μεγάλο ζωγράφο αλλά έδειξε να συμφωνεί με τις διαπιστώσεις του αλλά και να παίρνει πολύ σοβαρά το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου: «Ο κ. Φίλης είναι ένας προβληματικός άνθρωπος».
Γι’ αυτό και δεν τον συμπεριέλαβε στο νέο κυβερνητικό σχήμα ελπίζοντας να κλείσει το μέτωπο που είχε ανοίξει ο πρώην υπουργός Παιδείας με την Εκκλησία για το θέμα των Θρησκευτικών.
Ομως ο αποκλεισμός Φίλη, ο οποίος επέμεινε μέχρι τέλους «στο Παιδείας ή τίποτα», είναι βέβαιο ότι θα έχει σοβαρές παρενέργειες στο κόμμα, όπου οι αριστερές απόψεις του πρώην υπουργού για την Εκκλησία είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς –εξελέγη δεύτερος στην Κεντρική Επιτροπή στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Και ίσως να αποδειχθεί η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι της εσωκομματικής αγανάκτησης. Που είχε ήδη γεμίσει επικίνδυνα με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, την κωλοτούμπα του δημοψηφίσματος και την υιοθέτηση σκληρών φορολογικών μέτρων και μειώσεων σε συντάξεις με θύματα εκατοντάδες χιλιάδες μη προνομιούχους Ελληνες, τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ είχε υποσχεθεί να προφυλάξει.
Πόσω μάλλον που ολόκληρη η στόχευση της νέας κυβέρνησης είναι η πάση θυσία ικανοποίηση των δανειστών για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης: o κ. Πιτσιόρλας του ΤΑΙΠΕΔ στην κυβέρνηση για να προχωρήσει ανεμπόδιστα η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, ο κ. Σκουρλέτης μακριά από την Ενέργεια για να ολοκληρωθεί χωρίς αντιρρήσεις η ιδιωτικοποίηση του 17% της ΔΕΗ, η τεχνοκράτισσα κυρία Αχτσιόγλου στο υπουργείο Εργασίας για να κλείσουν όσο το δυνατόν ευκολότερα τα εργασιακά, και ο εξωστρεφής καθηγητής Οικονομικών Δημήτρης Παπαδημητρίου, επικεφαλής του Ινστιτούτου Levy, στο υπουργείο Ανάπτυξης για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Ο κ. Τσίπρας, για πρώτη φορά, με τον ανασχηματισμό… Ιερωνύμου δείχνει να κρατάει αποστάσεις από τις αριστερές ιδεοληψίες του κόμματός του και να στρέφεται με στοχοπροσήλωση στην έγκαιρη υλοποίηση των δεσμεύσεων της χώρας.
Στόχος μια συμφωνία –εδώ και τώρα –με τους δανειστές, η αναζήτηση μιας λύσης για το βραχυπρόθεσμο χρέος, η ένταξη της οικονομίας στο σύστημα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και η προσφυγή στις κάλπες προτού αρχίσουν να δαγκώνουν τα νέα φορολογικά μέτρα του 2017.
Μια στρατηγική κατ’ αρχήν στη σωστή κατεύθυνση για τη χώρα, υψηλού όμως ρίσκου για τον ΣΥΡΙΖΑ: η απότομη στροφή δεξιά δημιουργεί κινδύνους εκτροχιασμού και εσωκομματικών προνουτσιαμέντων που θα είναι δύσκολο να ελέγξει ο κ. Τσίπρας.
