Με εμπνευστή και επί 29 συναπτά έτη-καλλιτεχνικό διευθυντή του τον κριτικό κινηματογράφου Νίνο Φένεκ Μικελίδη, το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου (17-27 Νοεμβρίου, αίθουσες Τριανόν, Ααβόρα) υπόσχεται και για εφέτος ενδιαφέροντα αφιερώματα και μερικές από τις πολύ ενδιαφέρουσες νέες ταινίες του κινηματογράφου της Γηραιάς Ηπείρου.
Ηδη το Πανόραμα βρίσκεται σε θέση να ανακοινώσει ένα από αυτά τα αφιερώματα, τίτλος του οποίου «Μέρες του ’36». Οι πέντε ταινίες που έχουν επιλεγεί για προβολή προσφέρουν «μια σφαιρική εικόνα της εποχής που σημαδεύτηκε από το κραχ, την ανεργία και την σταδιακή άνοδο του φασισμού με αποκορύφωμα τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο το 1936 και βέβαια την δικτατορία του Μεταξά στην Ελλάδα» όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ανακοίνωση του φεστιβάλ.
Στην πράξη αυτό σημαίνει προβολή εμβληματικών ταινιών από την Ισπανία, την Γαλλία, την Ελλάδα και τις ΗΠΑ που όχι μόνο θα ικανοποιήσουν όσους αγαπούν την ποικιλία των φωνών του παγκόσμιου κινηματογράφου αλλά και εκείνους που αναζητούν έμμεσες κινηματογραφικές «συνδέσεις» της σημερινής κρίσης με την δριμεία οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 1929 στην Αμερική για να εξαπλωθεί, αργότερα, σαν γάγγραινα στην Ευρώπη.
Προφανώς το αφιέρωμα δανείστηκε το όνομά του, «Μέρες του ’36», από την ομότιτλη ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου, η οποία δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει από την επιλογή: η δεύτερη μεγάλου μήκους του μεγάλου έλληνα δημιουργού γυρίστηκε κατά την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών και διερευνά τους πολιτικούς μηχανισμούς που οδήγησαν στην καταπίεση και τους διωγμούς του φασιστικού καθεστώτος της δικτατορίας του Μεταξά, το 1936.
Από πλευράς Ηνωμένων Πολιτειών, το Πανόραμα επέλεξε να προβάλλει τους «Μοντέρνους καιρούς» (1936) του Τσάρλι Τσάπλιν που απεικονίζουν με χιούμορ τις σκληρές συνθήκες κάτω από τις οποίες οι εργαζόμενοι ζούσαν στην περίοδο του μεγάλου οικονομικού κραχ του 1929. Μια σχετικά ξεχασμένη ταινία του Ζαν Ρενουάρ, το «Η ζωή είναι δική μας», είσης του 1936 κοιτάζει με κριτική ματιά την εικόνα της Γαλλίας της δεκαετίας του 1930 και του Λαϊκου Μετώπου.
Και τέλος τρεις ισπανικές ταινίες που προσεγγίζουν με διαφορετικό τρόπο το δράμα των Ισπανών στον Εμφύλιο ολοκληρώνουν την πεντάδα: το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ του Φρεντερίκ Ροσίφ «Πεθαίνοντας στην Μαδρίτη» (1963) ένα τρομερό ντοκουμέντο της εποχής, το οικογενειακό δράμα «Viva La Muerte» (1971) του Φερνάντο Αραμπάλ και το «Πνεύμα του μελισσιού» (1973) του Βίκτορ Ερίθε μια ταινία «παραμυθένιου ρεαλισμού» που έκανε αίσθηση και στην Ελλάδα όταν πρωτοπροβλήθηκε με καθυστέρηση πολλών χρόνων.
Το Πανόραμα όμως υποστηρίζει και την μικρού μήκους ταινία δίνοντας βήμα στους σπουδαστές δύο φιλόδοξων κινηματογραφικών σχολών, του New York College και της Horme Pictures, να δείξουν στο κοινό τις πρώτες τους κινηματογραφικές απόπειρες: στην 29η διοργάνωση θα προβληθούν 14 ταινίες μικρού μήκους, μικρής διάρκειας στην πλειονότητα τους (κατά μέσο όρο 5-10 λεπτών) που αναδεικνύουν την μεγάλη θεματική αλλά και αισθητική γκάμα αναζητήσεων των νέων κινηματογραφιστών.
